Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
Πρὸς τὸ Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητοὶ πατέρες καὶ ἀδελφοί,
Θα ήθελα πολύ αυτές τις ημέρες, τις δύσκολες και ταραγμένες ημέρες που αποπνέουν ανησυχία, αγωνία, ταραχή, αβεβαιότητα και θλίψι ακόμα, να είμαι κοντά σας, κοντά σε όλους τους αδελφούς, ώστε να συζητήσουμε, να συμπνευματιστούμε και να ενισχύσουμε ο ένας τον άλλον.
Ως Επίσκοπος και, χάριτι Θεού, πνευματικός σας Πατέρας, έχω την σκέψι και την προσοχή μου πάντοτε κοντά σας. Κοντά σε όλες τις Ενορίες, κοντά στους καλούς μας ιερείς και σε όλους τους πιστούς, τα μέλη της τοπικής μας Εκκλησίας. Αναλογίζομαι τα πολλά προβλήματά σας και τις ανάγκες σας. Φέρω στο νου μου τα οικονομικά σας προβλήματα, τις φροντίδες για την οικογένειά σας, τις δυσκολίες στην εργασία σας, στην διακονία των παιδιών σας.
Το ότι τα παιδιά σας είναι κλεισμένα στο σπίτι, ημέρα και νύκτα, αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα∙ κυρίως για τα παιδιά, αλλά και για τους γονείς. Πιστέψατέ με, παρά την αδυναμία μου, προσεύχομαι για όλους σας. Παρακαλώ τον ουράνιο Πατέρα της αγάπης και της αληθινής ειρήνης να σας χαρίζη υγεία, δύναμι, φωτισμό, θερμή πίστι, εσωτερική ειρήνη, υπομονή και αισιοδοξία.
Υπάρχει, αγαπητοί μου, ένας μεγάλος πειρασμός. Υπάρχει μία επιδημία, μια λοιμική νόσος. Βέβαια, οφείλουμε ως άνθρωποι να προσέχουμε. Με ταπείνωσι να ακούσουμε τις οδηγίες της ιατρικής επιστήμης και να τηρούμε τους όρους της υγιεινής. «Κύριος ἔδωκεν ἐπιστήμην…» (βλ. Σ. Σειράχ 38, 4-6).
Ποτέ, όμως, να μην πτοηθούμε, να μην φοβηθούμε, να μην λυγίσουμε, να μην αποθαρρυνθούμε. Οι άνθρωποι χωρίς πίστι, χωρίς εμπιστοσύνη στον Παντοκράτορα Κύριο, χωρίς κοινωνία με τον Χριστό, σε ανάλογες στιγμές και περιπτώσεις, τρέμουν, κλυδωνίζονται και αποθαρρύνονται.
Όσοι πιστεύουμε στην παρουσία, στην αγάπη, στην προστασία του Κυρίου μας, στις πρεσβείες της Παναγίας Μητέρας μας και των Αγίων μας, ας δυναμώσουμε την πίστι μας και ας ειρηνεύσουμε. Δεν θα μας αφήση ο Θεός.
Μα θα μπορούσε να πει κανείς, αφού μας αγαπάει ο Κύριος γιατί επέτρεψε τέτοια πληγή; Ακριβώς, επειδή μας αγαπάει επιτρέπει αυτήν την δοκιμασία. Άγιοι άνθρωποι, άγιοι πατέρες το ομολογούν. Ο ουράνιος Πατέρας επέτρεψε αυτήν την μεγάλη δοκιμασία, γιατί θέλει να επιστρέψουμε κοντά Του, να αφυπνισθούμε, να συνέλθουμε, να έλθουμε σε συναίσθησι, σε αυτογνωσία, σε συνειδητή μετάνοια. Ναι, σε συνειδητή μετάνοια!
Μην το αμφισβητήσουμε. Μην το αρνηθούμε, αγαπητοί. Με ταπείνωσι και με αυτομεμψία, όχι με εγωισμό, με σοβαρότητα και ευθύνη απέναντι στη ζωή μας και στη σωτηρία μας, να το ομολογήσουμε όλοι μας: «ημάρτομεν, ηνομήσαμεν, ηδικήσαμεν … ενώπιον του Θεού μας».
Εμείς οι Πανέλληνες, οι λίαν ευεργετημένοι, οι τιμημένοι, αφήσαμε τη φωνή του Σωτήρος μας και ακούσαμε φωνές αλλοτρίων, φωνές αρνήσεως και πλάνης. Εμείς οι ορθόδοξοι Έλληνες, κληρικοί και λαικοί, εν πολλοίς αφήσαμε την αγιασμένη ορθόδοξη χριστιανική ζωή και πορευόμαστε σε ατραπούς εγωπαθείας, φιλαυτίας, υλοφροσύνης, αποστασίας και φθοράς, σε χώρους λατρείας των ειδώλων, των παθών και των ενστίκτων μας.
Οι Πανέλληνες τους τελευταίους χρόνους «έφαγαν, εχορτάσθησαν, ελιπάνθησαν και ελάκτισαν τον Θεόν», όπως λέει ο γραφικός λόγος. Στο βιβλίο του προφήτου Ησαΐου, λέγει ο Κύριος: «ἐσεῖς περιφρονεῖτε τὸν λόγο μου, ἐμπιστευόσαστε τὴ βία καὶ τὴ διαστροφή. Ἡ ἀνομία σας αὐτὴ δὲν θὰ εἶναι γιὰ ἐσᾶς δίχως συνέπειες» (Ἠσ. 30,12-13). Καὶ συνεχίζει: «ἂν ἐπιστρέψετε σὲ ἐμένα καὶ ἠρεμήσετε, μονάχα τότε θὰ σωθεῖτε» (Ἠσ. 30, 15).
Αγαπητοί, ο Θεός ζητάει και από εμάς σήμερα μετάνοια ειλικρινή, συνειδητή, θερμή. Ας αφήσουμε όλοι τον παλαιό εαυτό μας και ας επιστρέψουμε ειλικρινά στην υπακοή του Κυρίου μας. Να γίνουμε άνθρωποι πίστεως θερμής, αγάπης στον Χριστό, υπακοής στο ιερό Ευαγγέλιο. Να γίνουμε χριστιανοί θερμής προσευχής και αληθινής μυστηριακής ζωής. Έχουμε Πατέρα παντοδύναμο, Πατέρα αμετρήτου αγάπης, Πατέρα ευσπλαχνίας και ελέους. Ας επιστρέψουμε στον Λυτρωτή μας, άρχοντες, κλήρος και λαός. Κάθε δοκιμασία θα την απομακρύνη ο Κύριος.
Κουράγιο αδελφοί! «Κύριος υπερασπιστής της ζωής μας»!
Ας σταθούμε όρθιοι, δυνατοί, ειρηνικοί, με την γνησία πνευματική μας ζωή και την προστασία του Χριστού μας. Ας εντείνουμε τον πνευματικό μας αγώνα. «Νεφύδριο, εστί και θάττον παρελεύσεται». Ας στηρίξουμε και τον πλησίον μας και μάλιστα τα παιδιά μας. Θα έρθει και πάλι η ειρήνη και η χαρά του Κυρίου μας.
Ειρηνεύετε, αδελφοί μου αγαπητοί, αγωνίζεσθε, χαίρετε εν Κυρίω! Η προσευχή του αδυνάμου Επισκόπου σας, σας συνοδεύει.
Με την αγάπη του μόνου αληθινού Σωτήρος μας,
O ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΑΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ