Εμείς, προσκυνούντες τον Εσταυρωμένο Χριστό, εμβαθύνομε τη σκέψη μας και την καρδιά μας μέσα στο μέγεθος της απείρου δυνάμεώς Του, και σε όλα εκείνα τα σωτήρια θαύματα που οικονόμησε η Χάρις του Θεού για τη σωτηρία μας, όπως λέγει ο θειότατος Δαυΐδ: «Ὁ δέ Θεός Βασιλεύς ἡμῶν πρό αἰώνων, εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσω τῆς γῆς».
Ότι δε ο τόπος του «Κρανίου» έχει στηθεί εις το μέσον της γης, ας μην αμφιβάλλη κανείς. Διότι έπρεπε, όπως ακριβώς κάνωμε ένα κύκλο εις το έδαφος, έτσι εις το μέσον όλης της γης να τοποθετηθή το σωτήριο Ξύλο του Σταυρού· ώστε, σαν άλλος ήλιος που φέγγει εις τον ουρανό, ο μεσουρανών εις το νοητό στερέωμα της Εκκλησίας Ήλιος της δικαιοσύνης Χριστός, από το ύψος του Σταυρού, να καταλάμψη τις θεϊκές Του ακτίνες, και προς τους κεκοιμημένους, προς τους οποίους κατήλθε με την εις Άδου κάθοδον.
Ο Σταυρός αυτός είναι και ξύλον ορατόν, και πολλές φορές ονομάζεται εις την Αγίαν Γραφήν «σημεῖον». Διότι τι είναι αυτό που λέγει ο Δαυΐδ: «Ποίησον μετ’ ἐμοῦ σημεῖον εἰς ἀγαθόν»· και· «Σημειωθήτω ἐφ’ ἡμᾶς τό φῶς τοῦ προσώπου Σου, Κύριε»· και· «Ἔδωκας σημείωσιν τοῖς φοβουμένοις Σε, τοῦ φυγεῖν ἀπό προσώπου τόξου», εἰ μή ἐκεῖνο πού λέγει καί ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἰς τά Εὐαγγέλια: «Καί τότε ὄψονται τό σημεῖον τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου»· και πριν από αυτό: «Σημεῖον ἐπιζητεῖ ἡ γενεά αὕτη, καί σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτή, εἰ μή τό σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου»; Το οποίον και αυτό φανερώνεται και αποδεικνύεται διά του Σταυρού.
Αλλά και ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος ευλογών την Παρθένον, όταν υπεδέχθη τον Κύριον ως νήπιον, τι θέλει να ειπή λέγοντας: «Οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καί ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραήλ, καί είς σημεῖον ἀντιλεγόμενον»; Δέν φανερώνει καθαρά τόν Σταυρόν μέ τήν λέξιν «σημεῖον»;
Ο Σταυρός επίσης ονομάζεται και «δύναμις». Διότι τι λέγει ο Δαυΐδ; «Ἐγνώρισας ἐν τοῖς λαοῖς τήν δύναμίν Σου». Επίσης ονομάζεται και «βραχίων». «Ἐλυτρώσω ἐν τῷ βραχίονί Σου τόν λαόν Σου». Ότι δε ο Σταυρός ονομάζεται και δύναμις Χριστού, άκουε τον Παύλο να το λέγη: «Ὁ λόγος ὁ τοῦ Σταυροῦ, τοῖς μέν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί· τοῖς δέ σωζομένοις ἡμῖν, δύναμις Θεοῦ ἐστίν». Άκουσε επίσης και αυτόν τον Χριστόν να λέγη προς τον Μωϋσή: «Σκληρύνων σκληρυνῶ τήν καρδίαν Φαραώ, ἵνα ἐνδείξωμαι ἐν αὐτῷ πᾶσαν τήν δύναμίν μου». «Δύναμιν» εδώ εννοεί τον πανίσχυρον Σταυρόν που προτύπωνε η ράβδος του Μωϋσέως, διά της οποίας έκαμε τα υπερφυή εκείνα θαύματα.
Έτσι εδιδάχθημεν να σκεπτώμεθα και να φρονώμεν διά τον Σταυρόν. Έτσι προτρέπομε και παρακινούμε τον πιστόν λαόν να τιμά και να σέβεται με κάθε ευλάβεια τον Σταυρόν. Διότι δι’ αυτού εσαγηνεύθησαν και επίστευσαν τα ειδωλολατρικά έθνη και η Πίστις απλώθηκε παντού. Διά τούτου επίσης οι Μαθηταί του Χριστού ωσάν με άλλο αλέτρι, εκαλλιέργησαν το άγονον της ανθρωπίνης φύσεως· και αφού έκαμαν πλούσιο και ακμαίο τον αγρό της Εκκλησίας, απήλαυσαν πλούσιο τον θερισμό, με το να πιστεύσουν πολλοί εις τον Χριστόν. Με αυτόν οι Μάρτυρες λαμβάνοντες δύναμιν και θυσιαζόμενοι, αντιμετώπιζαν νικηφόρως τους τυράννους εχθρούς των.
Δι’ αυτού εγνωρίσθη και επιστεύθη ο Χριστός, και η Εκκλησία των πιστών Χριστιανών συνεχώς αποκαλύπτουσα και φανερώνουσα τα νοήματα της Γραφής, διδάσκει τον Χριστόν, Υιόν του Θεού, τέλειον Θεόν και Κύριον, να μας λέγη με την θεϊκήν Του φωνήν: «Εἴ τις θέλει ὁπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν, καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ, καί ἀκολουθείτω μοι».
Με αυτόν η πίστις των Χριστιανών ανθεί και ακμάζει, και επεκτείνεται παντού. Με αυτόν ενισχύεται η βασιλεία· η πολιτεία στηρίζεται· οι εχθροί φεύγουν νικημένοι· η υπερηφάνεια των βαρβάρων ταπεινούται· ο «Ισμαήλ», (δηλαδή η πνευματική δουλεία), εξαφανίζεται, συντρίβονται οι δαίμονες· εν αυτώ επίσης και δι’ αυτού πιστεύομε ότι θα σωθούμε, και αυτός είναι το «σημεῖον τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου», και «ἐν αὐτῷ πᾶσα σάρξ», σύμφωνα με αυτό που έχει γραφή, «ὄψεται τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν»· και «ὄψονται οἱ Ἰουδαῖοι εἰς ὅν ἐξεκέντησαν».
Εμείς δε, όσοι βαδίσαμε μέσα εις το φως του Σταυρού, θα δοξασθούμε μαζί Του, και θα συμβασιλεύσουμε με τον Χριστόν, υμνούντες μαζί με τους Αγγέλους την Αγίαν Τριάδα, η Οποία προσκυνείται εν Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, τώρα και πάντοτε, και εις τους αιώνας των αιώνων· Αμήν.
ΠΗΓΗ: Από το βιβλίο: «ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ. Πατερικοί Λόγοι σε Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές». Ενωμένη Ρωμηοσύνη. Σειρά: Πατερικός άμβων 1, Θεσσαλονίκη 2020, σελ. 777.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς