Ο Άγιος Γεράσιμος, ο θαυματουργός. Ο νέος ασκητής. Τρισμεγίστη κι αυτή κορυφή της Ορθοδοξίας μας και προσωπικός φίλος του Γέροντος Πορφυρίου, του νέου, του θαυματουργού. Και κάποια φορά ήταν η χάρη του Αγίου Γερασίμου, 20 Οκτωβρίου, κι ο Γέροντας στο κελλάκι του, μη μπορώντας να πάει στο ναό, ήταν στο κρεβατάκι καθηλωμένος. και πόσοι άλλοι δεν είναι καθηλωμένοι και πόσοι δεν πονούν και πόσοι δεν στενοχωρούνται! να τους σκεπτόμεθα και να παρακαλούμε και γι’ αυτούς και για όλους. Και τότε είδαν οι δικοί του να μιλάει σε κάποιον σε μια στιγμή, να μιλάει τόσο έντονα. Κι ο κάποιος είχε πλησιάσει τόσο κοντά, που ενηγκαλίσθη τον Γέροντα και τον ενηγκαλίσθη κι εκείνος και ασπάσθηκαν τον εν Κυρίω ασπασμό, μέσα σε μεγάλη χαρά. Κι όταν τελείωσε αυτή η ομορφιά, είπαν στον Γέροντα: Ποιος ήταν, Γέροντα; Μα δεν είδατε; λέει. Ο Άγιος Γεράσιμος. Ήλθε να με ιδεί και να μ’ ευχαριστήσει, που τον αγαπάω. Κι ευωδίασε ο τόπος!
Έζησε κι εκείνος στα χρόνια της τουρκοκρατίας, τα δίσεκτα. Τον 16ο αιώνα, που ήταν ο πιο σκοτεινός αιώνας της τουρκοκρατίας κι ο απάνθρωπος. Τότε έζησαν πολλοί Άγιοι ασκηταί και νεομάρτυρες, γιατί ο Θεός δεν αφήνει ποτέ την Εκκλησία Του ούτε το Γένος των Ορθοδόξων ούτε και το Γένος των ανθρώπων. Γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Κορινθίας, 1509, λίγο μετά την Άλωση. Προήρχετο από την Κωνσταντινούπολη. Από την οικογένεια των Νοταράδων. Από τον εθνομάρτυρα Λουκά Νοταρά, τον τελευταίο πρωθυπουργό της αυτοκρατορίας.
ΠΗΓΗ: Φθινοπωρινό Συναξάρι, τόμος Β΄, του Αρχιμανδρίτη π. Ανανία Κουστένη, Εκδόσεις Ακτή.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ