Ἡ σωτήριος ὑπομονὴ - Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου - «Μακάριος ἀνήρ, ὃς ὑπομένει πειρασμὸν» (Ἰακ. 1, 12.)

 

– Γέροντα, ὅταν περνοῦμε κάποιον πειρασμό, μιὰ μεγάλη δοκιμασία, τί νὰ κάνουμε;

– Τί νὰ κάνετε; Ὑπομονὴ νὰ κάνετε. Ἡ ὑπομονὴ εἶναι τὸ ἰσχυρότερο φάρμακο ποὺ θεραπεύει τὶς μεγάλες καὶ μακροχρόνιες δοκιμασίες. Οἱ περισσότερες δοκιμασίες μόνο μὲ τὴν ὑπομονὴ περνοῦν. Ἡ μεγάλη ὑπομονὴ ξεδιαλύνει πολλὰ καὶ φέρνει θεϊκὰ ἀποτελέσματα· ἐκεῖ ποὺ δὲν περιμένεις τὴν λύση, δίνει ὁ Θεὸς τὴν καλύτερη λύση. 

 

Νὰ ξέρετε ὅτι ὁ Θεὸς εὐαρεστεῖται, ὅταν ὁ ἄνθρωπος περνᾶ δοκιμασίες καὶ ὑπομένη ἀγόγγυστα δοξάζοντας τὸ ἅγιο ὄνομά Του. «Μακάριος ἀνήρ, ὃς ὑπομένει πειρασμόν», λέει ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος. Γι᾿ αὐτὸ νὰ προσευχώμαστε νὰ μᾶς δίνη ὁ Καλὸς Θεὸς ὑπομονή, ὥστε νὰ τὰ ὑπομένουμε ὅλα ἀγόγγυστα καὶ μὲ δοξολογία. 

 

Ἡ ζωή μας σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο εἶναι μία συνεχὴς ἄσκηση καὶ ὁ καθένας μας ἀσκεῖται μὲ διαφορετικὸ τρόπο. Νὰ σκέφτεσθε τί τράβηξε ὁ Χριστὸς σ᾿ ἐκεῖνα τὰ δύσκολα χρόνια! Πόσα προβλήματα τοῦ δημιουργοῦσαν οἱ Ἑβραῖοι καὶ δὲν μιλοῦσε καθόλου! Ἀλλὰ καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τί ὑπομονὴ ἔκανε! Ἐνῶ εἶχε πληροφορία ἀπὸ τὸν Θεὸ ὅτι θὰ πάη στὴν Ρώμη (Πράξ. 23,11), ἔμεινε στὴν φυλακὴ δύο χρόνια, γιατὶ ὁ ἡγεμόνας καθυστεροῦσε τὴν δίκη. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος πάλι τί ὑπέφερε! Γιὰ ἕναν μικρὸ γογγυσμὸ ὑπέστη ναυάγιο (Πράξ. 24,27). Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔμεινε δέσμιος στὴν Καισάρεια δύο χρόνια, ἐπειδὴ ὁ Ρωμαῖος ἡγεμόνας Φῆλιξ ἀνέβαλλε τὴν δίκη του μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι θὰ δωροδοκηθῆ. Στὴν συνέχεια ὁ Φῆστος, ὁ διάδοχος τοῦ Φήλικα, τὸν ἔστειλε νὰ δικασθῆ στὴν Ρώμη, γιατὶ ὁ Ἀπόστολος στηριζόμενος στὴν πληροφορία ποὺ εἶχε λάβει ἀπὸ τὸν Θεὸ ἐπικαλέσθηκε τὸ δικαίωμα τοῦ ρωμαίου πολίτη καὶ ζήτησε νὰ δικασθῆ στὴν Ρώμη. Βλέπετε, ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς νὰ ταλαιπωρηθοῦν γιὰ μικρὰ πράγματα οἱ Ἅγιοι, γιὰ νὰ ἔχουμε ἐμεῖς παραδείγματα, ὥστε νὰ ἀντιμετωπίζουμε τοὺς πειρασμοὺς μὲ ὑπομονή, μὲ προσευχή, ἀλλὰ καὶ μὲ χαρά…

 

              Μὲ λίγη ὑπομονὴ ποὺ θὰ κάνη ὁ ἄνθρωπος στὶς δύσκολες στιγμὲς μπορεῖ νὰ ἀποκτήση τὴν θεία Χάρη. Ὁ Χριστὸς δὲν μᾶς ἔδειξε ἄλλον τρόπο σωτηρίας, παρὰ τὴν ὑπομονή. Τὴν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων τὴν κρέμασε στὴν ὑπομονή. Βλέπεις τί εἶπε; «Ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται».  (Ματθ. 10,22 καὶ 24,13· Μάρκ.13, 13.) Νὰ προσέχουμε νὰ μὴ χάνουμε τὴν ὑπομονή μας, γιὰ νὰ μὴ χάσουμε τελικὰ τὴν ψυχή μας. «Ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν», λέει τὸ Εὐαγγέλιο.

 

ΠΗΓΗ: Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ  Ε’. «Πάθη καὶ Ἀρετὲς» ΙΕΡΟΝ  ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ  ΙΩΑΝΝΗΣ  Ο  ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2010. σ. 149-150.

 

 

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς