«Χριστός γάρ ἐγήγερται, εὐφροσύνη αἰώνιος» (Κανών Πάσχα).
Το Χριστός Ανέστη τελείωσε, αλλά η Ανάσταση συνεχίζεται!
Ο Αναστάς Κύριος εξήλθε εκ του τάφου, νίκησε τον θάνατο, συνέτριψε τον διάβολο, ανατρέποντας κάθε ανθρώπινο εμπόδιο. Έτσι το βασίλειο του θανάτου καταλύθηκε, η αιώνια ζωή πλέον βασιλεύει και το «μέγα έλεος» κατακλύζει τον κόσμο και την καινή κτίση.
Έκτοτε η Ανάσταση συνεχίζεται και μετά την ιστορική Ανάσταση του Χριστού. Διότι η Ανάσταση του Χριστού σημαίνει τη δική μας Ανάσταση. Ο Αναστημένος Χριστός συνεχίζει και μετά τη δική Του Ανάσταση να είναι μαζί μας και να μας καθοδηγεί «στα περί της Βασιλείας του Θεού». Ο Χριστός ανασταίνεται μέσα μας, κάθε φορά που συμμετέχουμε στη Θεία Λειτουργία. Ο Χριστός ανασταίνεται μέσα μας όταν ο χριστιανός προσεύχεται, ελπίζει, πιστεύει, υπομένει, συγχωρεί και μοιράζεται με τους αδελφούς του την αιώνια ζωή και το μέγα έλεος. Σ’ ένα τροπάριο παρακαλούμε· «Ἀνάστησον ἡμᾶς πεσόντας τῆ ἁμαρτία». Η αμαρτία είναι θάνατος. Η μετάνοια είναι ανάσταση. Κάθε χριστιανός, που μετανοεί, είναι ένας αναστημένος.
Η Ανάσταση συνεχίζεται κάθε φορά, που τελούμε τη θεία Λειτουργία, η οποία ξαναζωντανεύει μπροστά μας όλα τα στάδια της ζωής του Χριστού. «Ὁδεύωμεν διά πασῶν τῶν ἡλικιῶν τοῦ Χριστοῦ», υπογραμμίζει ο άγιος Γρηγόριος ό Θεολόγος. Ο Χριστός γεννάται, στην «Πρόθεση», που τελείται στην αριστερή κόγχη του Ιερού που μοιάζει με φάτνη. Ο Χριστός βγαίνει στον κόσμο για να κηρύξει το Ευαγγέλιό Του, κατά τη μικρή Είσοδο, που ο ιερέας εξέρχεται με υψωμένο το Ευαγγέλιο. Ο Χριστός ανεβαίνει στα Ιεροσόλυμα για να θυσιαστεί, κατά τη μεγάλη Είσοδο. Ο Χριστός υψώνεται πάνω στο Σταυρό και θυσιάζεται, κατά την προσφορά και τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, που γίνεται με την προσφώνηση: «Τά σά ἐκ τῶν σῶν…». Ο Χριστός ανασταίνεται, κατά τη μετάληψη των αχράντων Μυστηρίων, που πλημμυρίζει την καρδιά από αναστάσιμη χαρά. Γι’ αυτό και ο λειτουργός, όταν κοινωνεί, ευθύς αμέσως λέει το «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι…».
Ο ιερός Χρυσόστομος στον Κατηχητικό του Λόγο για το Πάσχα αναφωνεί: «Χριστός ανέστη και ζωή πολιτεύεται». Ζω για τον Χριστό, τον Εσταυρωμένο και Αναστημένο. Η ζωή μου ζητά την Ζωή, η προσωπική μας ζωή ζητά το πρόσωπο, το ζωντανό, το μετά την Ανάσταση πρόσωπο του Χριστού, ζητά τον Χριστό ως τον προσωπικό της Θεό. Τότε η αληθινή μαρτυρία της Αναστάσεως θα συνεχίζεται και θα είναι μία μαρτυρία φωταυγής της παρούσης ζωής και ανταύγεια της αιωνίου, της άλλης βιοτής.
Η Ανάσταση του Χριστού είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της χριστιανικής μας πίστης. Αυτοί που βιώνουν πραγματικά την Ανάσταση στη ζωή τους είναι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, που ολόκληρη η εν Χριστώ ζωή τους, είναι μία μαρτυρία της Αναστάσεως του Κυρίου, αφού προηγουμένως βέβαια ανέλαβαν τον δικό τους Σταυρό και τα στίγματα του Κυρίου, στο οσιακό ή μαρτυρικό τους τέλος.
Αφού με την Ανάσταση καταργήθηκε ο θάνατος και μας δωρήθηκε απλόχερα η όντως ζωή, από μας εξαρτάται αν θα μείνουμε για πάντα στην Ανάσταση και στο Λαμπροφόρο Φως Του Χριστού!
Δόξα. Καὶ νῦν. Ἦχος πλ. α΄.
Ἀναστάσεως ἡμέρα, καὶ λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει, καὶ ἀλλήλους περιπτυξώμεθα. Εἴπωμεν ἀδελφοί, καὶ τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς· συγχωρήσωμεν πάντα τῇ ἀναστάσει, καὶ οὕτω βοήσωμεν· Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς