«..Ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. Καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό. Καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα. Καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό. Καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησεν καρπὸν ἑκατονταπλασίονα.. ..Τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν, οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ..»
Ο λειμώνας της καρδιάς
Η νέα ζωή, στην οποία εισήλθες, παρομοιάζεται συχνά με το έργο του κηπουρού. Τη γη που καλλιεργεί την έχει από τον Θεό. Του Θεού δώρα είναι και ο σπόρος και η θέρμη του ηλίου και η βροχή και η αύξηση του φυτού. Το έργο όμως της καλλιέργειας είναι δικό του.
Αν θελήσει ο κηπουρός να έχει μία πλούσια συγκομιδή, πρέπει να δουλεύει συνεχώς να βοτανίζει, να ποτίζει, να σκάβει. Αλλιώς, ό,τι φύτεψε απειλείται από πολλούς κινδύνους και είναι δυνατόν να μην μαζέψει στο τέλος τίποτε. Ποτέ δεν πρέπει να σταματήσει τη δουλειά. Αντίθετα έχει χρέος ο κηπουρός να είναι άγρυπνος και έτοιμος και για κάθε απρόοπτο. Τελικά όμως η συγκομιδή θα εξαρτηθεί από τις καιρικές συνθήκες που ο Θεός θα ρυθμίσει.
Ο κήπος που έχουμε χρέος να φροντίζουμε γι’ αυτόν και να αγρυπνούμε επάνω του διαρκώς είναι η ίδια η ΨΥΧΗ μας. Η συγκομιδή είναι η ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ.
Η αιώνια ζωή είναι αιώνια, γιατί είναι έξω από χρόνο και τόπο και εξωτερικές περιστάσεις. Αιώνια ζωή σημαίνει ζωή αληθινής ελευθερίας, σημαίνει γεμάτη φως, αγάπη και καλωσύνη. Η ζωή αυτή δεν περιορίζεται από κανενός είδους όρια και γι’αυτό προχωρεί και εκτείνεται προς τα εμπρός χωρίς τελειωμό, χωρίς τέρμα. Είναι μία πνευματική ζωή σε μία πνευματική περιοχή. Είναι μία ατέλειωτη κατάσταση. Η αιώνια ζωή αρχίζει από εδώ, από τούτη τη γη, αλλά δεν έχει τέλος. Καμιά γήινη δύναμη δεν μπορεί να νικήσει τη ζωή αυτή και να την κάνει να πάψει να υπάρχει. Την αιώνια ζωή όμως πρέπει να την αναζητήσουμε όχι έξω από μας και γύρω από μας, αλλά μέσα μας, στα βάθη της καρδιάς μας.
Καταπολέμησε τον εαυτό σου, λέγει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος, και ο εχθρός φεύγει τόσο γρήγορα όσο εσύ πλησιάζεις. Εγκαθίδρυσε μέσα σου την ειρήνη και ο ουρανός και η γη θα συνάψουν φιλία μαζί σου. Προσπάθησε σε μία συνεχή επίδοση στην πνευματική ζωή να μπεις στον εσώτατο θάλαμο της καρδιάς σου και τότε θα μπορέσεις να ανακαλύψεις τον ουράνιο θάλαμο. Γιατί και οι δύο είναι το ίδιο πράγμα. Μόλις μπεις στον ένα, βρίσκεσαι και στους δύο. Τα σκαλοπάτια για τη Βασιλεία του ουρανού είναι μέσα σου, κρυμμένα στα βάθη της καρδιάς σου. Ξεφορτώσου τις αμαρτίες σου και τότε θα βρεις μέσα σου τις σκάλες που θα σου επιτρέψουν να ανέβεις πιο ψηλά.
Ο ουράνιος θάλαμος, για τον οποίο μιλάει ο άγιος του Θεού, είναι η ίδια η αιώνια ζωή. Η αιώνια ζωή ονομάζεται και Βασιλεία των ουρανών, Βασιλεία του Θεού ή απλούστατα ΧΡΙΣΤΟΣ. Στο τέλος αιώνια ζωή σημαίνει ζωή «ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ»!
ΠΗΓΗ: Τίτο Κολλιάντερ, Ο δρόμος των ασκητών, εκδ. «Ακρίτας», σ. 29-30. Μετάφραση από το Σουηδικό, Αρχιμανδρίτης Ευσέβιος Βίττης.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς