Η Εκκλησία συνηθίζει την επαύριο ορισμένων Δεσποτικών και Θεομητορικών εορτών να τιμά εκείνον που υπηρέτησε το εν λόγω μυστήριο· σήμερα, επαύριο των Θεοφανείων, τιμά τον Βαπτιστή και Πρόδρομο, και τον εγκωμιάζει ως μεγαλύτερο των προφητών, «μείζονα ἐν γεννητοῖς γυναικῶν», φωνή του Λόγου, κήρυκα της χάριτος, χελιδόνα αναγγέλλουσα την Άνοιξη την πνευματική, Λύχνο του θείου Φωτός, πνευματική αυγή αναγγέλλουσα τον Ήλιο της Δικαιοσύνης, επίγειο άγγελο και ουράνιο άνθρωπο που βρίσκεται στο μεταίχμιο γης και ουρανού και ενώνει την Παλαιά με την Καινή Διαθήκη.
Εστάλη από τον Θεό ως «φωνή βοῶντος ἐν τῆ ἐρήμω», για να αναγγείλει και να προετοιμάσει την έλευση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και ολοκληρώνει ο Ιωάννης την αποστολή του βαπτίζοντας τον Κύριο στον Ιορδάνη ποταμό: «Αὕτη οὖν ἡ χαρά ἡ ἐμή πεπλήρωται· ἐκεῖνον δεῖ αὐξάνειν, ἐμέ δὲ ἐλαττοῦσθαι» (Ἰω. 3:30).
Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και μετά την φανέρωση της χάριτος και τον μαρτυρικό του θάνατο, ο άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής παραμένει για τους χριστιανούς ο «Πρόδρομος», με την πνευματική έννοια, του Χριστού. Πρότυπο εγκρατείας, παρθενίας, μετανοίας και κάθαρσης από τα πάθη δια της ασκήσεως και της προσευχής, καθίσταται μυσταγωγός του μοναχικού βίου και αδιάκοπα προετοιμάζει δι’ ημάς την οδόν που οδηγεί στον Κύριο.
Ακολουθώντας το μήνυμα μετανοίας του Τιμίου Προδρόμου μπορούμε επάξια να προετοιμασθούμε ώστε να λάβουμε το άγιο Βάπτισμα και, μιμούμενοι μετά τον φωτισμό την άγια βιοτή του στην έρημο, θα μπορέσουμε να διαφυλάξουμε την χάρη και να την κάνουμε να αυξάνει αδιάκοπα, έως ότου ο Χριστός σκηνώσει μέσα μας με όλη την δόξα της Αναστάσεώς Του.
ΠΗΓΗ: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό Ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου. Τόμος πέμπτος, Ιανουάριος. Εκδόσεις Ορμύλια, σ. 81.
Εξαποστειλάρια
Προφήτου. Γυναῖκες ἀκουτίσθητε
Προφήτην σε προέφησε, τῶν Προφητῶν ὑπέρτερον, ἐν γεννητοῖς ὁ Δεσπότης, γυναικῶν μείζονα πάντων· ὃν γὰρ Προφῆται ἅπαντες, καὶ Νόμος προκατήγγειλαν, Χριστὸν σαρκὶ ἑώρακας, ὃν καὶ βαπτίσας ἐδείχθης, σεβασμιώτερος πάντων.
Καὶ τῆς Ἑορτῆς. Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς Ἦχος γ’.
Ἐπεφάνη ὁ Σωτήρ, ἡ χάρις ἡ ἀλήθεια, ἐν ῥείθροις τοῦ Ἰορδάνου, καὶ τοὺς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ, καθεύδοντας ἐφώτισε, καὶ γὰρ ἦλθεν, ἐφάνη, τὸ φῶς τὸ ἀπρόσιτον.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς