Η αγάπη του Θεού ένωσε τον ουρανό με τη γη. Η αγάπη του Θεού θρόνιασε τον άνθρωπο στο βασιλικό θρόνο. Η αγάπη του Θεού φανέρωσε το Θεό στη γη. Η αγάπη του Θεού έκανε δούλο τον Κύριο του σύμπαντος. Η αγάπη του Θεού έδωσε τον Αγαπητό υπέρ των εχθρών, τον Υιό υπέρ των μισούντων, τον Κύριο υπέρ των δούλων, τον Θεό υπέρ των ανθρώπων, τον Ελεύθερο υπέρ των υπηρετών. Υπέρ αυτών φρόντιζε. Δεν έκανε τόσα θαύματα; Μέχρι την τελευταία Του αναπνοή ο Κύριος υπέρ των εχθρών τα πάντα έκανε. Έτσι πρέπει ν’ αγαπάμε τους εχθρούς. Να μιμούμαστε τον Χριστό. Αφού ευχαριστήσουμε για όλα αυτά τον Θεό, ας αγωνιστούμε ν’ αποκτήσουμε κάθε αρετή, και προ παντός με προσοχή την αγάπη. (Ε.Π.Ε. 20, 586, 664)
Ο Κύριος λέγει απευθυνόμενος προς ημάς:
«Ἐγὼ πατήρ, ἐγὼ ἀδελφός, ἐγὼ Νυμφίος, ἐγὼ οἰκία, ἐγὼ τροφεύς, ἐγὼ ἱμάτιον, ἐγὼ ῥίζα, ἐγὼ θεμέλιος. Πᾶν ὅπερ ἂν θέλῃς ἐγώ. Μηδενὸς ἐν χρείᾳ καταστῇς. Ἐγὼ δουλεύσω. Ἦλθον γὰρ διακονῆσαι, οὐ διακονηθῆναι. Ἐγὼ καὶ φίλος καὶ ξένος καὶ κεφαλὴ καὶ ἀδελφὸς καὶ μήτηρ. Πάντα ἐγώ· μόνον οἰκείως ἔχε πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ πένης διὰ σέ, καὶ ἀλήτης διὰ σέ, ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ διὰ σέ, ἐπὶ τάφου διὰ σέ, ἄνω ὑπὲρ σοῦ ἐντυγχάνω τῷ Πατρί, κάτω ὑπὲρ σοῦ πρεσβευτὴς παραγέγονα παρὰ τοῦ Πατρός. Πάντα μοι σὺ καὶ ἀδελφὸς καὶ συγκληρονόμος καὶ φίλος καὶ μέλος. Τί πλέον θέλεις;»
(=Εγὼ είμαι πατέρας, εγὼ αδελφός, εγὼ νυμφίος, εγὼ οικία, εγὼ τροφή, εγὼ ένδυμα, εγὼ ρίζα, εγὼ θεμέλιο, κάθε τι το οποίο θέλεις εγώ· να μην έχεις ανάγκη απὸ τίποτε. Εγὼ και θα σε υπηρετήσω· διότι ήλθα να υπηρετήσω, όχι να υπηρετηθώ. Εγὼ είμαι και φίλος, και μέλος του σώματος και κεφαλὴ και αδελφός, και αδελφὴ και μητέρα, όλα εγώ· αρκεί να διάκεισαι φιλικὰ προς εμέ. Εγὼ έγινα πτωχὸς δια σε· έγινα και επαίτης διὰ σε· ανέβηκα επάνω στον Σταυρὸ διὰ σε· ετάφην διὰ σε· στον ουρανὸ άνω διὰ σε παρακαλώ τον Πατέρα· κάτω στην γη εστάλην απὸ τον Πατέρα ως μεσολαβητὴς διὰ σε. Όλα δι᾿ εμὲ είσαι συ· και αδελφὸς και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος του σώματος. Τι περισσότερο θέλεις;)
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως
Απόσπασμα εκ της οστ´ (76) ομιλίας αυτού εις το κατὰ Ματθαίον Ευαγγέλιον 24,16-31 (ΕΠΕ τόμ. 12, σελ.34)
ΕΜΕΙΣ ;
Τὶ ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ
περί πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν;
Αίνοι. Ἦχος βαρύς
Τί ἀνταποδώσωμεν τῷ Κυρίῳ, περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν; δι᾿ ἡμᾶς Θεὸς ἐν ἀνθρώποις, διὰ τὴν καταφθαρεῖσαν φύσιν, ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο, καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, πρὸς τοὺς ἀχαρίστους ὁ Εὐεργέτης, πρὸς τοὺς αἰχμαλώτους ὁ Ἐλευθερωτής, πρὸς τοὺς ἐν σκότει καθημένους, ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης· ἐπὶ τὸν Σταυρὸν ὁ ἀπαθής, ἐπὶ τὸν ᾅδην τὸ φῶς, ἐπὶ τὸν θάνατον ἡ ζωή, ἡ ἀνάστασις διὰ τοὺς πεσόντας, πρὸς ὃν βοήσωμεν· ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς