«..ζῇ Κύριος ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων ὁ Θεὸς ᾿Ισραήλ, ᾧ παρέστην ἐνώπιον αὐτοῦ, εἰ ἔσται τὰ ἔτη ταῦτα δρόσος καὶ ὑετός, ὅτι εἰ μὴ διὰ στόματος λόγου μου.»
(Γ΄ Βασιλειῶν 17: 1)
Τα λόγια αυτά ακούγονται φοβερά και τρομερά στα αυτιά κάθε ανθρώπου, επειδή άνθρωπος τα είπε, ένας άνθρωπος… ὁμοιοπαθὴς ἡμῖν (Ιάκωβος 5:17). Τώρα αναρωτιέστε, αδελφοί, πώς μπορεί ένας θνητός να κλείσει τους ουρανούς και να εμποδίσει τη βροχή; Αλλά όμως, αναρωτηθείτε και τούτο: πώς μπορεί ένας θνητός να ανοίξει τους ουρανούς και να βρέξει πάνω στην ξεραμένη γη;
Γνωρίζουμε ότι ακόμη και τώρα ο Θεός ανοίγει τους ουρανούς και δίνει βροχή, απαντώντας στις προσευχές των ανθρώπων: Και ό, τι ζητάτε στην προσευχή, πιστεύοντας, θα το λάβετε (Ματθαίος 21:22), λέει ο Σωτήρας μας. Όπως ο Μωυσής, με ζωντανή πίστη και προσευχή, εργάστηκε φοβερά θαύματα στην Αίγυπτο και στην έρημο, όπως ο Ιησούς του Ναυή κράτησε την πορεία του ήλιου, έτσι και ο προφήτης Ηλίας έκλεισε και άνοιξε τους ουρανούς, έκανε να κατέβει φωτιά από τον ουρανό, και επιτέλεσε κι άλλα θαυμαστά και εξαίσια θαύματα δια της πίστεως και της προσευχής.
Ο Θεός έδωσε στον Ηλία τη δύναμη να κάνει τέτοια θαύματα, γιατί ο Ηλίας είχε ζήλο για τη δόξα του Θεού και όχι για τη δική του δόξα : «Ζζηλῶν ἐζήλωκα τῷ Κυρίῳ παντοκράτορι, (Γ΄ Βασιλειών 19:14). Αυτός ο άνθρωπος του Θεού δεν ζητούσε τίποτε για τον εαυτό του, αλλά αναζητούσε τα πάντα για τον Θεό.! Ο Θεός ήταν για αυτόν τα πάντα: όλη η δόξα, όλη η δύναμη, όλο το καλό. Ως εκ τούτου, ο Θεός τον στεφάνωσε με αθάνατη δόξα, φοβερή δύναμη, και θησαυρό άφθαρτο όπου ούτε σης ούτε βρώσις αφανίζει (Ματθ.:6,20). Ο Θεός δεν επέτρεψε να πεθάνει ο Ηλίας αλλά τον πήρε στον ουρανό, όπως έκανε και με τον Ενώχ. Ο Προφήτης Ηλίας είχε μία ψυχή τόσο καθαρή σαν τη πρωϊνή δροσιά, σώμα τόσο αγνό σαν του παιδιού, καρδιά και νου άμεμπτο, ακηλίδωτο όπως οι άγγελοι του Θεού. Ως εκ τούτου, ήταν και παραμένει σκεύος εκλογής της δυνάμεως του Θεού. Θαύματα έκανε τότε, όπως και τώρα, θαύματα επιτελεί.
Ω Ζωντανέ Κύριε, Θεέ του Προφήτη Ηλία, Συ ο οποίος μας υιοθέτησες με το βάπτισμα διά της αγίας Χάριτός Σου: αναζωπύρωσε μέσα μας την πίστη και τον ζήλο του ιερού προφήτου Σου!
Σοὶ πρέπει πᾶσα δόξα τιμή καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
ΠΗΓΗ: Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Ημερολόγιο – Ο Πρόλογος της Αχρίδος (Δεκέμβριος): Βίοι Αγίων, ύμνοι, στοχασμοί και ομιλίες για κάθε ημέρα του χρόνου. Εκδ. Άθως
http://prologue.orthodox.cn/December21.htm
Δόξα. Ἦχος γʹ. Τὴν ὡραιότητα.
Τὰ Ἰορδάνεια, διῆλθες ὕδατα, Ἠλία πρότερον, καὶ τότε ἅρματι, ἀνῆλθες ὡς εἰς οὐρανόν, ἐμφαίνων τι μυστήριον· ὅτι οὐδεὶς δύναται, ἀνελθεῖν εἰς οὐράνια, ἐκτὸς εἰμὴ πρότερον, μετανοίας τὰ ὕδατα, διέλθῃ καὶ ψυχὴν ἐκκαθάρῃ· ἧς σύμβολον ὁ Ἰορδάνης.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς