Το νέο εκκλησιαστικό έτος

 

 Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας προσεύχεται προς τον Κύριο και Δημιουργό του σύμπαντος κόσμου με δεήσεις και ύμνους, να φωτίζει τους πιστούς και να χαρίζει κατά τη διάρκεια του νέου έτους κάθε ευλογία και ευκαιρία για τη δημιουργία αγαθών έργων προς δόξα Θεού.

 

Μας υπενθυμίζει δηλαδή ότι ο χρόνος αποτελεί δώρο του Θεού, όχι για να τον σπαταλάμε σε βιοτικές μέριμνες, σε αμαρτίες και πρόσκαιρες ανοησίες, αλλά να τον αξιοποιούμε επιδιώκοντας την γνωριμία και την ένωση μαζί Του. Διότι ο Θεός μας αποκαλύφθηκε λέγοντας: «᾿Εγ εμι τ Α κα τ Ω, λγει Κριος Θες, ν κα ν κα ρχμενος, παντοκρτωρ. (Αποκάλ. α΄, στ. 8΄)

 


 

 

«γώ εμί λήθεια, γώ εμί τό φς το κόσμου, γώ εμί ρτος τς ζως, γώ εμί τό δωρ τό ζν» επε Κύριος. Μας άνοιξε ο Κύριος τον δρόμο για να πορευτούμε και μάλιστα ο ίδιος ο Χριστός γίνεται δρόμος: γώ εμι δός, λήθεια καί ζωή. Καί μς προστάζει: «Ζητετε πρτον τήν βασιλείαν το Θεο καί τήν δικαιοσύνην ατο καί τατα πάντα προστεθήσεται μν». (Ματθ. 6:33)

 

Ας είναι λοιπόν στόχος και πρώτιστο μέλημά μας το νέο Εκκλησιαστκό έτος η απόκτηση της Βασιλείας του Θεού, ποιώντας το Θέλημά Του. Και ο Θεός μαζί με τα πνευματικά θα μας δώσει και τα σωματικά. Μαζί με τα επίγεια θα μας δώσει και τα ουράνια, τη Βασιλεία Του, δηλαδή τη σωτηρία μας. Ας ζητήσουμε τη βοήθεια από τον ίδιο τον Κύριο, μέσω των επίκαιρων τροπαρίων της Εκκλησίας μας!

 

Ευλογημένο και ειρηνικό να είναι το νέο Εκκλησιαστικό έτος!

ΑΜΗΝ!

 


 

 

πολυτίκιον. χος β΄.

πάσης δημιουργς τς κτίσεως, καιρος κα χρόνους ν τ δί ξουσίθέμενος, ελόγησον τν στέφανον το νιαυτο τς χρηστότητός σου, Κύριε, φυλάττων ν ερήν τος βασιλες κα τν πόλιν σου πρεσβείαις τς Θεοτόκου καί σσον μς.

 

(=σύ Κύριε, πού εσαι δημιουργός λης τς κτίσης καί ξουσιάζεις διος καιρούς καί χρόνους, ελόγησε μέ τά γαθά τς καλοσύνης σου καί τς εεργετικς σου φροντίδας τό τος, πού σάν στεφάνι γυρίζει καί πιστρέφει κανονικά στίς διες πάντα ποχές, προστατεύοντας καί διατηρώντας σέ κατάσταση ερήνης τούς ρχοντες καί τήν πόλη σου μέ τίς πρεσβεες τς Θεοτόκου, καί χάρισέ μας τήν σωτηρία.)

 


 

 

Κοντάκιον: χος γ΄. Παρθένος σήμερον

ρρήτ σύμπαντα δημιουργήσας σοφί καί καιρος θέμενος ν τ ατο ξουσί δώρησαι τ φιλοχρίστ λα σου νίκας· τους δέ τάς τε εσόδους καί τάς ξόδους ελογήσαις κατευθύνων μν τά ργα πρός θεόν σου θέλημα.

 

(=σύ, Κύριε, πού δημιούργησες τά σύμπαντα μέ σοφία νέκφραστη καί χει κάτω πό τή δική σου ξουσία τό χρόνο στό σύνολό του, δώρισε στό φιλόχριστο (εσεβή) λαό σου νίκες· καί ελόγησε τήν εσοδο καί τήν ξοδο το τους (πό τήν ρχή ς τό τέλος του) κατευθύνοντας τά ργα μας πρός τό δικό σου θεο θέλημα.)

 


 

 

κ τς ερς Μονς