ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ κ. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ
Ἅγιον Πάσχα 2025
Ἀγαπητοί μου Πατέρες και Ἀδελφοί,
Παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα.
Μιὰ προσδοκία καὶ μία ἐλπίδα μᾶς συγκεντρώνει ἀπόψε στοὺς λαμπροστόλιστους Ναούς μας. Μιὰ ἐλπίδα φωτός, χαρᾶς καὶ ζωῆς. Μιὰ ἐλπίδα νίκης τῆς ζωῆς πάνω στὸν μεγαλύτερο ἐχθρὸ τοῦ ἀνθρώπου, τὸν μέχρι χθὲς ἀνίκητο θάνατο. Στεκόμαστε μπροστὰ στὸν λαξευμένο τάφο καὶ ἔχουμε προσηλώσει τὸ βλέμμα μας στὸν γιγάντιο βράχο. Σὲ λίγο, τὸ βάρος του θὰ ἀποδειχθεῖ ἀδύναμο νὰ κρατήσει φυλακισμένη τὴν ὁρμὴ τοῦ Ἀναστάσιμου Φωτός. Ἡ κακία τῶν ἀνθρώπων θὰ ἀποδειχθεῖ ἀνίκανη νὰ ἐμποδίσει τὸν χείμαρρο τῆς θεϊκῆς ἀγάπης. Οἱ πύλες τοῦ Ἅδου θὰ ἀποδειχθοῦν ἀνήμπορες νὰ κρατήσουν στὰ ἔγκατα τῆς γῆς τὴν ἄρρητη φιλανθρωπία τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Ζωῆς.
Ἡ Ἀνάστασή Του ἔχει ἕναν καὶ μοναδικὸ σκοπό: Νὰ ἀποτελέσει Πάσχα, δηλαδὴ πέρασμα πρὸς τὴν δική μας, τὴν προσωπική μας ἀνάσταση. Ἐὰν προσφέρουμε μὲ ὁλόθερμη πίστη τὴν καρδιά μας στὸν Κύριό μας, ὁλόκληρη ἡ ὕπαρξή μας θὰ πλημμυρίσει ἀπὸ τὸ φῶς ἑνὸς ἄλλου κόσμου, μαζὶ μὲ «τὸν οὐρανό, τὴ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια». Ἐὰν ἡ ἀνθρωπότητα σταθεῖ μὲ ἀγαθὴ προαίρεση καὶ εὐγνωμοσύνη μπροστὰ στὸ Κενὸ Μνημεῖο, σώματα καὶ ψυχές, παγιδευμένα στὰ δεσμὰ τοῦ θανάτου, καταπλακωμένα ἀπὸ τὴν λύπη, ἐξαντλημένα ἀπὸ τὴν ἀπελπισία τῆς φθορᾶς, θὰ δοῦν τὸν Δημιουργό τους νὰ φτάνει μέχρι τα τρίσβαθα τοῦ σκότους, στὸ ὁποῖο μᾶς καταδίκασε ἡ ἁμαρτία καὶ νὰ καλεῖ ὅλους μας σὲ μία ἐμπειρία ζωῆς.
Θὰ ἀντιληφθοῦμε ἄραγε αὐτὴν τὴν «κοσμογονία»; Θὰ ἐπιτρέψουμε ἄραγε στὸ Ἀναστάσιμο Φῶς νὰ εἰσβάλει στὸν προσωπικό μας Ἅδη καὶ νὰ μᾶς συμπαρασύρει στὴν βασιλεία τῆς χαρᾶς; Θὰ ἀπαρνηθοῦμε ἄραγε τὴν ρηχότητα μιᾶς ζωῆς χωρὶς νόημα καὶ χωρὶς ἐλπίδα, ὥστε νὰ ποθήσουμε τὸ βάθος καὶ τὸ πλάτος τῆς αἰωνιότητος; Βεβαίως καὶ θὰ τὰ καταφέρουμε, ἀδελφοί μου! Ἀρκεῖ νὰ μὴν συμφιλιωθοῦμε μὲ τὸ σκοτάδι αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Ἀρκεῖ νὰ μὴν συμβιβαστοῦμε μὲ μιὰ ζωὴ μακριὰ ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἀρκεῖ νὰ μὴν ἐνδώσουμε στὴν ἀπελπισία καὶ νὰ μὴν ἐπιτρέψουμε στὸν θάνατο νὰ γράψει τὸ τελευταῖο κεφάλαιο τῆς ζωῆς μας.
Γνωρίζει τὴν λύπη μας ὁ Κύριος. Βίωσε τὴν ἐγκατάλειψη ποὺ τόσο συχνὰ καί ἐμείς βιώνουμε. Μοιράστηκε μαζί μας τὸ σκοτάδι τοῦ θανάτου πού, καθημερινά, ἀπειλεῖ νὰ μᾶς βυθίσει στὴν παραίτηση καὶ τὴν απόγνωση. Εἶχε προειδοποιήσει τοὺς Μαθητές Του πὼς θὰ ἔρθουν στιγμὲς κατάρρευσης, στιγμὲς ποὺ δὲν θὰ ὑπάρχει τίποτε νὰ τοὺς κρατήσει ὄρθιους καὶ δυνατούς. Τοὺς τὸ εἶπε στὸν τελευταῖο ἀποχαιρετισμό Του: «Τώρα ἔχετε λύπη. Θὰ σᾶς ξανὰ συναντήσω ὅμως καὶ θὰ χαρεῖ ἡ καρδιά σας μὲ μιὰ χαρὰ ποὺ κανεὶς δὲν θὰ μπορέσει ποτὲ νὰ σᾶς τὴ στερήσει» (Ἰω. 16,22).
Πόσο ποθοῦμε αὐτὴ τὴν χαρά! Πόσο διψᾶ ἡ ψυχή μας αὐτή τὴν ἐλπίδα! Μὲ πόση ἀνυπομονησία προσμένουμε κάποιον ποὺ θὰ σηκώσει τὸν ἀσήκωτο βράχο τῆς δικῆς μας λύπης. Ὁ Χριστὸς κράτησε τὴν ὑπόσχεσή Του. Τίποτε δὲν θὰ μπορέσει νὰ ἀντισταθεῖ στὴν σημερινὴ χαρά. Καμία δύναμη τοῦ κόσμου τούτου δὲν θὰ μπορέσει νὰ μᾶς παρασύρει στά σκοτεινά μονοπάτια, στά ὁποῖα βαδίζει ἡ ἀνθρωπότητα. Ὁ Ἅδης τοῦ κόσμου ποὺ ἔμοιαζε ἀνίκητος, ὑποδέχεται σήμερα τὸν Νικητὴ τῆς Ζωῆς καὶ τοῦ παραδίδει τὰ σκῆπτρα του.
Ἀπόψε, ὅλους ἐδῶ, μᾶς ἑνώνει ἡ κοινὴ πίστη. Πιστεύουμε στὸν Τριαδικὸ Θεό, πιστεύουμε στὴν ἐνανθρώπιση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου, πιστεύουμε στὴν ἀλήθεια τῶν λόγων Του καὶ στὴν Ἀνάστασή Του. Αὐτὸ ὅμως δὲν ἀρκεῖ. Ὅσο δυνατὴ εἶναι ἡ πίστη μας, τόσο πρέπει νὰ δυναμώσει καὶ ἡ ἀπόφασή μας νὰ ἀπομακρύνουμε ἀπὸ τὴν ψυχή μας τὸ σκοτάδι τοῦ κόσμου καὶ νὰ δώσουμε χῶρο στὸ Φῶς τῆς Ἀναστάσεως. Ἐὰν ἡ ἔγερση τοῦ Κυρίου μας δὲν διαποτίσει τὰ μύχια τῆς ψυχῆς μας, σὲ τίποτα δὲν θὰ διαφέρουμε ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ κόσμου τούτου, ποὺ ἐλπίζουν σὲ μάταιες χαρὲς καὶ βυθίζονται σὲ ἀναπόφευκτες ὀδύνες.
Ἂν δὲν πιστεύουμε πὼς ἡ Ἀνάσταση μᾶς ἀφορᾶ προσωπικά, μάταιη ἀποδεικνύεται ἡ πίστη μας, ὅπως διακηρύσσει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Α΄ Κορ. 15,14). Ἂν ὅμως ὁ Πανάγιος καὶ Ζωογόνος Τάφος τοῦ Κυρίου μας γίνει τὸ κέντρο τῆς ζωῆς μας, ὁ δρόμος τῆς αἰωνιότητος ποὺ σήμερα ἀνοίγεται, θὰ γίνει δρόμος δικός μας μὲ πρωτοπόρο τὸν Βασιλέα τῆς Ζωῆς καὶ τοῦ Φωτός. Δικοί Του πλαστήκαμε, δικοί Του παραμένουμε, ὡς δικούς Του θὰ μᾶς ἀναγνωρίσει στὴν ἐπουράνια Βασιλεία Του.
Καλὴ Ἀνάσταση, ἀδελφοί μου!
Μὲ ὅλη μου τὴν πατρικὴ ἀγάπη,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ