Σε όλη την Ελλάδα και σε όλο τον Χριστιανικό κόσμο τιμάται ο Άγιος Χαράλαμπος. Παντού υπάρχουν Ναοί και πολλά εξωκκλήσια που εορτάζουν με εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια στις 10 Φεβρουαρίου, αποδίδοντας τιμή και ευχαριστίες στον αγαπημένο Άγιο που συντρέχει σε όλα τα αιτήματα του ταλαίπωρου σημερινού ανθρώπου.
Μετά το μαρτύριό του, ο Άγιος Χαράλαμπος αλλά και ενόσω ζούσε επιτελούσε θαύματα. Μετά την κοίμησή του, καταγράφηκαν πολλά θαύματα με ποικίλες θεραπείες ασθενών. Τυφλοί ανέβλεπαν, κουτσοί περπάτησαν, δαιμονιζόμενοι απαλλάσσονταν από τα δαιμόνια και εύρισκαν γαλήνη. Ακόμη και αναστάσεις νεκρών έγιναν με την προσευχή του Αγίου. Και σήμερα η μνήμη του διατηρείται πολύ ζωηρή, καίτοι πέρασαν αιώνες, χωρίς να αφήσει συγγράμματα που να τον διατηρούν στ μνήμη μας. Κι αυτό ασφαλώς οφείλεται στη μεγάλη αγιότητά του, στα σκληρά μαρτύρια που υπέστη και στα πολλά θαύματά του.
Ένα θαύμα καταγεγραμμένο έγινε στην Πολυκλινική των Αθηνών στον Κων/τίνο Λειβαδά, υπάλληλο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όταν ήτανε νέος. Το περιγράφει ο ίδιος: «Τον Ιανουάριο του 1931 ενοσηλευόμην στην Πολυκλινική Αθηνών με απόστημα εις το ήπαρ. Επί τέσσαρας εβδομάδας με εβασάνιζε ο πυρετός. Είχα νυχθημερόν 38-40 βαθμούς και πόνους φοβερούς. Απεφασίσθη να γίνη εγχείρισις. Ήταν παραμονή του Αγίου Χαραλάμπους 9 Φεβρουαρίου του 1931. Το εσπέρας και ενώ ευρισκόμην ένεκα του μεγάλου πυρετού εις λήθαργο και εξαντλητική κατάστασι, βλέπω να εισέρχεται ένας ιερωμένος μεγαλοπρεπής με μακριά γενειάδα. Επλησίασε εμένα και όχι τον απέναντί μου ασθενή, που χαροπάλευε από περιτονίτιδα. Μου εθώπευσε το κεφάλι και μου είπε: «Μη φο¬βάσαι... Αύριο θα είσαι τελείως καλά. Είσαι καλό παιδί».
Ερώτησα, όταν έφυγε, την ευρισκομένη κοντά μου και τελούσα χρέη νοσοκόμου Μοναχή Ευανθία, ποιος ήτο ο Κληρικός, που ήλθε;
—Δεν είδα κανένα Κληρικό, είπε εκείνη. Της εξιστόρησα κατόπιν το συμβάν. Σταυροκοπήθηκε και μου είπε:
—Αύριο είναι του Αγίου Χαραλάμπους, θα είσαι καλά.
Έπεσα κατόπιν εις βαθύτατο ύπνο. Ο πυρετός από την ώρα εκείνη άρχισε να κατεβαίνη. Το πρωί ήμουν απύρετος, τελείως καλά και χωρίς πόνους στο ήπαρ. Το πρωί με εξήτασαν ο χειρούργος καθηγητής Ν. Αλιβιζάτος και ο αδελφός του Ανδρέας, παθολόγος, για να κανονίσουν τα της εγχειρίσεώς μου. Ερευνούσαν και αναζητούσαν δια της ψηλαφίσεως το απόστημα, αλλά δεν το εύρισκον, ούτε την σκλήρυνσιν και την διόγκωσιν (οκτώ δακτύλων) του ήπατος. Το ήπαρ ήτο φυσιολογικό!
Η Μοναχή εξιστόρησε εις τους Καθηγητάς το νυκτερινό συμβάν. Μου δείξανε και την Εικόνα του Αγίου Χαραλάμπους, την οποίαν ανεγνώρισα. Ήταν ο ίδιος που είχα ιδή. Οι καθηγηταί κατάπληκτοι ανεφώνησαν:
—Ψηλά τα χέρια. Κάτω τα μαχαίρια. Απόψε έγινε θαύμα του Αγίου Χαραλάμπους στην Πολυκλινική!
Αργότερα και μετά παρέλευσιν ετών έμαθα, ότι ο Άγιος Χαράλαμπος είναι ιατρός των λοιμωδών νόσων, όπως ήταν και η ιδική μου». (Κ. ΛΕΙΒΑΔΑΣ)
Ο Άγιος Χαράλαμπος υπήρξε απλός και ταπεινός δούλος του Θεού, ο οποίος θαυματουργούσε συμμετέχοντας στη ζωή όλων των ανθρώπων. Για τον λόγο αυτό τιμάται σε πολλά μέρη της Ελλάδος, διότι είναι προστάτης από όλες τις λοιμώδους νόσους και ιδίως από την πανώλη. Έτσι ο Άγιος απεικονίζεται πατώντας την πανώλη, η οποία παρουσιάζεται, σαν ένα τέρας που ξερνάει καπνούς από το στόμα. Και εξ αυτού έλαβε μεγάλη χάρη από τον Θεό.
Ας τον παρακαλέσουμε και τώρα όλοι οι πιστοί χριστιανοί κι ας ικετεύσουμε τον Άγιο Χαράλαμπο να μας απαλλάξει από τους ποικίλους πειρασμούς και από την παγκόσμια επιδημία του κορωνοϊού που ενέσκηψε και συνεχίζει να μας ταλανίζει σωματικά και ψυχικά.
Ἀπό τόν Παρακλητικό Κανόνα τοῦ Ἁγίου.
Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή.
Πολλοῖς ἐν κακοῖς, κυκλούμεθα οἱ τάλανες, ἐντεῦθεν λοιμοῦ, τῷ φόβῳ συνεχόμενοι· ἐκεῖθεν δὲ κατεχόμενοι, συγκλεισμῷ καὶ στερούμενοι, τῶν ἀναγκαίων σὲ αἰτοῦμεν ἀθλητά, κατοικτειρῆσαι ἡμᾶς κινδυνεύοντας.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς