«Γιὰ μᾶς ὁ θάνατος δὲν εἶναι παρὰ μία αἰώνια χαρά.
Ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν εἶναι εἰρήνη
καὶ χαρά ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι.
Τίποτα δὲν εἶναι καλύτερο ἀπό τὴν ειρήνη τοῦ Χριστοῦ».
Ἅγιος Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ
Η συνάντηση με τον Γέροντα ήταν αληθινή γιορτή. Οι άνθρωποι έφευγαν από αυτόν λες και βρίσκονταν επάνω σε φτερά, ή αντίθετα, ασυνήθιστα σοβαροί, υποταγμένοι, αλλά σταθερά αποφασισμένοι να πολεμήσουν εναντίον του κακού. Ποιο ήταν το μυστικό της πνευματικής δύναμης του π. Σεραφείμ; Αυτό βρισκόταν στην διαρκή αίσθηση της Αναστάσεως και της πασχαλινής χαράς που υπερνικά τα πάντα…
…Συνήθως ο Άγιος Σεραφείμ χαιρετούσε τους επισκέπτες του με τον πασχάλιο χαιρετισμό. Ασπαζόμενος τους ανθρώπους οι οποίοι έρχονταν σε αυτόν, έλεγε: «Χριστός ανέστη»! Το χαρούμενο πρόσωπο του ασκητή ο οποίος καταπονούσε τον εαυτό του με υπεράνθρωπους αγώνες, ήταν μία ακτίνα ουράνιου χαροποιού φωτός. Το φως της ψυχής του έλαμπε στο πρόσωπό του και οδηγούσε τους ανθρώπους να δοξάζουν τον Πατέρα τον εν ουρανοίς (Ματθ. 5: 14-16) …
ΠΗΓΗ: Από το βιβλίο: Αρχιμανδρίτου π . Λαζάρου Μουρ, Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ.
Συνιστοῦσε συχνὰ τὴν εἰρήνη: «Ἀπόκτησε τὴν πνευματικὴ εἰρήνη, καὶ τότε χιλιάδες ψυχές ὁλόγυρά σου θὰ βροῦν τὴ λύτρωση». Μιλοῦσε πολύ γιὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Χαιρετοῦσε τοὺς ἐπισκέπτες του μὲ τὰ λόγια: «Χαρά μου, Χριστός ἀνέστη!» Kαι κάθε φορὰ ποὺ κοινωνοῦσε, ἔψαλε τὸν πασχαλινὸ κανόνα «Ἀναστάσεως ἡμέρα…».
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Χριστῷ ἐκ νεότητος ἀκολουθήσας θερμῶς,
εὐχαῖς καὶ δεήσεσιν, ἐν τῇ ἐρήμῳ Σαρώφ, ὡς ἄσαρκος ἤσκησας·
ὅθεν τοῦ Παρακλήτου, δεδεγμένος τὴν χάριν,
ὤφθης τῆς Θεοτόκου, θεοφόρος θεράπων·
διὸ σε μακαρίζομεν, Σεραφεὶμ Πάτερ Ὅσιε.
Μεγαλυνάριον τοῦ Ὁσίου.
Ὅλος ἀνακείμενος τῷ Χριστῷ, χαρίτων τῶν θείων,
ἀναδέδειξαι θησαυρός, θαύμασι καὶ λόγοις, καὶ θείαις ὑποθήκαις
ὦ Σεραφεὶμ παμμάκαρ, φωτίζων ἅπαντας.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς