Η δύναμη της Προσευχής των Αγίων Ιωακείμ και Άννης

 Η σώφρων και πιστή Άννα μαζί με τον σύζυγό της Ιωακείμ, κατέφυγαν στο Θεό με δάκρυα, θερμές προσευχές, και παρακλήσεις ικέτευαν τον Κύριο να τους χαρίσει ένα παιδί. Και ο Εύσπλαχνος Θεός εισάκουσε τις προσευχές τους και στα 69 χρόνια της η Άννα αξιώθηκε να γίνει η μητέρα της Μητρός του Θεανθρώπου μας Ιησού Χριστού. Παραθέτουμε την προσευχή της Αγίας Άννης και την ειδική ευχή στην Αγία Άννα που έχει ορίσει η Εκκλησία μας για τεκνοποιία και ευτεκνία στα άτεκνα ζευγάρια.

 


 

 

Προσευχή τς γίας ννης

 

«Κύριε Παντοκράτορα, καί Μεγαλοδύναμε, πού μόνο μέ τό λόγο κανες τόν ορανό καί τή γ καί σα φαίνονται καί εναι γύρω μας, πού λύτρωσες, τούς πατέρες μας πό τά χέρια το Φαραώ, πού μέ τό πρόσταγμά Σου σχίσθηκε θάλασσα καί πέσανε μέσα ο Αγύπτιοι. σύ Θεέ, πού τούς τρεφες σαράντα χρόνια στήν ρημο. σύ, πού ελόγησες τή Σάρρα, τή γυναίκα το βραάμ καί γέννησε τόν σαάκ στά γεράματά της. σύ πού χαρίτωσες κείνη τήν ννα τήν μοία μου καί γέννησε τό Σαμουήλ τόν προφήτη. σύ δσε καί σέ μένα τήν ταπεινή Σου δούλη παιδί, καί μή μέ φήσης νά εμαι ντροπιασμένη καί ταπεινωμένη πό λο μου τό γένος. Κύριε, Θεός μου, τάχα καί σάν να πό τά θηρία δέν εμαι καί γώ; Διατί μέ ργίστηκες τόσο καί εμαι στείρα; σύ, πού ελόγησες τά ποιήματά σου καί επες: Αξάνεσθε καί πληθύνεσθε, δσε καί σέ μένα σπέρμα καί καρπό κοιλίας, καί ν γεννήσω ετε ρσενικό ετε θηλυκό, νά Σο τό χαρίσω μέ λη μου τή χαρά καί νά τό φέρω στό Ναό Σου νά τό φιερώσω».

 






Η Εχή ες τήν μεγαλώνυμον Θεοπρομήτορα νναν, λύουσα τά δεσμά τς τεκνίας καί τς στειρότητος

 

Το Κυρίου δεηθμεν…Κύριε ελέησον.

ξαίρετος ρίζα βλαστήσασα φυτόν γλαόκαρπον καί ειθαλές τήν περύμνητον Θεοτόκον, ξ ς προλθεν ρχηγός τς ζως κα τελειωτής τς πίστεως ησος Χριστός· πολύρρυτος βρύσις, ξ ς προλθεν ς χειμάρρους τρυφς καί ποταμός ερήνης ελογημένη ν γυναιξίν, ναβλύσασα τήν βυσσον τν γαθν καί τό πέραντον πέλαγος τς γαθότητος καίτελεύτητου μακαριότητος·  προορισθεσα κυοφορσαι τήν λαμπροτέραν συγκρίτως τν λιακν κτίνων, ν προεδον καί προηγόρευσαν α προφητικαί σάλπιγγες· γνωριζόμενη κ το καρπο ατς, τς βασιλίδος τν γγέλων καί ψηλοτέρας παρχούσης τν ορανν, ς σκεος κλογς το γίου Πνεύματος καί χάριτος δοχεον διαυγέστατον· τς δικαιοσύνης καί μέμπτου βιοτς καί πολιτείας εκών καί σωφροσύνης λειμών εωδής καί δυπνεστος· κπληρώσασα τά ν τ νόμω προστάγματα ν εθύτητι καρδίας καί ζεούση ελαβεία καί πάση κριβεία μετά το μακαρίου ατς μοζύγου καί θεοφόρου ωακείμ· νεύσει θεία συλλάβουσα ν λικία προβεβηκυία καί τέξασα τήν πρό αώνων προορισθεσαν γενέσθαι Μητέρα Θεο· το πανοικτήρμονος καί πανευϊλάτου Θεο προμτορ, τοίμη ντίληψις καί προστασία τν ες σέ καταφευγόντων κ πίστεως, παραμυθία τν καταπονουμένων και νάψυξις τν τεθλιμμένων, τάς τεκνούσας καί στειρευούσας γυναίκας ετεκνούσας ποδεικνύουσα τή το γγονο σου χάριτι, προσδεξαι καί τήν δέησιν μν τν μαρτωλν καί τήν δυσθυμίαν τς παιδίας τν κετν σου ες εθυμίαν παιδοποιϊας μεταποίησον.

 

Δός καρπόν κοιλίας τος πικαλουμένοις σέ διαλύουσα ατν τς καρπίας τόν γνόφον καί τας τεκνούσαις γυναιξίν ς λυτήριον στειρότητος ετέκνους ποίησον τας μακαρίζουσαις σέ καί δοξολογούσαις τόν Θεάθρωπον γγονόν σου καί μν Πλάστην καί Κύριον.

 

Ναί, μακαρία καί χαριτόβρυτε ννα, πάσιν ς σελήνη πλησιφαής κπέμπουσα τό γαλήνιον και λαρόν φς τν ν σο θεοσδότων δωρεν, τς Σάρρας ναδειχθεσα τιμιωτέρα, τς ννης το Σαμουήλ λαμπροτέρα, τς λισάβετ νδοξοτέρα καί πασν τν δικαίων γυναικν, ν νόμος εφημον ποιεται μνείαν ξιωτέρα καί ς κ τούτου πολλς τιμς καί χάριτος ξιωθεσα, πλσον χαρμονς καί γαλλιάσεως τάς καρδίας τν ες σέ καταφευγόντων καί δός τήν χάριν σου τν/τ/ δούλων/η/ σου, (…μνημόνευσις ονομάτων) τν/τη/ πεκδεχομένων/η/ τήν σήν ταχίνην ρωγήν καί βοήθειαν διανοίγουσα τν/της γυναικν/ός ατν/τς τήν γαστέρα, να διά τς σς μεσιτείας καί ντιλήψεως τύχη/ωσιν το φέτου τς συλλήψεως τέκνου καί δοξάση/ωσιν τό πανάγιον νομα το Θεανθρώπου γγονο σου καί Σωτρος μν ησο Χριστο· πρέπει πάσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις σύν τ νάρχω ατο Πατρί καί τ παναγίω καί γαθ καί ζωοποι ατο Πνεύματι νν καί εί καί ες τούς αώνας τν αώνων. μήν.

 


 

 

 

ξαποστειλριον τς γας ννης. ν πνεματι τ ερ

Εσκουσε το στεναγμο, το τς σφρονος ννης, Κριος ς εσπλαγχνος, κα παρσχετο τατη, τν μνην πειργαμον, τν τ φς κλμψασαν, τος πρασιν πορρτως, ν θεος κα κλεινς, καθορν ωακεμ, γσθη κα γεγθει.

 


 

 

κ τς ερς Μονς