«Δότε τῷ Κυρίῳ Θεῷ ὑμῶν δόξαν πρὸ τοῦ συσκοτᾶσαι» (Ἰερ. 13, 16) - Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 

 …Εμείς δεν έχουμε στην πραγματικότητα τίποτα δικό μας, που να διαρκεί σ’ αυτόν τον κόσμο. Όλα είναι έωλα και δανεισμένα- γρήγορα φεύγουν και έρχονται σαν στρόβιλος. Η υγεία, η δύναμη, η ομορφιά, η ιδιοκτησία, η τιμή, η εξουσία, η μεγάλη γνώση, το καλλιτεχνικό ταλέντο, όλα τα χαρίσματα είναι δώρα. Και η δοκιμασία με την οποία ο Δημιουργός εξετάζει τους ανθρώπους έχει σχέση με την πίστη, το έλεος, τον σεβασμό και κάθε καλό χαρακτηριστικό.

 

Η δοκιμασία έγκειται στο να καταδείξει δύο πράγματα: Πρώτον, αν ο άνθρωπος γνωρίζει από πού του δόθηκε το όποιο χάρισμα, και δεύτερον, αν αποδίδει δόξα και ευχαριστία στον Δωροδότη του. Άκου αυτή τη φοβερή συμβουλή του μεγάλου προφήτη Ιερεμία που φωνάζει: «δότε τ Κυρί Θε μν δόξαν πρ το συσκοτσαι» (Ιερ. 13, 16). Άρχισε και συ γρήγορα να δοξάζεις τον Θεό και να Τον ευχαριστείς πριν πέσει το σκοτάδι στη ζωή σου. Γιατί όταν έρθει το σκοτάδι, τα βάσανα, η ταλαιπωρία και η αρρώστια, η πτώση και η τρέλα, τι θα κάνεις τότε; Ποιον θα παρακαλέσεις; Και ποιος από τους ανθρώπους θα σε ελεήσει αφού εσύ ήσουν χωρίς ίχνος ελεημοσύνης;

 

Για να μην πέσει στη ζωή σου φοβερό και βαρύ σκοτάδι άκουσε και θυμήσου αυτές τις άγιες λέξεις της Βίβλου: «Ο λιμοκτονήσει Κύριος ψυχν δικαίαν, ζων δ σεβν νατρέψει».

 

ΠΗΓΗ: Από το βιβλίο: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς «Δεν φτάνει μόνο  η πίστη» 

Εκδόσεις «ν Πλ»

 

 


  

γίου Ρωμανο το μελωδο

Κοντάκιον ες τόν λεπρόν

ς τόν λεπρόν κάθαρας τς νόσου, Παντοδύναμε, τό ψυχικόν μν λγος θεράπευσον ς εσπλαχνος  τ πρεσβεί τς Θεοτόκου, ατρέ τν ψυχν μν, Φιλάνθρωπε Σωτήρ καί μόνε ναμάρτητε…

(=Όπως τον λεπρό ελευθέρωσες από την αρρώστια της λέπρας, Παντοδύναμε, τον ψυχικό μας πόνο ιάτρεψε, Εσπλαχνε, με τη μεσολάβηση της Θεοτόκου, Ιατρέ των ψυχών μας,  Φιλάνθρωπε Σωτήρ και μόνε Αναμάρτητε…)

 

ΑΜΗΝ !

 

κ τς ερς Μονς