Μετά από μία φυσική καταστροφή…

 Το Σαββατοκύριακο 11 και 12 Δεκεμβρίου 2021, καταγράφηκαν στη Δυτική Στερεά Ελλάδα πολύ μεγάλα ύψη βροχής, με 121 χιλιοστά στη Γαβαλού Μακρυνείας του Δήμου Αγρινίου. Σφοδρές βροχές και καταιγίδες επηρέασαν όλη την περιοχή της λίμνης Τριχωνίδας, η οποία δέχθηκε μεγάλο όγκο νερού, με αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν απέραντες εκτάσεις γης, αλλά και κατοικίες. Η ισχυρή κακοκαιρία δημιούργησε πλήθος δυσεπίλυτων προβλημάτων.

 

Η Ιερά Μονή Παναγίας Κατερινούς, περίπου 3 χλμ. από την Γαβαλού δοκιμάσθηκε από την σφοδρή και παρατεταμένη βροχόπτωση και υπέστη σοβαρές ζημιές. Οι δύο πηγές στην αυλή με τον ιστορικό πλάτανο υπερχείλισαν από την πέτρινη δεξαμενή, πλημμύρισε όλος ο χώρος της αυλής και γκρεμίσθηκε ένα μεγάλο μέρος της μάνδρας. Ο ισόγειος χώρος με τις δύο αποθήκες γέμισε με πολλά νερά, τα οποία αναβλύζουν συνέχεια από το πέτρινο δάπεδο και τον εσωτερικό τοίχο του υπογείου. Γίνεται προσπάθεια άντλησης του νερού, ωστόσο τα πολλά νερά εξακολουθούν να εξέρχονται ορμητικά. 

 


 

Πολύ δύσκολη είναι και η πρόσβαση στο Μοναστήρι, ο δρόμος επλήγη σοβαρά από την κακοκαιρία και για τρεις ημέρες ο δρόμος έκλεισε. Κοντά στο Μοναστήρι συντελέστηκαν κατολισθήσεις, εκ των οποίων η μία έριξε έναν πλάτανο στο δρόμο, που συμπαρέσυρε θάμνους πέτρες και λάσπες. Το φαινόμενο από τις καταπτώσεις βραχώδους όγκου σε έξι σημεία του δρόμου ανάβασης προς το Μοναστήρι είναι σοβαρό, διότι γέμισε με ογκόλιθους, πέτρες και λάσπη τους αύλακες και το οδόστρωμα.

 

Τα ακραία καιρικά φαινόμενα αποδεικνύουν ότι η κλιματική αλλαγή και οικολογική κρίση άρχισε να βιώνεται. Εφόσον ως κλιματική αλλαγή νοείται η μεταβολή του παγκόσμιου κλίματος και ειδικότερα οι μεταβολές των μετεωρολογικών συνθηκών, βρισκόμαστε ήδη σε μία περίοδο κρίσης και των συνεπειών που απορρέουν από αυτήν. Τα βασικά γεγονότα που αφορούν την κλιματική αλλαγή συμβαίνουν και έχουν πλέον εδραιωθεί. Η γη θερμαίνεται γρήγορα, κυρίως λόγω των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, που προκαλείται από την ανθρωπογενή δραστηριότητα. Ειδικότερα η μεταβολή στο κλίμα οφείλεται άμεσα ή έμμεσα σε ανθρώπινες δραστηριότητες υπερκατανάλωσης προϊόντων του πρωτογενή τομέα, της αλόγιστης υπερκατανάλωσης των φυσικών πόρων, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος.

 

Εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται, οι παγετώνες λιώνουν. Παρατηρούνται ακόμη ακραία καιρικά φαινόμενα, εκτεταμένη τήξη του χιονιού και του πάγου, μείωση του ατμοσφαιρικού όζοντος, αλλαγές στο οικοσύστημα λόγω της απώλειας της βιοποικιλότητας, αλλαγές στα υδρολογικά συστήματα και τις προμήθειες του γλυκού πόσιμου νερού, υποβάθμιση του εδάφους και αστικοποίηση.

 

Η συνεχιζόμενη και υπερβολικά βίαιη εισχώρηση της ανθρωπότητας στη φύση, με την εκτεταμένη παράνομη εμπορευματοποίηση της άγριας ζωής (trafficking of wildlife) και την καταστροφή των φυσικών οικοσυστημάτων, μέσω της αποψίλωσης των δασών, της εντατικοποίησης των καλλιεργειών, των χημικών αποβλήτων, όπως και η παγκοσμιοποίηση και η αυξημένη μεταξύ μας διασύνδεση, είναι υπεύθυνοι για την ταχεία επέκταση μεταδοτικών νόσων και ιών σε όλους τους ζώντες οργανισμούς.

 

Όλα αυτά μας προβληματίζουν και μας οδηγούν στην εύρεση ορισμένων αιτίων. Πιστεύουμε ότι πρώτιστο αίτιο είναι η αποθέωση της «οικονομικής ανάπτυξης». Δεν συνειδητοποιούμε ότι ζούμε μέσα στη δημιουργία του Θεού, δεν είμαστε κύριοι και ιδιοκτήτες της φύσης, αλλά μας έχει ζητήσει ο Θεός να την προστατεύουμε και να την καλλιεργούμε, σεβόμενοι τους κανόνες της και την ακεραιότητά της, τιμώντας τον Δημιουργό της.

 

Ακολούθως, οι φυσικές και ιατρικές επιστήμες είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνες για τη διαταραχή της σχέσεως της ανθρωπότητας με τη φύση. Οι βιοτεχνολογικές παρεμβάσεις, αλλά και το γεγονός ότι πολλές φορές η επιστήμη λειτουργεί ως η υπόλοιπη φύση να υπάρχει απλά, για να υπηρετεί τις ανάγκες της, πράγμα το οποίο δεν είναι αληθές. Τα επίπεδα της κατανάλωσης και της κατάχρησης του φυσικού κόσμου εκ μέρους μας έχουν επηρεάσει αρνητικά την ατμόσφαιρα και τους ζωντανούς οργανισμούς που διαβιούν στο φυσικό περιβάλλον. Η κακή χρήση και η κατάχρηση του δώρου του Θεού απειλεί όλες τις μορφές της ζωής. Οι Πατέρες της Εκκλησίας διασαφηνίζουν ότι, αφού η κτίση αποτελεί δώρο Θεού, ανήκει από κοινού σε όλα ζωντανά πλάσματα.

 

Επομένως, ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο «καλς λίαν» και ο άνθρωπος οφείλει σεβασμό απέναντι σε όλη την κτίση. Η αναζήτηση του προβλήματος για την εξεύρεση της κλιματικής κρίσης με βασικό πυρήνα τη μόλυνση, εντοπίζεται στην αυτονόμηση του ανθρώπου και στη διάσπασή του από την κοινωνία με τον Θεό. Η λύση του προβλήματος είναι η αλλαγή στάσης και τρόπου ζωής απέναντι στο Θεό και στην κτίση Του, με την μετάνοια και την αγάπη, που επαναφέρουν τον άνθρωπο στην προπτωτική του κατάσταση.

 

Ευχής έργο αποτελεί η άμεση ευαισθητοποίηση του ανθρώπου έναντι στη θεϊκή δημιουργία και η αγαπητική σχέση του με τον Θεό Δημιουργό, που είναι η πεμπτουσία της Ορθόδοξης Πίστεως και ζωής.

 

 

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ

ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΤΕΡΙΝΟΥΣ

 





 

 












 

κ τς ερς Μονς Παναγίας Κατερινος