Μνήμη του φανέντος σημείου του Τιμίου Σταυρού στην Ιερουσαλήμ

 Σύμφωνα με το Συναξριον το Μηναου στις 7 Μαϊου, η Εκκλησία μας εορτάζει ανάμνηση του σημείου του Τιμίου Σταυρού στην Ιερουσαλήμ: «Τ Ζʹ το ατο μηνς Μαΐου τν νμνησιν ορτζομεν το ν οραν φανντος σημεου το τιμου Σταυρο π Κωνσταντου βασιλως, υο το Μεγλου Κωνσταντνου, κα Κυρλλου ρχιεπισκπου εροσολμων ν έτει τμϛ΄ (346/351)».

 

 


 

Την εποχή πού βασίλευε ο υιός του Άγιου Κωνσταντίνου, αυτοκράτορας Κωνστάντιος, επί, πατριαρχίας Κυρίλλου Ιερσολύμων, εμφανίστηκε στον ουρανό στις 9 η ώρα περίπου το πρωί ο Τίμιος Σταυρός ολόφωτος και ωφελούμενος από τον Γολγοθά, μέχρι το όρος των Ελαιών. Ό Σταυρός ήταν λαμπρότερος και από τον ήλιο, πιο όμορφος και από το πιο όμορφο ουράνιο τόξο. Όλοι οι κάτοικοι, πιστοί και άπιστοι, άφησαν τις εργασίες τους και ύψωσαν τα μάτια στον ουρανό, για να παρατηρήσουν έκθαμβοι με δέος και θαυμασμό το ουράνιο αυτό σημείο. Πολλοί άπιστοι τότε ασπάστηκαν την Πίστη, αλλά και αιρετικοί, Αρειανιστές, εγκατέλειψαν την κακόδοξη πλάνη τους και επέστρεψαν στους κόλπους της Ορθοδοξίας. Μάλιστα ο πατριάρχης Κύριλλος έγραψε μαρτυρία σχετικά με το ουράνιο αυτό σημείο, σε μια επιστολή προς τον αυτοκράτορα Κωνστάντιο, ο οποίος είχε ροπή προς τον Αρειανισμό.

 

Το θαυμαστό γεγονός έλαβε χώρα στις 7 Μαΐου του 357*. Μέσα από αυτό διατρανώθηκε η αλήθεια πώς η χριστιανική πίστη δεν είναι μία κοσμοθεωρία, βασισμένη στις αισθήσεις και στον ψυχισμό των ανθρώπων. Απεναντίας, είναι η δύναμη του Θεού, η οποία αποκαλύπτεται μέσα από αναρίθμητα παράδοξα θαύματα και σημεία.

*Αλλού αναφέρεται το έτος 346.

 

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Μάιος, εκδ. Άθως, σ. 61). http://prologue.orthodox.cn/May7.htm

 

 


 

Ομιλία Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

«κα τότε φανήσεται τ σημεον το υο το νθρώπου

 ν τ οραν»

(Ματθ. 24:30).

 

Τι είδους σημάδι θα είναι το σημείο του Υιού του Ανθρώπου, που κάποτε φάνηκε μόνο για λίγο; Είναι ο Σταυρός, πιο λαμπερός και από τον ήλιο, που εμφανίστηκε πάνω από την Ιερουσαλήμ, πριν από την έλευση στον αυτοκρατορικό θρόνο μιας πρώιμης προσωποποίησης του Αντιχρίστου του Ιουλιανού του Παραβάτη.

 

Αντί για οποιαδήποτε άλλη ομιλία σχετικά με το θαυμαστό αυτό σημείο, αξίζει να αναφέρω εδώ την επιστολή του Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων απευθυνόμενη προς τον αυτοκράτορα Κωνστάντιο, γιο του Μεγάλου Κωνσταντίνου και προκατόχου του Ιουλιανού του Παραβάτη. Σ’ ένα σημείο της επιστολής του λέει: «Διότι αυτές τις ημέρες της αγίας εορτής της Πεντηκοστής, στις 7 Μαΐου, περίπου την τρίτη ώρα (9 π.μ.), εμφανίστηκε στον ουρανό πάνω από τον ιερό Γολγοθά ένας γιγάντιος φωτεινός σταυρός, που απλώνονταν πέρα μέχρι το άγιο Όρος των Ελαιών. Δεν εθεάθη μόνο από έναν ή δύο ανθρώπους, αλλά απ’ όλους: όλοι τον είδαν ολοκάθαρα, όλος ο πληθυσμός της αγίας Πόλης. Ούτε, όπως θα περίμενε κανείς, εμφανίστηκε γρήγορα και αμέσως χάθηκε σαν μια αντανάκλαση, αλλά μεσουρανούσε και ήταν ορατός πάνω από τη γη για αρκετές ώρες, λάμποντας με ένα φως λαμπρότερο από τις ακτίνες του ηλίου. Θα μπορούσε να είχε επισκιαστεί από αυτές, αν δεν είχε αυτή τη λαμπρότητα που ήταν πολύ ισχυρότερη από τον ήλιο, έτσι ώστε όλος ο πληθυσμός της πόλης να σπεύδει ξαφνικά στο Μαρτύριο [την εκκλησία], διακατεχόμενος από ανάμεικτα αισθήματα δέους και χαράς, στην ουράνια αυτή όραση. Συνέρρεαν όλοι, νέοι και γέροι, άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, όχι μόνο χριστιανοί αλλά και ειδωλολάτρες από άλλες χώρες. Όλοι αυτοί ομοθυμαδόν, με ένα στόμα και σαν μια ψυχή ανέπεμπαν ύμνο δοξολογίας στον Ποιητή των θαυμάτων, Ιησού Χριστό τον Κύριό μας, τον Μονογενή Υιό του Θεού και βεβαιώνονται από αυτή την εμπειρία, ότι η ευλαβής Χριστιανική διδασκαλία βρίσκεται «οκ ν πειθος νθρωπίνης σοφίας λόγοις, λλ᾿ ν ποδείξει Πνεύματος κα δυνάμεως,» (Κορινθίους Α, 2: 4), και δεν κηρύττεται απλώς από ανθρώπους, αλλά συμμαρτυρείται από τον Θεό ουρανόθεν.

 

«Πς μες κφευξόμεθα τηλικαύτης μελήσαντες σωτηρίας; τις ρχν λαβοσα λαλεσθαι δι το Κυρίου, π τν κουσάντων ες μς βεβαιώθη, συνεπιμαρτυροντος το Θεο σημείοις τε κα τέρασι κα ποικίλαις δυνάμεσι.(Εβραίους 2: 3-4). «Ανακοινώθηκε αρχικά μέσω του Κυρίου, επιβεβαιώθηκε σε μας από εκείνους που το άκουσαν κι ο Θεός πρόσθεσε τη μαρτυρία Του με σημεία, τέρατα, και διάφορες δυνάμεις κατά την θέληση του» (Εβραίους 2: 3-4). Θεωρήσαμε υποχρέωσή μας να μην αποσιωπήσουμε αυτό το Ουράνιο όραμα, αλλά μέσω αυτής της επιστολής, σπεύδουμε να ενημερώσουμε εσάς τον δοξασμένο από τον Θεό και την ευσέβειά σας».

 

Ω αδελφοί μου, για τον Θεό τα πάντα είναι δυνατά: μπορεί να αποκαλύψει στον άνθρωπο ό,τι δημιούργησε και να δημιουργήσει τα αδημιούργητα. Αλλά, το πιο σημαντικό για εμάς είναι ότι θέλει να λυτρώσει τις ψυχές μας από την αμαρτία και το θάνατο και να μας δώσει την αιώνια ζωή. Ας Τον ικετεύουμε για αυτό ημέρα και νύχτα.

 

Ω Κύριε, Παντοδύναμε, Σοι πρέπει πάσα δόξα και ευχαριστία πάντοτε εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

ΠΗΓΗ: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Μάρτιος, εκδ. Άθως, σ.178).http://prologue.orthodox.cn/March19.htm

 


 

 

πολυτκιον το τιμου Σταυρο. χος α’

Το Σταυρο σου τπος νν πρ λιον λαμψεν, νπερ ξ ρους γου, τπ Κρανου φπλωσας, κα τν ν ατ σου Στερ σχν τρνωσας, δι τοτου κρατνας κα τος πιστος Βασιλες μν, ος κα περσζε διαπαντς ν ερν, πρεσβεαις τς Θεοτκου Χριστ Θες, κα σσον μς.

 


 

κ τς ερς Μονς