«Εὐθέως ἀφέντες τά δίκτυα
ἠκολούθησαν αὐτῷ» (Ματθ. 4, 20)
Ο Χριστός ευρισκόμενος «παρά την θάλασσαν της Γαλιλαίας» επιλέγει από το επάγγελμα των αλιέων τα πρόσωπα, που θα κληθούν να γίνουν και «αλιείς ανθρώπων», δηλαδή απόστολοι στο ιερό και τεράστιο έργο της Μεταμορφώσεως του κόσμου. Στη συνάντηση με τους πρώτους αλιείς, που πάλευαν με τα δίχτυα τους για τον καθημερινό τους εφοδιασμό, τους απευθύνει ευθέως την πρόσκληση: «Δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων». Οι ταπεινοί τέσσερις ψαράδες ενθουσιάζονται από τα λόγια του Ιησού και εγκαταλείπουν αμέσως κάθε ενασχόλησή τους, ακολουθώντας Τον σε ένα ταξίδι προς το άγνωστο.
Ο Κύριος «πρόσεξε την πίστη και την υπακοή τους» όπως τονίζει ο Ιερός Χρυσόστομος, αφού μόλις άκουσαν την προτροπή Του, εγκατέλειψαν τους συγγενείς και την εργασία τους και «εὐθέως ἀφέντες τά δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ» (Ματθ. 4, 20). Ακολούθησαν Εκείνον που ο λόγος Του τους σαγήνευσε και τους κάλεσε σε μία νέα ζωή, η οποία τους απελευθερώνει και τους αναγεννά. Ο Πέτρος, ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, έγιναν οι πρώτοι μαθητές του Κυρίου Ιησού Χριστού και η ύπαρξή τους στράφηκε ολοκληρωτικά σε Εκείνον.
Επομένως ο Ιησούς Χριστός χρησιμοποιεί στη νέα Του κλήση ανθρώπους «αλιείς», διότι από την προηγούμενη απασχόλησή τους γνώριζε την πείρα και το ήθος του αλιέως, η οποία θα μπορούσε να αξιοποιηθή στο νέο Του σχέδιο. Ο καλός ψαράς έχει τις ικανότητες και τη γνώση που πρέπει, για να γίνει και ο «Αλιεύς των ανθρώπων». Διαθέτει στην ταπεινή εργασία του απλότητα, και καθαρότητα, υπομονή και επιμονή, γνωρίζει πότε να μιλά και πότε να σιωπά. Εξ αιτίας της φύσεως του επαγγέλματός του, έχει μάθει να μην θεωρεί τίποτε δεδομένο και να εμπιστεύεται την πρόνοια του Θεού. Έτσι ως αλιείς οι μαθητές τόλμησαν να εγκαταλείψουν τα πάντα, τη δουλειά τους, τα δίχτυα, τους συγγενείς και εμπιστεύθηκαν τα λόγια του Διδασκάλου και να Τον ακολούθησαν. Εξάλλου η Γραφή τονίζει: «..τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεὸς ἵνα τοὺς σοφοὺς καταισχύνῃ, καὶ τὰ ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεὸς ἵνα καταισχύνῃ τὰ ἰσχυρά, καὶ τὰ ἀγενῆ τοῦ κόσμου καὶ τὰ ἐξουθενημένα ἐξελέξατο ὁ Θεός, καὶ τὰ μὴ ὄντα, ἵνα τὰ ὄντα καταργήσῃ, ὅπως μὴ καυχήσηται πᾶσα σὰρξ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ…»(Πρός Κορινθίους Α΄, α΄, 27-29)
Η πίστη στον Χριστό, η μίμηση της ζωής των Αποστόλων και η ζωή σύμφωνα με το Ευαγγέλιο προϋποθέτει την αποδέσμευση από κάθε τι που μπορεί να σταθεί εμπόδιο σε αυτή.
Ας δεχτούμε κι εμείς σήμερα ταπεινά την πρόσκληση που καθημερινά μας απευθύνει ο Κύριος: «Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων».
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ