Σκέπη σου, Ἁγνή, σκέπεις καὶ περιθάλπεις
Τοὺς πίστει ἀφορῶντας πρὸς σέ, Παρθένε.
Μητρὸς Θεοῖο Σκέπη Ἑλλάδα θειόφρονα καλύπτει.
Η Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχερνώ εορτάζει την 1η Οκτωβρίου όπου και το βιογραφικό σημείωμα. Η Εκκλησία της Ελλάδος όμως, την έχει μεταθέσει στις 28 Οκτωβρίου, όπου η Ελλάδα εορτάζει το μεγάλο γεγονός της διασώσεως και απελευθερώσεώς της από τον Ιταλογερμανικό ζυγό. Την Ακολουθία που ψάλλεται αυτή την ημέρα, την έγραψε ο Αγιορείτης Μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης και εγκρίθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, στις 21 Οκτωβρίου 1952 μ.Χ. όπου και αποφασίστηκε ο συνεορτασμός της εορτής της Αγίας Σκέπης και της Εθνικής επετείου του «ΟΧΙ».
Πώς καθιερώθηκε η εορτή της αγίας Σκέπης;
Στα χρόνια του βασιλέως Λέοντος του Μεγάλου (457-474 μ. Χ.) ζούσε στην Κων/πολη ο όσιος Ανδρέας, ο κατά Χριστόν σαλός. Σαλός είναι ο τρελλός και κατά Χριστόν σαλοί ονομάζονται κάποιοι άγιοι, οι οποίοι κάνανε κάποια περίεργα και παράλογα πράγματα, με απώτερο σκοπό να τους θεωρούν παλαβούς ή παλιανθρώπους και να μη τους τιμούν οι άνθρωποι· και έτσι αυτοί να ζουν εν ταπεινώσει και αφανεία. Μια νύχτα που γινότανε αγρυπνία στο ναό της Παναγίας των Βλαχερνών, ο όσιος Ανδρέας μαζί με τον μαθητή του Επιφάνιο, που έγινε αργότερα πατριάρχης Κων/πόλεως (520-536 μ. Χ.), είδαν την Υπεραγία Θεοτόκο οφαλμοφανώς, όχι σε όραμα, να μπαίνει από την κεντρική πύλη του ναού. Την συνόδευαν οι παρθένοι Ιωάννης ο Πρόδρομος και Ιωάννης ο Θεολόγος και πλήθος αγγέλων. Αφού μπήκε μέσα στο ναό προχώρησε στον σολέα. Εκεί γονάτισε και προσευχήθηκε πολλή ώρα με θερμά δάκρυα υπέρ της σωτηρίας των πιστών, ενώ την βλέπανε μόνο ο Ανδρέας και ο Επιφάνιος. Αφού προσευχήθηκε για πολύ η Θεοτόκος σηκώθηκε και μπήκε μέσα στο ιερό, όπου φυλασσόταν το μαφόριο της δηλαδή το τσεμπέρι της, το πήρε στα χέρια της και βγαίνοντας έξω το άπλωσε πάνω από τους πιστούς, για να δείξει ότι τους σκέπει και τους προστατεύει.
Αυτό είναι το γεγονός το οποίο στάθηκε αφορμή η Εκκλησία μας να καθιερώσει την γιορτή της Αγίας Σκέπης, δηλαδή την εορτή προς τιμή της Παναγίας, η οποία σαν τη φωτοφόρο νεφέλη που σκέπαζε τη μέρα και φώτιζε τη νύχτα τους Ισραηλίτες στην έρημο, σκέπει και προστατεύει το λαό του Θεού και φωτίζει τους πιστούς στο δρόμο για την τελείωση. Πώς μας σκεπάζει και πώς μας προστατεύει η Παναγία μας; Με τις προσευχές της, με τις παρακλήσεις της και με τα δάκρυά της. Είθε η Αγία Σκέπη της Παναγίας μας να σκέπει, να φρουρεί και να διαφυλάττει όλο στον κόσμο. Αμήν.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Ὥσπερ νεφέλη ἀγλαῶς ἐπισκιάζουσα, τῆς Ἐκκλησίας Θεοτόκε τὰ πληρώματα, τῷ Ὁσίῳ καθωράθης πάλαι Ἀνδρέᾳ· τὸ γὰρ θεῖόν Σου μαφόριον ἐφήπλωσας, καὶ ἐσκέπασας τοὺς πίστει Σε δοξάζοντας, καὶ βοῶντάς Σοι· χαῖρε Σκέπη ὁλόφωτε.
Ἀπό τοὺς Χαιρετισμούς εἰς τὴν Ἁγία Σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
Γνώριμον ἔτι μᾶλλον, τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ ποιῆσαι, τὴν πρὸς ἡμᾶς Σου θέλουσαν χάριν, τὸ Σὸν μαφόριον νοερῶς, ὑπεράνω τοῦ λαοῦ Σου ἐφήπλωσας, μητρικῶς περισκέπουσα καὶ σκέπουσα τοὺς ἐκβοῶντας·
Χαῖρε, Ἀγγέλων ἡ ὑμνῳδία· χαῖρε, ἀνθρώπων ἡ σωτηρία.
Χαῖρε, τῶν θαυμάτων πανθαύμαστον ἄκουσμα·
χαῖρε, τῶν ᾀσμάτων ἁπάντων συμπέρασμα.
Χαῖρε, θρόνος ἡλιόμορφος τοῦ Παντάνακτος Θεοῦ·
χαῖρε, τεῖχος ὀχυρώτατον τοῦ θεόφρονος λαοῦ.
Χαῖρε, ὅτι προφθάνεις τοὺς θερμῶς Σε καλοῦντας·
χαῖρε, ὅτι σκεπάζεις τοὺς πιστῶς Σε ὑμνοῦντας.
Χαῖρε, Θεοῦ χωρίον εὐρύχωρον·
χαῖρε, πιστῶν τὸ μέγα προσφύγιον.
Χαῖρε, ἀρᾶς τῆς ἀρχαίας λύσις·
χαῖρε, χαρᾶς οὐρανίου βρύσις.
Χαῖρε, Σκέπη ὁλόφωτε.
Ὦ Πανύμνητε Κόρη, τῆς ἁγνῆς Θεοτόκου, ἡ σκέπουσα τὸν σύμπαντα κόσμον (γ)· ἐκ πάσης τοῦ Βελίαρ ὁρμῆς, σκέπε καὶ διάσῳζε ἡμᾶς ἀπήμονας· πρὸς Σὲ γὰρ ἀεὶ σπεύδομεν, καὶ τῇ Τριάδι ἐκβοῶμεν· Ἀλληλούϊα.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς