Τῇ ΙΔ’ (14ῃ) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου, μνήμη τῆς Ὁσίας Μητρὸς ἡμῶν Παρασκευῆς τῆς νέας τῆς Ἐπιβατινῆς, ἀδελφῆς τοῦ ὁσίου Εὐθυμίου, ἐπισκόπου Μαδύτου, τοῦ Μυροβλύτου (10ος–11ος αἰ.)
Στίχοι: Παρασκευήν ὡς σκεῦος ἐκλελεγμένον,
Χριστός τίθησιν ἐν ταμείω τοῦ πόλου.
Η Οσία γεννήθηκε στο χωριό Επιβάται της Θράκης ανάμεσα στα χρόνια 910 και 930, ήταν κατά σάρκα αδελφή του Αγίου Ευθυμίου του Μυροβλύτη Επισκόπου της Μαδύτου (5 Μαΐου), και καταγόταν από την βυζαντινή οικογένεια Ρετσέλη με τον πατέρα της να ονομαζόταν Νικήτας, ενώ για την μητέρα της δεν γνωρίζουμε το όνομά της. Από μικρή αγαπούσε την Εκκλησία και όταν κάποτε άκουσε τα λόγια του θείου Eυαγγελίου· ευθύς πού βγήκε από την Eκκλησία, συνάντησε μια πτωχή, και κρυφά από την μητέρα της έβγαλε τα λαμπρά φορέματα πού φορούσε κι έντυσε την πτωχή κι αυτή φόρεσε τα δικά της. Άλλη φορά που δεν είχε τίποτα άλλο να δώσει έβγαλε τον χρυσό σταυρό της και τον έδωσε σε μία φτωχή κοπέλλα. Μοίραζε κρυφά ακόμη και το φαγητό της στα πτωχά παιδιά του δρόμου.
Σε ηλικία 15 ετών εγκατέλειψε κρυφά το πατρικό της σπίτι, ήλθε στην Μικρά Ασία, και ασκήτευσε επί πέντε χρόνια με σκληρή άσκηση σε μία εκκλησία της Παναγίας, στην Ηράκλεια του Πόντου. Κατόπιν πήγε στα Ιεροσόλυμα, προσκύνησε τον Πανάγιο Τάφο, και όλα τα ιερά Προσκυνήματα. Τελευταία εισήλθε σε ένα γυναικείο μοναστήρι στην έρημο του Ιορδάνου, όπου και παρέμεινε μέχρι τα 25 χρόνια της, κάνοντας μεγάλη άσκηση.
Στην ηλικία αυτή λοιπόν, με την χάρη του Αγίου Πνεύματος, της παρουσιάστηκε άγγελος Κυρίου, ο οποίος την πρόσταξε να επιστρέψει στην πατρίδα της. Η όψη της είχε αλλοιωθεί τόσο πολύ από τις ταλαιπωρίες της ερήμου, ώστε δεν την αναγνώρισε κανένας.
Αφού προσκύνησε τους τάφους των γονέων της, μετά από πολλούς κινδύνους και δυσκολίες, ήλθε στην Κωνσταντινούπολη για να προσκυνήση και εκεί όλους τους Αγίους Τόπους. Κατόπιν εγκαταστάθηκε σε ένα παράπηγμα δίπλα στον ναό των Αγίων Αποστόλων, που ευρισκόταν στο χωριό Καλλικράτεια πλησίον της θαλάσσης, ως ξένη και άγνωστος. Εκεί αγωνίσθηκε ακόμη δύο χρόνια και αφού στόλισε την ψυχή της με κάθε είδους αρετές, προσκλήθηκε από τον Νυμφίο της ψυχής της Χριστό, για τις αιώνιες μονές. Ξαφνικά κάποια ημέρα αισθάνθηκε ένα μικρό πόνο στο κεφάλι και παρέδωσε έτσι το πνεύμα της ειρηνικά σε ηλικία 27 ετών. Οι χριστιανοί του χωριού έθαψαν σαν ξένη το σκήνωμά της πλησίον του ναού και κοντά στην θάλασσα.
Πέρασαν πολλά χρόνια. Λησμονήθηκε η ξένη κι υπομονετική μοναχή που ασκήτεψε και υπηρέτησε το Ναό τους. Ο Θεός όμως που δοξάζει αυτούς που τον αγάπησαν δεν ξέχασε την πιστή δούλη Του. Μετά από ένα διάστημα η θάλασσα ξέβρασε στην παραλία της Καλλικράτειας το νεκρό σώμα έναν ναύτη που ανέδιδε μία ανυπόφορη δυσοσμία και ενταφιάστηκε κοντά της. Η Οσία εμφανίστηκε στο όνειρο σε δυο ευλαβείς ανθρώπους και τους προέτρεπε να ξεχωρίσουν τα Λείψανα της από το πτώμα του αμαρτωλού ναύτη. Μ’ αυτό τον τρόπο έγινε γνωστή η ζωή της Οσίας. Τα Λείψανά της μεταφέρθηκαν με πομπή στο ναό της Καλλικράτειας, όπου ξεκίνησαν να κάνουν πάρα πολλά θαύματα.
Αργότερα όμως οι ιστορικές συνθήκες έκαναν το ιερό και χαριτόβρυτο Λείψανό της να μεταφέρεται σε διάφορα μέρη. Μετά από πολλές περιπέτειες, από το 1641 το άγιο Λείψανο της οσίας Παρασκευής βρίσκεται στο Ιάσιο της Ρουμανίας, και στις 27 Δεκεμβρίου 1888 μεταφέρθηκε στον περικαλλή καθεδρικό Ναό του Ιασίου στην Ρουμανία, που τιμάται στη μνήμη της Οσίας Παρασκευής και του αγίου Γεωργίου, όταν ήταν Μητροπολίτης ο άγιος Επίσκοπος Ιωσήφ Νανιέσκου ο ελεήμων, ύστερα από ένα μεγάλο θαύμα.
Χιλιάδες πιστοί προστρέχουν στην Χάρη της καθημερινά, ιδιαίτερα
στην εορτή της την 14η Οκτωβρίου.
https://iconandlight.wordpress.com
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α΄.
Τῆς χαμαιζήλου τρυφῆς σοφῶς τὴν ἀπόλαυσιν, ὑπεριδοῦσα πρὸς θεῖα ἤρθης σκηνώματα, καὶ τῶν ἰάσεων τοῖς πιστοῖς πηγὴν κατέλιπες, τὸ ἱερόν σου σκῆνος Μῆτερ πανεύφημε, Ἐπιβατῶν τὸ καύχημα τὸ σεπτόν, καὶ βεβαία προστάτις Παρασκευή. Μὴ παύσῃ θερμῶς Χριστῷ τῷ Θεῷ, ὑπὲρ ἡμῶν ἀεὶ πρεσβεύουσα.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς