Τῷ αὐτῷ μηνὶ ΚΕ΄, ἡ Κοίμησις τῆς Ἁγίας Ἄννης,
τῆς μητρὸς τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου.
Μήτηρ τελευτᾷ Μητροπαρθένου Κόρης,
Τῆς τῶν κυουσῶν μητέρων σωτηρίας.
Πέμπτῃ ἐξεβίωσε μογοστόκος εἰκάδι Ἄννα.
Αὕτη ἡ κατὰ σάρκα γενομένη προμήτωρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἦτο ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Λευΐ, θυγάτηρ Ματθὰν τοῦ ἱερέως, καὶ Μαρίας τῆς αὐτοῦ γυναικός. Ὁ δὲ Ματθὰν ἱεράτευε κατὰ τοὺς χρόνους Κλεοπάτρας καὶ Σαπώρου ἤ Σαπώριου βασιλέως Περσῶν, πρωτύτερα ἀπὸ τὸν Ἡρώδην τὸν υἱὸν τοῦ Ἀντιπάτρου. Εἶχε δὲ θυγατέρας τρεῖς, Μαρίαν, Σοβήν, καὶ Ἄνναν.
Καὶ ἡ μὲν Μαρία, ὑπανδρεύθη εἰς τὴν Βηθλεὲμ καὶ ἐγέννησε Σαλώμην τὴν μαῖαν. Ἡ δὲ Σοβὴ ὑπανδρεύθη καὶ αὐτὴ εἰς τὴν Βηθλεὲμ καὶ ἐγέννησε τὴν Ἐλισάβετ. Ἡ δὲ Ἄννα ὑπανδρεύθη εἰς τὴν Γαλιλαίαν, καὶ ἐγέννησε Μαρίαν τὴν Θεοτόκον. Ὥστε ἡ Σαλώμη, ἡ Ἐλισάβετ, καὶ ἡ Θεοτόκος Μαρία, εἶναι θυγατέρες μὲν τριῶν ἀδελφῶν, πρῶται δὲ ἐξαδέλφαι ἀναμεταξύ των. Ὥστε ἐκ τούτου συνάγεται, ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν κατὰ τὸ ἀνθρώπινον, καὶ ὁ Πρόδρομος Ἰωάννης, ἦτον δεύτερα ἐξαδέλφια.
Ἡ Ἁγία Ἄννα λοιπόν, ἀφ’ οὗ ἐγέννησε τὴν Θεοτόκον Μαρίαν, ἥτις ἐστάθη σωτηρία ὅλου τοῦ κόσμου, καὶ ἀφ’ οὗ ἀπεγαλάκτισεν αὐτήν, τότε τὴν ἀφιέρωσεν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Θεοῦ, ὡς καθαρὸν δῶρον καὶ ἄμωμον. Καὶ διαπεράσασα τὴν ζωήν της μὲ νηστείας καὶ προσευχὰς καὶ ἐλεημοσύνας πρὸς τοὺς πτωχούς, ἐν εἰρήνῃ πρὸς Κύριον ἐξεδήμησε. Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῆς Σύναξις καὶ ἑορτὴ εἰς τόπον καλούμενον Δεύτερον. (Ὅρα τὸν εἰς τὴν Σάλπιγγα λόγον.)
ΠΗΓΗ: Ἀπό τὸ βιβλίο: Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ. Τόμος Γ’. Ἐκδόσεις Δόμος, 2005.
Τὸ ἐξελληνισμένο ὄνομα Ἄννα προέρχεται ἀπό τὸ ἑβραϊκό «Hannah» ποὺ σημαίνει «εὔνοια, χάρη» καὶ πράγματι ἡ Χάρη κατοικοῦσε μέσα της.
Ἀς ἔχουμε ὡς παράδειγμα τοὺς Ἁγίους Ἰωακείμ καὶ Ἄννα. Σ’ ὅλη τους τὴ ζωή προσεύχονταν καὶ δὲν ἀπελπίζονταν, ἀλλά ἦταν γεμάτοι ἐλπίδα· καὶ τί παρηγοριά τους ἔστειλε ὁ Κύριος!
Ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ πῆγε στὴν Ἄννα καὶ τῆς εἶπε τὰ ἑξῆς: «Ἄννα, Ἄννα, ἐπήκουσε Κύριος τῆς δεήσεώς σου καὶ συλλήψει καὶ γεννήσεις, καὶ λαληθήσεται τὸ σπέρμα σου ἐν ὅλῃ τῆ οικουμένῃ». Καὶ εἶπεν Ἄννα, «ζῆ Κύριος ὁ Θεός μου, ἐάν γεννήσω εἴτε άρρεν, εἴτε θήλυ, προσάξω αὐτό δῶρον Κυρίῳ τῷ Θεῷ μου καὶ ἔσται λειτουργῶν αὐτῷ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ».
Ταῖς τῶν σῶν Ἁγίων πρεσβείαις
Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ζωὴν τὴν κυήσασαν, ἐκυοφόρησας, ἁγνὴν Θεομήτορα, θεόφρον Ἄννα, διὸ πρὸς λῆξιν οὐράνιον, ἔνθα εὐφραινομένων, κατοικία ἐν δόξῃ, χαίρουσα νῦν μετέστης, τοῖς τιμῶσί σε πόθῳ, πταισμάτων αἰτουμένη, ἱλασμὸν ἀειμακάριστε.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς