Από τον βίου της Οσίας Πελαγίας

 

 

Ο Άγιος Νόννος για την Οσία Πελαγία την από Eταιρίδων

«Έχουμε τον αθάνατο Νυμφίο στον ουρανό και δεν προσπαθούμε να στολίσουμε τις ψυχές μας με μετάνοια, με την ομορφιά των αρετών· να τις λούσουμε με τα δάκρυα. Ο Κύριος θα θέσει αυτήν την αμαρτωλή ενώπιον της Φοβερής Του Κρίσης και θα μας ελέγξει μέσω αυτής.»

 


 

 

Η πρόκληση, η κατάνυξη, η προσευχή και η μετάνοια

 

Στίχοι: «Aσχους πλυθεσα κα λιποσα τόν σάλον,

Πρς ρμον κεις Oρανο Πελαγία.

γδοάτη πάλυξε βίου πέλαγος Πελαγία.

Kρημν φυγοσα κρημνόν ασχύνης μέγαν,

Kρημνείς τόν χθρόν εφυς Πελαγία».

 

Ένα περιστατικό που συνέβη με τον Επίσκοπο Νόννο και την Οσία Πελαγία, όπως μας διηγείται ο βιογράφος της.

 

Κάποτε ο Πατριάρχης Αντιοχείας καθόταν με τους Επισκόπους του στην αυλή της Εκκλησίας του Αγίου Ιουλιανού. Ενώ συζητούσαν, άκουσαν ασυνήθιστο θόρυβο στο δρόμο. Τη στιγμή εκείνη περνούσε έξω από την Εκκλησία ένα πολυτελέστατο αμάξι.

 

Μέσα καθόταν με πολλή φαντασία η εταίρα Πελαγία. Ο δρόμος άστραψε από τη λάμψη των κοσμημάτων που φορούσε. Ο αέρας γέμισε από την ευωδιά των ακριβών αρωμάτων της. Το πλήθος σαν ξεφρενιασμένο την ζητωκραύγαζε.

 

Οι Αρχιερείς έστρεφαν με αηδία αλλού το πρόσωπο, για ν' αποφύγουν το αντίκρισμα της σατανικής εκείνης γυναίκας, που είχε παρασύρη στο βούρκο της ανηθικότητος τους περισσότερους νέους της αριστοκρατίας της μεγάλης πόλεως

 

Μόνον ένας, ο Επίσκοπος Νόννος, την παρακολούθησε επίμονα με το βλέμμα του, ώσπου χάθηκε στη στροφή του δρόμου.

 

Ύστερα γύρισε στους άλλους Επισκόπους και με φωνή θλιμμένη τους είπε: - «Αλλοίμονό μας, εν Χριστώ αδελφοί, αυτή η γυναίκα πολύ μας κατακρίνει. Είδατε με πόση επιμέλεια έχει στολίσει το κορμί της, για να ελκύση εραστάς; Ενώ εμείς οι αμελείς τι κάνομε, για α στολίσωμε την ψυχή μας, να προσελκύσωμε την αγάπη του Ουρανίου μας Νυμφίου;»

 

Λέγοντας αυτά, προσευχήθηκε με θέρμη για τη σωτηρία της αμαρτωλής εκείνης ψυχής.

 

Κι η προσευχή του ακούστηκε. Η θεία Χάρις την επισκέφθηκε, πίστεψε στο Χριστό η Πελαγία, μετανόησε για τον αμαρτωλό βίο της, βαφτίστηκε από τον άγιο Νόννο και είχε τέλος οσιακό.

 

ΠΗΓΗ: Από τον «Μικρό Ευεργετινό», του Ιερομονάχου Καλλινίκου Αγιορείτου, Άγιον Όρος - Αθήναι 2000.

https://iconandlight.wordpress.com

 


 

 

κ τς ερς Μονς