«Καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησεν καρπὸν ἑκατονταπλασίονα». (Λουκ. η΄, 8)
«Τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοὶ εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῆ καὶ ἀγαθῆ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῆ!» (Λουκ. η΄, 15)
Ο Χριστός είναι ο Σπορέας, ο λόγος του Θεού είναι το κήρυγμα του Ιησού Χριστού, το οποίο συνεχίζει η Εκκλησία μας σήμερα και σπέρνει το σπόρο του Χριστού και του Ευαγγελίου Του. Ο θείος λόγος σήμερα παρέχεται πλουσιοπάροχα με ποικίλους τρόπους και με πολλές ευκαιρίες από γνησίους και φωτισμένους κήρυκες της Ορθοδοξίας μας. Με το στόμα αυτών ο Ουράνιος Σπορέας ρίχνει τον σπόρο του θείου λόγου στις ψυχές των ανθρώπων. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, που δεν δέχονται τον λόγο του Θεού, ενώ αντίθετα άλλοι όχι μόνο δέχονται αλλά και απολαμβάνουν πλούσιους καρπούς και δωρεές από τον Θεό στον καθημερινό τους αγώνα.
Η αγαθή γη καλλιεργείται στην ψυχή εκείνου του ανθρώπου, ο οποίος ακούει με διάθεση, προσοχή και συναίσθηση τα θεία λόγια, τα έχει κατά νουν και αγωνίζεται να τα εφαρμόσει. Οι ψυχές οι οποίες «κατέχουσι» συγκρατούν στην ψυχή τους τον λόγο, σημαίνει ότι συνειδητά ακούνε και μελετούν, εντρυφούν στους λόγους της Αγίας Γραφής και αισθάνονται την παρουσία του Χριστού στην ζωή τους. Το αποτέλεσμα φαίνεται όταν φυτρώσει ο λόγος στις καρδιές μας με την βοήθεια της πίστεως. Και βέβαια δεν αρκεί μόνο η πίστη, όταν μιλάει ο Θεός, η ψυχή αναδύεται σε προσευχή και παρακαλεί τον Κύριο να φωτίσει τον νου, για να γνωρίσει τις εντολές Του και να τις εφαρμόσει. Ωστόσο για να καρποφορήσει ο πνευματικός αγώνας είναι ανάγκη να προφυλαχθούμε από όλα εκείνα που μας αποπροσανατολίζουν και μας απομακρύνουν από το Θεό, να οπλισθούμε με υπομονή, και να μείνουμε σταθεροί κοντά Του.
Καλή και αγαθή γη προσφέρουν όσοι έχουν καλή και αγαθή καρδιά, τηρούν το θείο λόγο και καρποφορούν στους αγώνες τους με υπομονή. Παραμερίζουν τις βιοτικές μέριμνες και τον πόθο του πλούτου και στρέφονται στα πνευματικά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Καρποφορούν στην υπομονή, στην πίστη, στην αγάπη. Ζουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, και υπομένουν ό,τι επιτρέπει ο Θεός στη ζωή τους. Υπομένουν στον κόπο και στον πόνο, διότι έτσι επέρχεται η θεραπεία και σωτηρία της ψυχής. Αυτή η υπομονή είναι η πίστη και αγάπη στην πράξη, αρετές τις οποίες βίωσαν όλοι οι Άγιοι της Εκκλησίας.
Με αυτούς τους καρπούς ο άνθρωπος κερδίζει την επιβράβευση από τον Δωρεοδότη Κύριο και στην παρούσα ζωή και στην αιώνια, για την οποία είναι πλασμένος να ζήσει. Με τη χάρη του Θεού, και στο νέο ιεραποστολικό έτος ο σπόρος του θείου λόγου να πέσει πλούσια στην αγαθή γη των ψυχών όλων και να καρποφορήσει «ἑκατονταπλασίονα».
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς