Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν
Τῇ ΚΑ΄ τοῦ μηνός Ἰανουαρίου, Σύναξιν ἐτήσιον τελοῦμεν εἰς δόξαν καὶ τιμὴν τῆς Ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς ἐπονομαζομένης «Παραμυθίας», ἧς ἡ ἁγία καὶ θαυματουργὸς Εἰκὼν εὕρηται ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἁγιώνυμον Ἄθω Ἱερᾷ Μονῇ τοῦ Βατοπαιδίου.
Στίχοι. Παραμυθίαν παρέχει Θεοτόκε,
Παντὶ εὐσεβεῖ ἡ ἁγία Εἰκών σου.
Η θαυματουργός Εικόνα της Παναγίας Παραμυθίας βρίσκεται στο Παρεκκλήσιο της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου. Η παράδοση αναφέρει ότι η αρχική έκφραση των προσώπων και η στάση του σώματος του Χριστού και της Θεοτόκου άλλαξαν, με ένα εκπληκτικό θαύμα. Κάποτε στη μεσοβυζαντινή περίοδο, συμμορία πειρατών αποβιβάστηκε στην παραλία της Μονής Βατοπαιδίου, με σκοπό να την λεηλατήσουν στο άνοιγμα της πύλης. Η Υπεραγία Θεοτόκος όμως δεν επέτρεψε να εκτελεσθεί ο σκοπός των αθέων βαρβάρων.
Μετά την απόλυση του Όρθρου, ο Ηγούμενος παρέμεινε μόνος στο ναό, να συνεχίσει την κατ’ ιδίαν προσευχή. Ξαφνικά, ακούει φωνή από την Εικόνα της Θεομήτορος να λέγει: «Μὴ ἀνοίξητε σήμερον τὰς πύλας τῆς Μονῆς, ἀλλ᾿ ἀναβάντες ἐπὶ τῶν τειχῶν, ἀποδιώξατε τοὺς πειρατάς». Εκπληκτος ο Ηγούμενος στρέφει το βλέμμα στην αγία Εικόνα και είδε το παράδοξο θέαμα: τα πρόσωπα της Εικόνος ζωντάνεψαν το Θείο Βρέφος έστρεψε το πρόσωπο στη Μητέρα Του, απλώνει το δεξί Του χέρι, καλύπτει τα χείλη της και είπε: «Μὴ Μῆτέρ μου, μὴν εἴπῃς αὐτοῖς τοῦτο, ἀλλὰ τιμωρηθήτωσαν οὗτοι πρεπόντως».
Αλλά η Θεομήτωρ με επιμέλεια περικράτησε με το χέρι της, το χέρι του Υιού και Θεού της, έστρεψε δεξιά το πρόσωπο, για να ελευθερώσει τα χείλη της και επανέλαβε τα ίδια λόγια: «Μὴν ἀνοίξητε σήμερον τὰς πύλας τῆς Μονῆς κ.τ.λ.».
Έκθαμβος ο Ηγούμενος και με θείο φόβο συγκέντρωσε αμέσως την Αδελφότητα και διηγήθηκε τα συμβάντα. Όλοι παρατήρησαν με θαυμασμό ότι το πρόσωπο της Θεοτόκου, του Κυρίου Ιησού και ο σχηματισμός της Εικόνος εκείνης άλλαξε παντελώς ως προς τη θέα και την περιγραφή. Αυτός ο τελευταίος σχηματισμός των προσώπων παρέμεινε μόνιμα στην εικόνα μετά από μία τρίτη εκφώνηση της Παναγίας με τα απαγορευτικά λόγια. Συντετριμμένοι οι μοναχοί απέδωσαν με ευγνωμοσύνη ευχαριστίες και αίνους για την σωτηριώδη πρόνοια και προστασία της Θεοτόκου, δοξάζοντας τον φιλάνθρωπο και Ελεήμονα Κύριο.
Έπειτα ανήλθαν στα τείχη και με την ύψωση του Σταυρού απέκρουσαν την έφοδο των πειρατών. Έκτοτε η θαυματουργός αυτή Εικόνα της Θεομήτορος είναι γνωστή με το όνομα Παραμυθία. Βρίσκεται στο Παρεκκλήσιο της Θεοτόκου της «Παραμυθίας» στον δεξιό τοίχο του χορού και το πρόσωπό Της έχει ένα σεμνό μειδίαμα και εκφράζει αγάπη, ιλαρότητα, συμπάθεια το βλέμμα της εκπέμπει επιείκεια, ευσπλαχνία και πραότητα, παρηγορία. Αναπαύει, γαληνεύει και στηρίζει, παραμυθούμενη όλους όσοι με πίστη προστρέχουν σε Εκείνη και επιζητούν τη μεσιτεία Της.
Το πρόσωπο όμως του προαιωνίου Βρέφους είναι σοβαρό και αυστηρό, ως δίκαιος Θεός, Κριτής πάντων των ανθρώπων ζώντων και τεθνεώτων. Η μητέρα μας Παναγία, η επονομαζομένη Παραμυθία, ας προστατεύει και σήμερα ακαταπαύστως και διηνεκώς όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι Την προσκυνούν ευλαβικά και προστρέχουν υϊκώς στις εορτές Της!
Για το θαύμα αυτό η Παναγία η Παραμυθία εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Ιανουαρίου.
Αντίτυπα της θαυματουργού αγίας Εικόνας της Υπεραγίας Θεοτόκου «Παραμυθίας» της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου υπάρχουν πολλά ανά την Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στη νήσο Ρόδο, μετακόμισε εκεί ένα αντίτυπο εκ της Ιεράς του Αγίου Όρους Σκήτης της Αγίας Άννης, ο Αρχιμανδρίτης πατήρ Σεραφεὶμ Παρχαρίδης.
Ἔκτοτε δεκάδες εἰκόνες - ἀντίτυπα τῆς Παναγίας Παραμυθίας πλούτισαν πόλεις στην Ἑλλάδα από τον νυν Καθηγούμενο τῆς Μεγίστης Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου Αγίου Όρους Γέροντα Ἐφραίμ. Το έτος 2017 στις 29 Ιανουαρίου, η Ιερά Μητρόπολις Αιτωλίας και Ακαρνανίας υποδέχθηκε ακριβές αντίγραφο της θαυματουργού Εικόνος από την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου Αγίου Όρους στην πόλη του Αγρινίου και στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος, όπου δραστηριοποιείται επί μία δεκαετία η Διακονία Στηρίξεως Γυναικών «Παναγία η Παραμυθία», στο γενικό πλαίσιο της Υπηρεσίας Γυναικείων Θεμάτων της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας,.
Ταῖς τῆς Γλυκυτάτης Παραμυθίας σου Μητρὸς ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.
Δόξα. Καὶ νῦν. Ἦχος πλ. α΄.
Τῶν πολλῶν σου δωρεῶν, αἱ δαψιλεῖς χορηγίαι, πᾶσα γλῶσσα διεγείρουσι, πρὸς ὕμνον καὶ αἶνον, τῶν θαυμασίων σου Παρθένε· πανταχοῦ γὰρ προφθάνεις, καὶ τοὺς ἐν κινδύνοις διασῴζεις, παραμυθουμένη τοὺς ἐν θλίψεσιν, ὡς πηγὴ συμπαθείας· καὶ τὴν ἁγίαν σου Εἰκόνα, ἣ φερωνύμως Παραμυθία κέκληται, ὡς ἐχέγγυον τῆς ἀρωγῆς σου ἔχοντες, πρὸς σὲ ὁλοσχερῶς ἀφορῶμεν. Ἀλλ᾿ ὦ Πανύμνητε Κόρη, παραμυθία ἡμῶν καὶ σκέπη, σῷζε διὰ παντὸς τὸ σὸν ποίμνιον.