Και μόνη η επίκληση του ονόματός Tης, γλυκαίνει την καρδιά μου.
Ω, και να γνωρίζαμε πόσο αγαπά η Παναγία όλους, όσους τηρούν τις εντολές του Χριστού, και πόσο λυπάται και στενοχωριέται για κείνους που δεν μετανοούν! Αυτό το δοκίμασα με την πείρα μου.
Αληθινά, Αυτή είναι η βοήθειά μας ενώπιον του Θεού και μόνο τ΄ όνομά Της χαροποιεί την ψυχή.
Αλλά κι όλος ο ουρανός κι όλη η γη χαίρονται με την αγάπη Tης.
Αξιοθαύμαστο κι ακατανόητο πράγμα. Ζη στους ουρανούς και βλέπει αδιάκοπα την δόξα του Θεού, αλλά δεν λησμονεί κι εμάς τους φτωχούς κι αγκαλιάζει με την ευσπλαχνία Της όλη τη γη κι όλους τους λαούς.
Κι Αυτή την Άχραντη Μητέρα Του, ο Κύριος την έδωσε σ΄ εμάς.
Αυτή είναι η χαρά και η ελπίδα μας.
Αυτή είναι η πνευματική μας Μητέρα και βρίσκεται κοντά μας….
ΠΗΓΗ: Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου (Σαχάρωφ), Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, εκδ. Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας, ενδέκατη έκδοση, σελ. 467-472.
Παραθέτουμε έναν καρδιακό μονόλογο προς την Παναγία!
Το δώρο της Παναγιάς
Τι να σου φέρω Δέσποινα,
σήμερα που γιορτάζεις;
Μη θέλεις καθαρό κερί;
Συ, η φαεινή λαμπάδα!
Μη θες λουλούδια ευωδιαστά;
Συ, το άνθος της αφθαρσίας!
Μη θες κανδήλα ολόχρυση;
Συ είσ’ η χρυσή λυχνία!
Δεν έχω δώρο Παναγιά.
Να έρθω να προσφέρω.
Σε σένα που ο Κύριος
δώρισε τόσην δόξα!
Μ’ άδεια τα χέρια και δειλά,
με πόνο σου ζητάω:
μες στην ποδιά Σου βάστα με
κι έχε με σαν παιδί Σου!
(ποίημα Παναγιώτου Β. Σελίμου)
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς