Χαρεῖτε ρημοκλήσια ταπεινά, στοῦ οὐρανοῦ τίς ἄκριες ὑψωμένα καὶ σεῖς τὰ θαλασσάρικα μ᾿ ἁρμύρα κεντημένα …
Χαρεῖτε ἀγέρηδες λιβανωτοὶ καὶ κύματα τοῦ μελτεμιοῦ ποὺ μοιάζετε μὲ σκαλοπάτια ἀσβεστωμένα, νὰ φέρετε στὴ Χάρη Της τὰ πονεμένα τάματα καὶ γόνατα ἀπ᾿ τίς μετάνοιες ματωμένα…
Χαρεῖτε σταυρολούλουδα καὶ ἀνθοὶ ποὺ θὰ πλεχτεῖτε γύρω ἀπ᾿ τὴν κλίνη Της, ζωὴ αἰώνια ἀποχτῶντας καὶ ἄρωμα ἀμάραντο στὴ μνήμη μας σκορπῶντας…
Χαρεῖτε σεῖς ψαλτάδες καὶ ἱερεῖς τοῦ Ὑψίστου εὐλογημένοι, ποὺ θὰ ξαναλαλήσετε πὼς τῆς φύσεως οἱ ὅροι θὰ εἶναι πάντα νικημένοι…
Χαρεῖτε σεῖς Γυναῖκες ποὺ ἡ ἐκλεκτότερή σας μὲ σῶμα καὶ ψυχή, στοῦ Θεϊκοῦ Νυμφῶνα τὰ Παλάτια, στὰ χέρια τοῦ Ἀναστημένου Σπλάχνου Της, Βασίλισσα ὁδηγεῖται καὶ ἀπὸ ὑπερκόσμιες τάξεις, ἀντάμα μὲ Ἀποστόλους καὶ Θεοσόφους Ἱεράρχες λαμπρὰ δορυφορεῖται…
Ὅλος ὁ κόσμος, τὰ πέρατα τῆς γῆς, ζωὴ ἂς χαρεῖ ἀληθινή, αὐτὴ ποὺ ἀνατέλλει, τοῦ Αὐγούστου τὴν δεύτερη Ἀνάσταση ἂς Τὴν πανηγυρίσει!
Ἀκοίμητη χαρὰ τῶν θλιβομένων, ἐλπίδα ἀμετάθετη, τάφος ποτὲ δὲν θὰ κρατήσῃ…
Προπομπὴ μὲ τῆς Χαρᾶς τὰ δάκρυα…
Ξόδι ὀλόχαρο ἑξαπτερύγων καὶ δυνάμεων ἀσωμάτων, γῆς καὶ οὐρανοῦ, ἀνθρώπων ἱλαρῶν καὶ ἔκπληκτων Ἀγγέλων…
Λιτανεία τῆς τρανῶς Ἡπλωμένης Ὑπτίας ΜητροΘέου, ἀπ᾿ τῆς Καταπολιανῆς τοὺς ὁλάνθιστους τοὺς κήπους, ὡς τὸ περιβολάκι τοῦ καμαροσκέπαστου μικροῦ μοναστηριοῦ Της στοῦ Παραδείσου τ᾿ ἀγνάντι… (Ν.Σ 2013)
Ὄχι ἄλλος ἕνας Δεκαπενταύγουστος, μὰ ἕνας ἄλλος νὰ εἶναι αὐτός! Φαίνεται ὁ χρόνος νὰ λιγοστεύει! Καὶ μὲ ἐσχατολογικὴ ἐνατένιση νὰ μὴν τὸ δοῦμε αὐτό, στὰ σίγουρα κάθε μέρα ποὺ περνᾷ λιγοστεύει αὐτὲς τίς ἀνυψωτικὲς εὐκαιρίες γιὰ τίς ψυχές μας!
Γιατί ἀνυψώνεται ἡ ψυχὴ κάθε Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ τοῦτες τίς ἅγιες μέρες τῆς Παναγιᾶς! Κάθε ἱκεσία καὶ ἅγιο παρακαλετὸ πρὸς τὴν Βασίλισσα, τὴν Δέσποινα, τὴν Μάνα ὅλου τοῦ κόσμου, τὴν Ἄνασσα κι Ἀνάσα ὅλων μας, ἀνεβάζει τὴν ψυχὴ στὰ Οὐράνια νὰ προγευτῇ τὰ τῆς ἄνω Ζωῆς!
Σωστικὴ ἡ μεσιτεία τῆς Κυρίας Θεοτόκου! Λιμάνι, καταφυγὴ καὶ σκέπη Θεία! Ἂν ἐννοούσαμε σὲ βάθος ἔστω μιὰ προσφώνησή της! Μιὰ λέξη τιμητικὴ ἀπὸ τὴν μικρὴ ἢ τὴν μεγάλη Παράκληση, δὲν θὰ ἔπαυε συνεχῶς, εὐκαίρως ἀκαίρως, μαζὶ μὲ τὴν μονολόγιστη εὐχὴ τοῦ γλυκύτατου Ἰησοῦ νὰ ἐπαναλαμβάνεται τό: Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς! Τέτοιες λέξεις καὶ προσφωνήσεις θὰ ἀκουστοῦν σὲ ἀκόμα μιὰ ἐκπομπὴ παραμονὲς τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου!
ΠΗΓΗ: Νώντας Σκοπετέας, Μὲ ἀποσπάσματα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπή,
Δεκαπενταύγουστος 2023
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς