Η δόξα, η φήμη, τα υλικά αγαθά και το επάγγελμα που φέρνει πολλά χρήματα και κοινωνική αναγνώριση δεν γεμίζουν την ψυχή του ανθρώπου. Μέσα στο σκοτάδι των φθαρτών γήινων αγαθών αναζητά την Αλήθεια και το Φως. Όταν η ψυχή βρει το ζητούμενο, εγκαταλείπει τα προσωρινά και προσκολλάται στα ουράνια και αγωνίζεται γι αυτά.
Αναφερόμαστε στον Άγιο Λουκά τον ευαγγελιστή και Απόστολο του Χριστού. Ο Λουκάς ήταν ελληνικής καταγωγής, ειδωλολάτρης και μεγάλης μορφώσεως νέος, ιατρός στο επάγγελμα γνωστός και ξακουστός, άριστος ζωγράφος, πολυταξιδεμένος και μιλούσε τρεις γλώσσες: την ελληνική, την Εβραϊκή και την Συριακή. Το μέλλον του εξασφαλισμένο για ζωή τρυφηλή. Όμως, τα εγκατέλειψε όλα και ακολούθησε τον Απόστολο των εθνών Παύλο στις περιοδείες του και στο κήρυγμα ήταν χρήσιμος βοηθός του Παύλου κατά πάντα. Έγινε και αυτός Απόστολος.
Το αποστολικό του έργο υπήρξε κουραστικό και πολύ καρποφόρο. Πάντα δίπλα στον πρωτοκορυφαίο Απόστολο των Εθνών Παύλο. Ήταν συνεπιβάτης του πλοίου το οποίο ναυάγησε (Πράξ. 28,2) και έφτασε μαζί του στις Συρακούσες και τους Ποτιόλους (Πράξ. 28,12-26). Όπως αναφέρει στις επιστολές ο Παύλος ήταν μαζί του και στη φυλακή στη Ρώμη έως το τέλος της ζωής του Αποστόλου. Το όνομα του Λουκά αναφέρει ο Παύλος στις επιστολές του Προς Κολοσσαείς (4,14) και Προς Φιλήμονα (24). Στη δεύτερη επιστολή προς Τιμόθεο (Τιμ. δ’, 11) ο Λουκάς αναφέρεται ο ως μόνος παραμείνας συνεργάτης γράφει: «Λουκᾶς ἐστί μόνος μετ’ ἐμοῦ». Δέσμιος ο Παύλος στη φυλακή της Ρώμης, γράφει προς τους Κολασσαείς: «Ἀσπάζεται ὑμᾶς Λουκᾶς ὁ ἰατρός ὁ ἀγαπητός» (Κολ. δ΄ 14).
Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, ο Λουκάς συνέχισε το αποστολικό του έργο με περιοδείες στη Δαλματία, Ιταλία, Γαλλία, Μακεδονία, Αχαΐα, Βοιωτία κ.α. Στο πέμπτο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, στις Πράξεις των Αποστόλων, ο Άγιος Λουκάς περιγράφει την δράση των Αποστόλων και γεγονότα της αρχαίας Ελλάδας.
Μεγάλη είναι η προσφορά του στην Εκκλησία. Εκτός από το κηρυκτικό έργο, πρόσφερε και δύο γραπτά κείμενα. Το Ιερό Ευαγγέλιο (κατά Λουκά) και τις Πράξεις των Αποστόλων. Το ευαγγέλιό του είναι το τρίτο κατά σειρά συγγραφής. Είναι το μόνο Ευαγγέλιο που αναφέρεται σε γεγονότα πριν από την γέννηση του Κυρίου δηλ. στην εμφάνιση του Αγγέλου στον Ζαχαρία, στον Ευαγγελισμό, στην επίσκεψη της Παναγίας στην Ελισάβετ. Το «μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριο...» κι άλλα περιστατικά από την παιδική ηλικία του Ιησού Χριστού, τα γνωρίζομε μόνο από το Ευαγγέλιο του Αγίου Λουκά. Διακρίνεται στο Ευαγγέλιό του το μεγάλο χάρισμα του Λουκά ως Ιστορικού. Ονομάζεται και «Ευαγγελιστής της Παναγίας», γιατί εκτός των ανωτέρω αναφέρεται και σε άλλες πληροφορίες για την παιδική ζωή του Χριστού.
Σύμφωνα με τον Ωριγένη, ο Λουκάς έγραψε το Ευαγγέλιό του για τους «ἐξ ἐθνῶν» Χριστιανούς και το έστειλε στον ηγεμόνα της Αχαΐας «κράτιστο Θεόφιλο», που ήταν εθνικός. Ο Θεόφιλος μετά από αυτό απαρνήθηκε τα είδωλα και έγινε Χριστιανός. Το «πνεύμα» του Ευαγγελίου του Λουκά αντικατοπτρίζεται στον λόγο του Κυρίου: «κηρυχθῆναι ἐπί τῷ ὀνόματι αὐτοῦ μετάνοιαν καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν εἰς πάντα τὰ ἔθνη, ἀρξάμενον ἀπό Ἱερουσαλήμ» (κδ΄47).
Το ευαγγέλιο του Λουκά ξεχωρίζει για την συμπερίληψη των γυναικών στην αφήγηση αναφερόμενες ως μαθήτριες του Χριστού. Αξιοσημείωτα παραδείγματα οι αδελφές Μάρθα και η Μαρία και η αμαρτωλή γυναίκα με το μύρο που άλειψε τα πόδια του Χριστού. Αναδεικνύει παραβολές όπως του Καλού Σαμαρείτη (που φανερώνει ότι η εκδήλωση προς τον πλησίον δεν εμποδίζεται από θρησκευτικά ή φυλετικά κριτήρια) και η παραβολή του Λαζάρου για την αντιστροφή των ρόλων στην επίγεια ζωή και στην ουράνια, εξ αιτίας της συμπεριφοράς στη γη έναντι των πτωχών και αδυνάτων.
Υπήρξε άριστος ζωγράφος και είναι ο πρώτος ο οποίος ζωγράφισε την Παναγία με τον Χριστό στην αγκαλιά. Ζωγραφίζοντας τρεις εικόνες τις πήγε να τις δει η Παναγία και να του πει αν της αρέσουν. Τις έδειξε λέγοντας «Εί ἀρεστόν αὐτῆ ἐστίν». Η Παναγία του απαντά: «Ἡ χάρις του ὑπ’ ἐμοῦ τεχθέντος εἴη δι’ ἐμοῦ μετ’ αὐτῶν». Γνωστό το τροπάριο: «ἄλαλα τὰ χείλη τῶν ἀσεβῶν τῶν μὴ προσκυνούντων τὴν εἰκόνα σου τὴν σεπτήν, τήν ἱστορηθεῖσα ὑπό τοῦ Ἀποστόλου Λουκᾶ ἱερωτάτου, τὴν ὁδηγήτριαν».
Ἀπολυτίκιον
Ἀπόστολε Ἅγιε, καὶ Εὐαγγελιστὰ Λουκᾶ, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.
ΠΗΓΗ: Μυργιώτης Παναγιώτης, Μαθηματικός
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ