Αὐτὸς σε σῴζει Θέκλα ῥήξας τὴν πέτραν,
Οὗ τῷ πάθει πρὶν ἐρράγησαν αἱ πέτραι.
Πέτρη ἀμφὶ τετάρτην εἰκάδα δέξατο Θέκλην.
Αναφέρεται στον βίο της αγίας Θέκλας και το εξής περιστατικό: Όταν την συνέλαβε ο ηγεμόνας Αλέξανδρος για να μαρτυρήσει, πριν από το μαρτύριο την παρέδωσε στην πλούσια και ευμενέστατη Τρύφαινα, για να την φυλάει μέχρις ότου έλθη η ώρα της θηριομαχίας. Η θυγατέρα της Τρύφαινας Φαλκονίλλα είχε αποθάνει πριν από λίγες μέρες.
Παρουσιάσθηκε στην μητέρα της και της είπε: «Μῆτερ μου, ἀγάπα αὐτήν τὴν ξένην Θέκλαν, καί ἔχε την ἀντ’ ἐμοῦ θυγατέρα σου, διότι εἶναι δούλη τοῦ Θεοῦ, καί δύναται νά κάνη δέησιν καί νὰ μὲ βάλη ὁ Κύριος στὸν τόπο τῶν Δικαίων». Μόλις ξύπνησε η Τρύφαινα, είπε στην αγία: «Τέκνον μου δεύτερον, σε παρακαλώ, κάμε μου την καλωσύνην αυτήν, και δεήσου του Χριστού σου, να αναπαύση την θυγατέρα μου εις ζωήν την αιώνιον, ότι μου εζήτησε δι’ οράματος».
Τότε η Αγία αφού σήκωσε τα χέρια της στον ουρανό και προσευχήθηκε είπε: «Κύριέ μου, Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ ἀληθοῦς καὶ ζῶντος Θεοῦ, ἐπάκουσόν μου, τῆς δούλης σου, καὶ ἀνάπαυσον τὴν Φαλκονίλλαν εἰς ζωήν τὴν αἰώνιον, κατά τό θέλημά Σου τό ἅγιον».
ΠΗΓΗ: ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ 24ης Σεπτεμβρίου
Ο Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης συνιστά την προσευχή για τους κεκοιμημένους.
«Και μόνον ένα κερί να ανάψουμε για την ψυχή κάποιου κεκοιμημένου, βοηθιέται πολύ. Τους κεκοιμημένους να τους θυμώμαστε και να ευχώμαστε πάντοτε γι’ αυτούς. Να μην παραλείπουμε να προσευχώμαστε για τις ψυχές τους, για να βρουν ανάπαυση. Εγώ, κάθε φορά που έχω Θεία Λειτουργία στο Καλύβι, κάνω μνημόσυνο και για όλους τους κεκοιμημένους των οποίων «τα ονόματα ουκ εμνημονεύθησαν».
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τοῦ Παύλου συνέκδημος, ὡς καθαρὰ τὴν ψυχήν, καὶ πρώταθλος πέφηνας, ἐν γυναιξὶν εὐκλεῶς, Χριστὸν ἀγαπήσασα· σὺ γὰρ τῆς εὐσεβείας, πτερωθεῖσα τῷ πόθῳ, ἤθλησας ὑπὲρ φύσιν, Ἰσαπόστελε Θέκλα· διὸ σὲ ὁ Πανοικτίρμων νύμφην ἠγάγετο.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς