«Παρῆσαν δέ τινες ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ ἀπαγγέλλοντες αὐτῷ περὶ τῶν Γαλιλαίων ὧν τὸ αἷμα Πιλᾶτος ἔμιξεν μετὰ τῶν θυσιῶν αὐτῶν. καὶ ἀποκριθεὶς ο Ιησούς εἶπεν αὐτοῖς δοκεῖτε ὅτι οἱ Γαλιλαῖοι οὗτοι ἁμαρτωλοὶ παρὰ πάντας τοὺς Γαλιλαίους ἐγένοντο, ὅτι ταῦτα πεπόνθασιν; οὐχί, λέγω ὑμῖν, ἀλλ᾽ ἐὰν μὴ μετανοῆτε πάντες ὡσαύτως ἀπολεῖσθε» (Λουκ. 13:1-3).
(=Εκείνο τον καιρό πήγαν στον Ιησού μερικοί και του αφηγήθηκαν για τους Γαλιλαίους, τους οποίους σκότωσε ο Πιλάτος την ώρα που πρόσφεραν θυσία, κι έτσι το αίμα τους ανακατεύτηκε με το αίμα των ζώων που θυσιάζονταν. Ο Ιησούς τους είπε: «Νομίζετε ότι αυτοί οι Γαλιλαίοι, επειδή τα ’παθαν αυτά, ήταν πιο αμαρτωλοί από όλους τους άλλους Γαλιλαίους; Σας βεβαιώνω πως όχι· αν όμως δεν μετανοήσετε, θα χαθείτε όλοι σας με τον ίδιο τρόπο.)
Αν νομίζετε ότι δεν μας αφορούν εμάς αυτά τα λόγια του Χριστού κάνετε λάθος. Για μας τα είπε. Πέστε μου, όταν εμείς σήμερα βλέπουμε κάποιον συνάνθρωπό μας να παθαίνει ζημιά, δεν χαιρόμαστε και δεν λέμε: «Δόξα τω Θεώ, δεν είμαι τόσο αμαρτωλός όπως αυτός και δεν με τιμώρησε εμένα ο Θεός». Τέτοιους ακριβώς ανθρώπους ελέγχει εδώ ο Χριστός.
«Ἤ ἐκεῖνοι οἱ δέκα και ὀκτὼ ἐφ᾽ οὓς ἔπεσεν ὁ πύργος ἐν τῷ Σιλωὰμ καὶ ἀπέκτεινεν αὐτούς, δοκεῖτε ὅτι ούτοι ὀφειλέται ἐγένοντο παρὰ πάντας τοὺς ἀνθρώπους τοὺς κατοικοῦντας εν ᾽Ιερουσαλήμ;» (Λουκ. 13:4-5).
Οι άνθρωποι εκείνοι που πάνω τους έπεσε ο πύργος στο Σιλωάμ και τους σκότωσε, ήταν οι μεγαλύτεροι αμαρτωλοί στην Ιερουσαλήμ; Βεβαίως όχι, αν όμως δεν μετανοήσετε, όλοι σας, θα πεθάνετε με τον ίδιο τρόπο.
Βαριά πλήγματα και συμφορές που παθαίνουν κάποιοι άνθρωποι δεν σημαίνουν πως οι άνθρωποι αυτοί είναι πιο αμαρτωλοί από τους άλλους. Ο Κύριος τους τα στέλνει αυτά, για να συμμορφωθούν εκείνοι που ακόμα μένουν αμετανόητοι και τους οποίους ο Κύριος αργεί να τιμωρήσει, διότι περιμένει τη μετάνοιά τους. Να μη νομίζουμε ότι οι άλλοι είναι πιο αμαρτωλοί από μας. Πρέπει αντίθετα να σκεφτόμαστε πως είμαστε πιο αμαρτωλοί από όλους.
Όταν βλέπετε κάποιον συνάνθρωπό σας να δυστυχεί, να μην τον περιγελάτε και να μη χαίρεστε επειδή αυτόν τιμώρησε ο Κύριος και όχι εσάς. Αντίθετα, με φόβο βάλτε τον εξής λογισμό: «Είμαι πιο αμαρτωλός από αυτόν, τότε γιατί αυτόν πλήγωσε ο Θεός και όχι εμένα;» Και να μετανοείτε όταν βλέπετε τη συμφορά του πλησίον σας διότι λέει ο Κύριος: «ἐάν μή μετανοήσητε, πάντες ὁμοίως ἀπολεῖσθε».
«Ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνη πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων κεῖται· πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται.» (Ματθ. 3:10). Ο Κύριος περιμένει την μετάνοιά μας, όμως η αξίνα είναι ήδη έτοιμη και το δένδρο της ζωής μας μπορεί να κοπεί, αν δεν μετανοήσουμε. Ο χρόνος της ζωής μας είναι πολύ περιορισμένος και δεν γνωρίζουμε πόσες μέρες μας έμειναν ακόμα. Ο θάνατος βρίσκεται επί θύραις, ανά πάσα στιγμή η αξίνα που θα κόψει το δένδρο της ζωής μας μπορεί να ενεργοποιηθεί.
Μετά τον λόγο του για τον πύργο στο Σιλωάμ ο Κύριος είπε την παραβολή της άκαρπης συκιάς, η οποία τρία χρόνια δεν έδινε καρπούς. Ο κύριος του αμπελιού είπε στον αμπελουργό να την κόψει. Εκείνος όμως επειδή ήταν άνθρωπος σπλαχνικός λυπήθηκε τη συκιά και παρακάλεσε τον κύριό του να την αφήσει ακόμα για ένα χρόνο. «Κύριε, ἄφες αὐτὴν καὶ τοῦτο τὸ ἔτος, ἕως ὅτου σκάψω περὶ αὐτὴν καὶ βάλω κόπρια· κἂν μὲν ποιήσῃ καρπὸν· εἰ δὲ μήγε, εἰς τὸ μέλλον ἐκκόψεις αὐτήν» (Λουκ. 13:8-9).
Υπάρχουν και μεταξύ μας άνθρωποι που μοιάζουν με αυτή την άκαρπη συκιά. Και η ζωή αυτών των ανθρώπων ανά πάσα στιγμή μπορεί να κοπεί.
Η αγία μας Εκκλησία είναι για μας πολυεύσπλαχνη Μητέρα, η οποία ικετεύει τον Θεό και Τον παρακαλεί να είναι μακρόθυμος με μας. Η αγία μας Εκκλησία χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να σταματήσει αυτούς που ακολουθούν τον δρόμο της αμαρτίας και να τους οδηγήσει στην οδό της μετανοίας. Να θυμόμαστε πάντα ότι η ζωή μας είναι πολύ σύντομη, ότι όλοι μας κουβαλάμε επάνω μας το φορτίο των αμαρτιών μας, άλλοι μικρότερο και άλλοι μεγαλύτερο, και ότι είμαστε άκαρπη συκιά και ότι ο Κύριος περιμένει από μας τους αγαθούς καρπούς της δικαιοσύνης.
Να θυμόμαστε ότι η αξίνα πάντα βρίσκεται στη ρίζα του δένδρου της ζωής μας και να μη χάνουμε ούτε μία στιγμή για να προλάβουμε να μετανοήσουμε πριν η αξίνα αυτή μας χτυπήσει. Αμήν.
ΠΗΓΗ: Από το βιβλίο: Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας, Λόγοι και ομιλίες, τόμος Β’. Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη.
Ἀπολυτίκιον, ἦχος γ'. Θείας Πίστεως.
Νέον ἅγιον τοῦ Παρακλήτου, σέ ἀνέδειξεν, Λουκᾶ ἡ Χάρις, ἐν καιροῖς διωγμῶν τε καί θλίψεων Νόσους μέν ὡς ἰατρός ἐθεράπευσας, καί τάς ψυχάς ὡς ποιμήν καθοδήγησας πάτερ τίμιε, ἐγγάμων τύπος καί μοναστῶν, πρέσβευε σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς