Γράφοντας για τον βίο της αδερφής του, Αγίας Μακρίνας, ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης διστάζει να απαριθμήσει τα θαύματά της, «για να μην είμαι», λέει, «υπεύθυνος για το αμάρτημα της απιστίας σε ανθρώπους ανήμπορους». Καλεί αβοήθητους, όσους δεν πιστεύουν. Πραγματικά, δεν υπάρχει τίποτα ασθενέστερο από έναν άνθρωπο χωρίς πίστη. Ο άνθρωπος χωρίς πίστη πιστεύει στη δύναμη των νεκρών πραγμάτων και των νεκρών στοιχείων της φύσης και δεν πιστεύει στη δύναμη του Θεού ή στη δύναμη των ανθρώπων του Θεού. Αυτό είναι πνευματική νωθρότητα και αυτή η νωθρότητα ταυτίζεται με τον πνευματικό θάνατο.
Έτσι, οι ζωντανές ψυχές πιστεύουν, ενώ οι νεκρές δεν πιστεύουν. Οι ζωντανές ψυχές πιστεύουν στα μεγαλειώδη θαύματα του Προφήτη Ηλία. Αυτά τα θαύματα τους δίνουν κουράγιο και χαρά, γιατί γνωρίζουν ότι είναι φανέρωση της δύναμης του Θεού. Όταν ο Θεός εκδηλώνει τη δύναμή Του μέσω άψυχων πραγμάτων και στοιχείων της φύσης, γιατί τότε δεν θα την εκδηλώνει μέσω των ζωντανών και αγίων ανθρώπων;
Αυτό που δίνει τη μέγιστη χαρά στους πιστούς είναι ότι ο Προφήτης Ηλίας εμφανίστηκε ζωντανός στο όρος Θαβώρ κατά τη Μεταμόρφωση του Κυρίου. Κατά τη διάρκεια της ζωής του στη γη, αυτός ο μεγάλος προφήτης έδωσε απόδειξη για την ύπαρξη του Ενός και Ζώντος Θεού και, μετά το θάνατό του, και ακόμη και μετά από αρκετές εκατοντάδες χρόνια, με την εμφάνισή του στο όρος Θαβώρ, έδωσε στην ανθρωπότητα ορατή απόδειξη της μετά θάνατον ζωής.
ΠΗΓΗ: Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Ημερολόγιο – Ο Πρόλογος της Αχρίδος (Δεκέμβριος): Βίοι Αγίων, ύμνοι, στοχασμοί και ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου.
http://prologue.orthodox.cn/July20.htm
.jpg)
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δʹ. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὁ ἔνσαρκος ἄγγελος, τῶν Προφητῶν ἡ κρηπίς, ὁ δεύτερος Πρόδρομος τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Ἠλίας ὁ ἔνδοξος, ἄνωθεν καταπέμψας, Ἐλισαίῳ τὴν χάριν, νόσους ἀποδιώκει, καὶ λεπροὺς καθαρίζει· διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτὸν βρύει ἰάματα.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς