Ποιμαντορική Εγκύκλιος – Εορτή της Αναλήψεως 2025


ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ κ. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ

Γιά τήν Ἑορτή τῆς Ἀναλήψεως

Πέμπτη 29ῃ Μαΐου 2025

         

«Ἀνέβη ὁ Θεός ἐν ἀλαλαγμῷ,

Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος».




 


         Ἀγαπητοί μου Πατέρες καί Ἀδελφοί,

         Παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,

 

         Ἡ Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τήν κορωνίδα τῶν Δεσποτικῶν ἑορτῶν, τό κόσμημα τῶν κοσμημάτων στό πανάχραντο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ μας. Κι αὐτό συμβαίνει, διότι ἡ Ἀνάληψη εἶναι τό πλήρωμα τῶν ἑορτῶν. Ὁ Ἅγιος Ἐπιφάνιος Κύπρου ἀναφέρει, πώς ὅλες οἱ Δεσποτικές ἑορτές εἶναι σημαντικές καί μεγάλες, συνδέονται δέ μεταξύ τους, καί ὅλες μαζί συμπληρώνουν τόν σκοπό τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ στήν γῆ. Καί ὡς νά διαγράφεται μία κλίμακα, ἡ ὁποία ἔχει ὡς πρώτη καί σημαντική βαθμίδα τήν κατάβαση τοῦ Θεοῦ στήν γῆ καί τήν ἕνωσή Του μέ τήν ἀνθρωπίνη φύση, καί τήν παρθενική Αὐτοῦ γέννηση ἐκ τῆς Θεοτόκου Μαρίας. Ὡς τελευταία βαθμίδα, ἡ ὁποία ὄχι μόνο ἀγγίζει τόν Οὐρανό, ἀλλά ὁλοκληρώνεται στό ὑποπόδιο τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ, τήν ἔνδοξο πανήγυρη, τῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Ἀναλήψεως. 

 

         Συγκατάβαση, κένωση καί Ἄκρα Ταπείνωση, ἀποτελεῖ ἡ ἐξ οὐρανοῦ κατάβαση τοῦ Χριστοῦ μας. Ἀνύψωση Ἐκείνου ἀλλά καί συνανύψωση ὅλων ἡμῶν τῶν πιστῶν, ἡ εἰς οὐρανούς θεία Ἀνάληψή Του. Λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίοις» (Ἐφες. 2, 6).  Μᾶς συνανέστησε ὁ Χριστός καί μᾶς τοποθέτησε νά καθίσουμε μαζί Του στήν ἐπουράνια δόξα Του.

 

         Μέσα ἀπό τά ἀναγνώσματα τῆς ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως διαπιστώνουμε, ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας, ἀναφέρει τρία ρήματα: «Ἀνελήφθη -Ἐπήρθη - Ὑψώθη». Τό ρῆμα «Ἀνελήφθη», περιέχει ὅλο τό λαμπρό, τό ἀφάνταστο καί ἀπερίγραπτο μεγαλεῖο καί οὐράνιας λαμπρότητος περιεχόμενο τῆς Ἀναλήψεως. Τό ρῆμα «Ἐπήρθη» περιέχει αὐτή τήν ἔνδοξη ἄνοδο ἀπό τήν γῆ εἰς τά ἄνω, ὥστε σιγά-σιγά νά ἀνέρχεται καί βαθμιαίως, νά εἰσέρχεται ὁ Χριστός ἀπό δόξης εἰς δόξαν, γιά νά φτάσει τέλος, στά ὕψη τῆς θείας δόξης καί λαμπρότητος, πού σημαίνει τό «Ὑψώθη» καί τό «ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ καί Πατρός», ἰσότιμος καί σύνθρονος καί ὁμόδοξος μέ τόν Πατέρα Του.

 

          Ὡς Θεός ὁ Χριστός μας, ὡς ἄναρχος Λόγος καί Υἱός Μονογενής ὁμοούσιος καί ὁμοδύναμος, οὐδέποτε χωρίσθηκε ἀπό τόν Πατέρα, ἀφοῦ καί ὅταν ἐσαρκώθη καί ἔγινε ἄνθρωπος, «ὅλος ἦν ἐν τοῖς κάτω καί τῶν ἄνω οὐδόλως ἀπῆν ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος». Ἀναλαμβάνεται, λοιπόν τώρα, καί ἐπαίρεται καί ὑψώνεται μετά  τό Πάθος, τόν Σταυρό καί τήν Ἀνάσταση καί ὡς πανένδοξος καί πανίσχυρος ἐξουσιαστής καί Βασιλεύς οὐρανοῦ καί γῆς, κάθεται ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός, ὡς Θεάνθρωπος καί Σωτῆρας, καί Λυτρωτής, καί Μέγας Ἀρχιερεύς, καί Μεσίτης τῶν ἀνθρώπων. 

 

          Ἀπερίγραπτη εἶναι ἡ δόξα καί ἡ λαμπρότητα τῆς θείας Ἀναλήψεως! Γι΄ αὐτό καί οἱ Ἀπόστολοι δέν χόρταιναν νά τήν βλέπουν. Ἄν καί τήν ἀρχή της μόνο εἶδαν, ὄχι καί τό τέλος της, ὅπως λέει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος.

 

         Ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Ἐπιφάνιος Κύπρου: «Κανεῖς δέν ἀνέβηκε στόν οὐρανό, παρά μόνον Ἐκεῖνος πού κατέβηκε ἀπ’ τόν οὐρανό, ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος βρίσκεται πάντοτε στόν οὐρανό. Ὁ καλός ποιμένας, πού ἄφησε τά ἐνενῆντα ἐννέα πρόβατα – τούς ἀγγέλους – στά οὐράνια ὄρη καί ἔψαξε νά βρεῖ τό ἀπολωλός, καί ἀφοῦ τό βρῆκε, τό σήκωσε στούς φιλάνθρωπους ὤμους του, τό ἔφερε στό οὐράνιο λιμάνι, καί προσφέροντάς το σᾶν δῶρο στόν οὐράνιο Πατέρα, τοῦ λέγει: «Βρῆκα, Πάτερ, τό πλανεμένο πρόβατο, ἐκεῖνο πού ὁ ἀπατεώνας ὄφις, μέ δόλιους τρόπους καί τεχνάσματα ἐξαπάτησε καί στούς δρόμους τῆς κακίας τό παρέσυρε, καί μέ τήν λάσπη τῆς πολυθεΐας μόλυνε τήν καθαρότητα τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ. Βλέποντάς το, λοιπόν, νά πνίγεται μέσα στό βοῦρκο τῆς μαλθακῆς ζωῆς, μέ τό θεϊκό μου χέρι τό ἄρπαξα γρήγορα, καί εὐσπλαχνικά τό ἔπλυνα στά νερά τοῦ Ἰορδάνη, καί ἀφοῦ τό ἄλειψα μέ τό μῦρο τῆς εὐωδίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος – μέ τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως – τώρα ἔρχομαι φέρνοντας ὡς δῶρο ἀντάξιο τῆς θεότητός σου, τό λογικό πρόβατο».

 

         Ἀντιστεκόμενοι, λοιπόν καί ἐμεῖς, καί ὑπεραμυνόμενοι τῆς δωρεᾶς καί τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ πρός ἐμᾶς, νά ἐπιτύχουμε τά ἑτοιμασμένα ἀγαθά τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανών, συνάμα δέ, νά ἀξιωθοῦμε νά δοῦμε καί νά βλέπουμε διαρκῶς τό πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Πατρός Αὐτοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μετά παρρησίας. Ἀμήν.


 

Μὲ ὅλη μου τὴν πατρικὴ ἀγάπη,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ