Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος παρακινεῖ σέ δοξολογία πρός τόν Θεό πρό πάντων για τά δυσάρεστα
«…Μοῦ ἀναπτέρωσες πολύ τό κουράγιο καί μὲ ἔκανες νά σκιρτῶ ἀπό χαρά γιατί, ἀφοῦ μοῦ ἀνήγγειλες τά δυσάρεστα, πρόσθεσες τή φράση, πού πρέπει νά λέμε σὲ ὅλα ὅσα συμβαίνουν: «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν» (δηλ. Δόξα στον Θεό για όλα)
Αύτή ἡ φράσις εἶναι θανατηφόρον πλήγμα διά τόν διάβολον· ἐξαλείφει τήν ταραχήν καί φέρνει γαλήνη εἰς τήν ψυχήν.
Εἶναι πολύ μεγάλη γι’ αὐτόν πού τήν λέει σέ κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ἀσφάλειας κι εὐχαρίστησης.
Γιατί μόλις τήν ἀπαγγείλει κανείς, ἀμέσως διασκορπίζεται τό σύννεφο τῆς λύπης. Μήν παύσεις νά τήν λές καί νά ἀσκεῖς καί τούς ἄλλους σ’ αὐτό.
Ἔτσι καί ἡ φουρτούνα πού μᾶς βρῆκε, κι ἄν ἀκόμη γίνει μεγαλύτερη, θά μεταβληθεῖ σέ γαλήνη. Ἔτσι κι ὅσοι δοκιμάζονται θά πάρουν μεγαλύτερη ἀμοιβή παράλληλα πρός τήν ἀπαλλαγή τους ἀπό τά δεινά.
Αὐτή ἡ φράση ἀνέδειξε τόν Ἰώβ νικητή, αὐτή ἡ φράση ἔτρεψε σέ φυγή τόν διάβολο, κι ἀφοῦ τόν γέμισε ἀπό ντροπή τόν ἔκανε νά ἀναχωρήσει, αὐτή εἶναι ἐξάλειψη κάθε ταραχῆς…»
«Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν»
(Ἀναπέμπετε δόξα στόν Θεό γιά ὅλα!)
Ἀπόσπασμα ἀπό τήν 193 Ἐπιστολή τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου
Τόν τρισμακάριστον καί παμμακάριστον ἅγιον Ἰωάννην τόν Χρυσόστομον διάφοροι Πατέρες, τόν ὠνόμασαν:
«Τό νέον σκεῦος τῆς ἐκλογῆς».
«Ὁ μέγας τῆς οἰκουμένης διδάσκαλος».
«Ὁ τρισμακάριστος ἄνθρωπος».
«Ὁ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλος».
«Ὁ νέος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος».
«Ὁ τῆς Ἐκκλησίας φωστήρ καί ποιμήν...
«Ὁ τῆς θείας εὐσπλαγχνίας μιμητής καὶ ἐγγυητής».
«Ὁ ἀληθής τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος καί γνήσιος κῆρυξ τῆς μετανοίας».
«Τό στόμα τοῦ Χριστοῦ καί στόμα τοῦ Παύλου»· καί κατά τόν συλλογισμόν καί τό κοινόν ἀπόφθεγμα, πού λέγει: «Ἐάν τό στόμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό στόμα τοῦ Παύλου, τό στόμα τοῦ Χρυσοστόμου εἶναι Χριστοῦ καί Παύλου». Καί κατά τόν ἅγιο Νικόδημον τόν Ἁγιορείτην ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσό-στομος «εἶναι ὁ διδάσκαλος τῶν διδασκάλων».
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς