Η Εκκλησία μας στις 18 Οκτωβρίου τιμά τη μνήμη του Ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά, ο οποίος ήταν Ιατρός στο επάγγελμα. Ο Άγιος Λουκάς καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας εξασκούσε το επάγγελμα του ιατρού, ενώ συγχρόνως σύμφωνα με μία αρχαία παράδοση ήταν και άριστος ζωγράφος. Επίσης ήταν και άριστος γνώστης της Εβραϊκής, Συριακής και Ελληνικής γλώσσας και όπως δείχνουν τα έργα του είχε αξιόλογη φιλοσοφική και φιλολογική κατάρτιση. Ο έξοχος χειρισμός της Ελληνικής γλώσσας συνηγορεί στην παράδοση, η οποία υποστηρίζει την ελληνική εθνικότητα του Λουκά. «Καθώς μας πληροφορεί ο Ευσέβιος, ο Ευαγγελιστής Λουκάς ήταν εξ Αντιοχείας, η εθνικότητά του όμως εικάζεται μάλλον η Ελληνική».
Είχε το φως των επιστημών από την ελληνική παιδεία, αλλ’ ήλθε η στιγμή, που συνδέθηκε και με το φως της θείας αποκαλύψεως, το υπερκόσμιο φως του Χριστού. Έγινε προσφιλής μαθητής και ακόλουθος του μεγάλου Αποστόλου των εθνών Παύλου, πνευματικό τέκνο του μεγάλου Αποστόλου και στοργικού πατέρα και θαυμαστής του φωτιστή της οικουμένης, τον οποίο ακολούθησε κατά το μεγαλύτερο μέρος της 2ης και 3ης περιοδείας του.
Ως ιατρός πρόσφερε ιατρικές υπηρεσίες στον Παύλο και στους Χριστιανούς. Πρόσφερε όμως και ως ιστορικός. Χάρις στο Λουκά γνωρίζουμε τον Παύλο και τις περιοδείες του. Σε πολλά σημεία των Πράξεων μιλάει σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο. Ήταν συνοδοιπόρος του Παύλου. Μαζί, όταν ο Παύλος έκανε το πρώτο ευρωπαϊκό άλμα και από την Τρωάδα βρέθηκε στους Φιλίππους. Μαζί του στην τρίτη περιοδεία, τότε που αποχαιρέτισε ο Παύλος τους πρεσβυτέρους της Εφέσου στη Μίλητο. Μαζί του και στο θαλασσινό ναυάγιο, που υπέστη ο Παύλος, όταν υπό περιορισμό μεταφερόταν στη Ρώμη. Μαζί του και στο κελλί της φυλακής. Όταν ο απόστολος Παύλος εκφράζει το παράπονο, ότι όλοι τον είχαν εγκαταλείψει, βλέπει δίπλα του τον Λουκά και σημειώνει: «Λουκᾶς ἔστι μόνος μετ’ ἐμοῦ». Μέσα από τη φυλακή εγκωμιάζει τον Λουκά και γράφει στους Χριστιανούς της Εκκλησίας των Κολοσσών: «Ἀσπάζεται ὑμᾶς Λουκᾶς ὁ ἰατρός, ὁ ἀγαπητός».
Μεγάλη είναι η προσφορά του Αγίου Λουκά στην Εκκλησία. Έγινε ένας Ευαγγελιστής της ζωής του Χριστού. Ως ιστορικός συνέγραψε δύο βιβλία της Καινής Διαθήκης, το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο και τις Πράξεις των Αποστόλων. Αγάπησε πολύ τον Χριστό και την Εκκλησία. Το Ευαγγέλιο είναι αφιερωμένο στον Χριστό και το βιβλίο των Πράξεων στην Εκκλησία, όπου περιγράφει την ζωή των πρώτων χρόνων της Εκκλησίας. Έτσι την φλόγα της πίστεως ο Άγιος Λουκάς την μετέδωσε και εξακολουθεί να την μεταδίδει μέσα στους αιώνες με τον φωτισμένο λόγο του.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Λουκάς μετά τον μαρτυρικό θάνατο του Αποστόλου Παύλου κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Δαλματία, Ιταλία, Γαλλία, και κυρίως στην Ελλάδα με επίκεντρο την πόλη των Θηβών. Και σύμφωνα με τον Μ. Συναξαριστή, ο Άγιος εκοιμήθη ειρηνικά στη Θήβα όπου και ετάφη γύρω στο 80 μ.Χ. εκεί που σήμερα βρίσκεται ο περικαλλής ναός του. Η μαρμάρινη λάρνακα που περιείχε το σεπτό σώμα του σώζεται μέχρι και σήμερα και γιατρεύει κάθε ασθένεια, ιδίως τις νόσους των ματιών, σε όσους προσκυνούν με πίστη. Ο ρωμαϊκός αυτός τάφος ανήκει σε πολύ μεταγενέστερη εποχή, και ήταν οικογενειακός τάφος. Όταν έγινε η ανακομιδή του ιερού λειψάνου του Αγίου, εναπέθεσαν εκεί το ιερό λείψανο, όπου παρέμεινε εκεί έως το 357 μ.Χ. Η λάρνακα, που βρισκόταν στον κυρίως ναό, βρίσκεται σήμερα στο Ιερό, με τη μια πλευρά της σχεδόν εντοιχισμένη στον ανατολικό του τοίχο.
Το 357 ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, ο γιος του μεγάλου Κωνσταντίνου, έδωσε εντολή στον Άγιο Αρτέμιο και μάρτυρα, Δούκα της Αιγύπτου να μεταφέρει το λείψανο του Αγίου Λουκά και να το εναποθέσει στον ναό των Αγίων Αποστόλων, κάτω από την αγία τράπεζα, μαζί με τα λείψανα των αποστόλων, Ανδρέα και Τιμοθέου. Μετά από πολυετείς προσπάθειες της Εκκλησίας της Βοιωτίας επεστράφη μικρό τμήμα των ιερών λειψάνων του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Λουκά στις 17 Σεπτεμβρίου του 2000. Τα λείψανα τοποθετήθηκαν στην κενή λάρνακα, σε ασημένια θήκη. Η Εκκλησία της Βοιωτίας τιμά την επανακομιδή των αγίων λειψάνων του Ευαγγελιστή Λουκά στις 17 Σεπτεμβρίου.
ΠΗΓΗ: ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΗΒΩΝ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΛΙΔΟΣ https://www.imtl.gr/?page_id=1893
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ.
Λουκᾶν τὸν θεηγόρον καὶ τοῦ Παύλου συνέκδημον καὶ Εὐαγγελίου τοῦ τρίτου συγγραφέα θεόπνευστον, ἐν ὕμνοις τιμήσωμεν, πιστοί, ὡς ἄξιον ἐργάτην τοῦ Χριστοῦ. Τῷ φωτὶ γὰρ τοῦ Κυρίου καταυγασθεὶς μετέδωκε φῶς τῷ κόσμῳ. Γράψας τὰς θαυμαστὰς παραβολάς, σύστασιν ἐκκλησίας τε τῇ ἐπελεύσει τοῦ πνεύματος ἱστορησάμενος.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς