Ὑπῆρξαν ἀδελφές τοῦ Ἁγίου Λαζάρου τοῦ τετραημέρου καὶ φίλου τοῦ Χριστοῦ, ἀπό τήν Βηθανία Ἱεροσολύμων (1ος αἰ.)
Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης
«Ἀς προσέξουμε νά μήν πάθουμε καὶ ἐμεῖς σάν τήν Μάρθα.
Ἀς εὐχηθοῦμε νά γίνουμε καλές «Μαρίες».
– Γέροντα, ὁ Ἀββᾶς Ἁλώνιος λέει: «Ἐὰν θέλῃ ὁ ἄνθρωπος, ἀπὸ πρωῒ ἕως ἑσπέρας γίνεται εἰς μέτρον θεῖον» (Γεροντικόν, Ἀββᾶς Ἁλώνιος γ´,σ.20). Τί ἐννοεῖ;
– Ἡ πνευματικὴ ζωὴ δὲν θέλει χρόνια. Σὲ ἕνα δευτερόλεπτο μπορεῖ νὰ βρεθῆ κανεὶς ἀπὸ τὴν κόλαση στὸν Παράδεισο, ἂν μετανοήση. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι τρεπτός. Μπορεῖ νὰ γίνη ἄγγελος, μπορεῖ νὰ γίνη διάβολος. Πὰ πὰ πά, τί δύναμη ἔχει ἡ μετάνοια! Ἀπορροφᾶ τὴν θεία Χάρη.Ἕναν λογισμὸ ταπεινὸ νὰ φέρη στὸν νοῦ του ὁ ἄνθρωπος, σώθηκε. Ἕναν λογισμὸ ὑπερήφανο νὰ φέρη, ἂν δὲν μετανοήση καὶ τὸν βρῆ ὁ θάνατος, πάει, χάθηκε. Βέβαια, ὁ ταπεινὸς λογισμὸς πρέπει νὰ συνοδεύεται καὶ ἀπὸ τὸν ἐσωτερικὸ ἀναστεναγμό, τὴν ἐσωτερικὴ συντριβή. Γιατὶ ὁ λογισμὸς εἶναι λογισμός, ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ ἡ καρδιά. «Ὅλῃ ψυχῇ καὶ διανοίᾳ καὶ καρδίᾳ», λέει ὁ ὑμνωδός τῆς ζ´ ὠδῆς τοῦ Μεγάλου Παρακλητικοῦ Κανόνος στὴν Παναγία. Νομίζω ὅμως ὅτι ὁ Ἀββᾶς ἐδῶ ἐννοεῖ μιὰ πιὸ μόνιμη κατάσταση. Χρειάζεται ἕνα διάστημα, γιὰ νὰ φθάση κανεὶς σὲ καλὴ κατάσταση. Σφάλλω, μετανοῶ, συγχωροῦμαι αὐτὴν τὴν στιγμή. Ἂν ἔχω ἀγωνιστικὸ πνεῦμα, μπορῶ σιγὰ-σιγὰ νὰ σταθεροποιήσω μιὰ κατάσταση, ἀλλὰ μέχρι τότε ταλαντεύομαι…
Νὰ ἀποκτήσουμε τὴν ἐσωτερική ἡσυχία
Σκοπός εἶναι ὁ ἄνθρωπος νὰ τὰ ἀξιοποιήση ὅλα γιὰ ἀγώνα. Νὰ προσπαθήση νὰ ἀποκτήση τὴν ἐσωτερική ἡσυχία. Νὰ ἀξιοποιήση τὸν θόρυβο βάζοντας δεξιό λογισμό. Ὅλη ἡ βάση εἶναι ἡ καλή ἀντιμετώπιση. Ὅλα μὲ καλούς λογισμούς νὰ τὰ ἀντιμετωπίζη. Μέσα στὸν θόρυβο, ἄν πετύχη τὴν ἐσωτερική ἡσυχία, ἔχει πολλή ἀξία…
Μή δίνετε καρδιά στὰ ὑλικά πράγματα. Εἶναι μερικοί ποὺ δίνονται ὁλόκληροι στὰ ὑλικά. Περνοῦν ὅλη τὴν ἡμέρα μὲ τὸ νὰ ἀσχολοῦνται πῶς θὰ κάνουν καλά μία δουλειά καὶ δὲν σκέφτονται καθόλου τὸν Θεό. Νὰ μή φθάνουμε ἐκεῖ. Νὰ χρησιμοποιῆτε τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια στὴν δουλειά, ἀλλὰ νὰ μήν ἀφήνετε τὸν νοῦ σας νὰ ξεφύγη ἀπὸ τὸν Θεό. Νὰ μή δίνετε ὅλο τὸ εἶναι σας, ὅλο τὸ δυναμισμό μαζί μὲ τὴν καρδιά σας, στὰ ὑλικά. Ἔτσι γίνεται μετά κανεὶς εἰδωλολάτρης. Ὅσο μπορεῖτε στὶς δουλειές καρδιά νὰ μή δίνετε, χέρια, μυαλό νὰ δίνετε. Καρδιά νὰ μή δίνετε σὲ χαμένα, σὲ ἄχρηστα πράγματα. Γιατί μετά πῶς θὰ σκιρτήση ἡ καρδιά γιὰ τὸν Χριστό; Ὅταν ἡ καρδιά εἶναι στὸν Χριστό, τότε ἁγιάζονται καὶ οἱ δουλειές, ὑπάρχει καὶ ἡ ἐσωτερική ψυχική ξεκούραση συνέχεια, καὶ νιώθει κανεὶς τὴν πραγματική χαρά. Νὰ ἀξιοποιῆτε τὴν καρδιά σας, νὰ μήν τὴν σπαταλᾶτε.
Ἄν σπαταληθῆ ἡ καρδιά σὲ πολλά ἀσήμαντα, δὲν ἔχει ἀντοχή νὰ πονέση γιὰ ἐκεῖνο ποὺ πρέπει νὰ πονέση. Ἐγώ θὰ δώσω καρδιά σὲ ἕναν καρκινοπαθῆ, σὲ ἕναν πονεμένο. Ἡ ἀγωνία μου εἶναι γιὰ τὰ παιδιά ποὺ κινδυνεύουν. Κάνω τὸν σταυρό μου νὰ τὰ δίνη ὁ Θεὸς φώτιση. Ὅταν πάλι ἔχω κόσμο, πάει ἡ προσοχή μου στὸν πόνο τοῦ ἄλλου, στὴν ἀγάπη γιὰ τὸν ἄλλον. Τὸν πόνο τὸν δικό μου δὲν τὸν καταλαβαίνω. Ἔτσι ξεχνιοῦνται ὅλα, παίρνει ἄλλη στροφή ὁ ἄνθρωπος…
*Ἄν κινῆστε μὲ εὐλάβεια καὶ ἐργάζεσθε μὲ τὴν προσευχή ἁγιάζεστε πάντοτε καὶ τὰ πάντα ἁγιάζονται. Ὅταν ἔχη κανεὶς τὸν νοῦ του στὸν Θεό, ἁγιάζει τὴν δουλειά, τὸ ἐργόχειρό του.
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις,
Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
ΠΗΓΗ: ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ Α’, Με Πόνο και Αγάπη, ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 1998, σ. 103, 104, 105. ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ Γ’ «Πνευματικός Αγώνας», 2001, σ. 92.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α´. Τὸν Συνάναρχον Λόγον.
Τῷ Σωτῆρι ἀμέμπτως διακονήσασαι, αἱ τοῦ Ἁγίου Λαζάρου θεῖαι αὐτάδελφοι, σὺν τῇ Μάρθᾳ τῇ κλεινῇ, Μαρία πάνσεμνε, καὶ τὴν Ἀνάστασιν Αὐτοῦ, σὺν Μυροφόροις Γυναιξί, μαθοῦσαι ἐκ τοῦ Ἀγγέλου, φωτὸς ἐμπλήσθητε θείου, ἡμῖν αἰτοῦσαι τὰ σωτήρια.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς