Δεν μπορείς να απευθύνεσαι στον Θεό και να λέγεις «Πάτερ», εάν οι σχέσεις σου με Αυτόν δεν είναι σχέσεις υιού προς πατέρα και αν δεν τον τιμάς ως πατέρα σου, υπακούοντας στο λόγο Του.
Δεν μπορείς να λέγεις το «ἡμῶν» εφόσον δεν ενδιαφέρεσαι για τους αδελφούς σου, αλλά ζεις αποκλειστικά και μόνο για τον εαυτό σου.
Δεν μπορείς να προφέρεις «ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς», εφόσον τόσο πολύ σε απασχολούν τα εγκόσμια πράγματα, ώστε να μη σου περισσεύει τίποτε που να το καταθέσεις στον ουρανό για μεθαύριο.
Δεν μπορείς να προφέρεις το «ἁγιασθήτω τὸ ὀνομά σου», εφόσον συ δεν προσπαθείς να αγιάσεις στη ζωή σου.
Δεν μπορείς να λέγεις «ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου», όταν σε κάθε στιγμή και σε κάθε πράξη σου εμποδίζεις και επιβραδύνεις την επικράτηση της Βασιλείας του Θεού στη γη μας.
Δεν μπορείς να λέγεις το «γενηθήτω τὸ θέλημά σου», όταν σε κάθε ζήτημα περιφρονείς το θέλημα του Θεού και προτιμάς το δικό σου θέλημα.
Δεν μπορείς να λέγεις «ὡς ἐν ουρανῶ καὶ ὲπί τῆς γῆς», εφόσον δεν αφιερώνεις την επίγεια ζωή σου στην υπηρεσία του Κυρίου.
Δεν μπορείς να λέγεις «τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον», όταν συχνά λησμονείς το τι σου έδωσε μέχρι τώρα ο Θεός και γι’ αυτό αμφιβάλλεις αν και μελλοντικά θα σου εξοικονομήσει τις ανάγκες σου.
Δεν μπορείς να λέγεις «καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν», όταν διατηρείς μνησικακία και εκδίκηση στην ψυχή σου για τους εχθρούς σου.
Δεν μπορείς να λέγεις «καὶ μὴ εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμόν», όταν θεληματικά εκθέτεις τον εαυτό σου σε ηθικούς κινδύνους από τους οποίους δύσκολα κατόπιν μπορείς να ξεφύγεις.
Δεν μπορείς να λέγεις «ἀλλά ρῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ», όταν δεν αποφεύγεις τα αίτια και τις αφορμές της αμαρτίας.
Δεν μπορείς να λέγεις «ὅτι σοῦ ἐστίν ἡ βασιλεία», εφόσον συ δεν τον δέχτηκες ακόμα να κυβερνήσει τη ζωή σου.
Δεν μπορείς να λέγεις «καὶ ἡ δύναμις», όταν ολιγοπιστείς και αποθαρρύνεσαι στις θλίψεις σου και δεν εμπιστεύεσαι στην παντοδύναμη προστασία Του.
Δεν μπορείς να λέγεις «καὶ ἡ δόξα», εφόσον εσύ για ότι κάνεις προσπαθείς να συγκεντρώσεις στον εαυτό σου την δόξα και τον έπαινο των ανθρώπων.
Δεν μπορείς να λέγεις «νῦν καὶ ἀεί καὶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων», εφόσον ο ορίζων των σκέψεων και επιδιώξεων σου περιορίζεται στα στενά όρια της παρούσης ζωής.
Δεν μπορείς να καταλήξεις στο «Ἀμήν», όταν δεν είσαι αποφασισμένος να πεις ότι θα ακολουθήσεις πιστά τα όσα ομολόγησες στην προσευχή σου, οτιδήποτε και αν σου στοιχίσει αυτό.
Πηγή: Ιερά Καλύβη Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου
https://oikohouse.wordpress.com
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς