Ο Αύγουστος είναι ο μήνας της Παναγίας, ο κατ’ εξοχήν Θεομητορικός μήνας του χρόνου. Διανύουμε την ομορφότερη περίοδο του εκκλησιαστικού έτους, καθώς ατενίζουμε τη μορφή της Παναγίας μας, η οποία εορτάζει τον μήνα Αύγουστο. Τιμούμε ευχαριστώντας την Κεχαριτωμένη Θεοτόκο για τα πλούσια δώρα που μας χαρίζει με το μεσιτικό της έργο προς τον Κύριο και Θεό μας. Η εορτή αρχίζει με νηστεία (από 1η έως και 14 Αυγούστου) αφού και Εκείνη νήστευσε πριν από την Κοίμησή Της.
Σύμφωνα με την παράδοση, μόλις η Παναγία
πληροφορήθηκε τον επικείμενο θάνατό της, προσευχήθηκε στο Όρος των Ελαιών,
ετοιμάστηκε και ενημέρωσε και τους Αποστόλους. Κατά την ημέρα της Κοιμήσεως
επειδή δεν βρίσκονταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, μία νεφέλη τους άρπαξε
και τους έφερε κοντά της. Την τοποθέτησαν στο μνήμα στη Γεσθημανή και μετά από
τρεις μέρες ο τάφος ήταν άδειος, καθώς η Παναγία ανελήφθη στους ουρανούς. Ας
νηστεύσουμε κι εμείς για προσωπική άσκηση και ευλογία. Η νηστεία αποβλέπει στην
υπακοή στο Θεό, στη νίκη κατά των παθών και των τεχνασμάτων του διαβόλου και
συνδέεται στενά με την προσευχή και τη συναίσθηση της αμαρτωλότητος. Είναι
αναγκαία η σωματική-ασκητική νηστεία, αλλά είναι ανώτερη η πνευματική νηστεία,
η οποία είναι αλλοτρίωση όλων των κακών και συνοδεύεται με τη μυστηριακή ζωή
και με έργα μετανοίας και αγάπης.
Η νηστεία είναι αυστηρή, γιατί είναι εντολή του Θεού. Νηστεύουμε από λάδι όλες τις ημέρες. Κατάλυση οίνου και ελαίου έχουμε μόνο τα Σάββατα και τις Κυριακές. Επιτρέπεται το ψάρι στην εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (6 Αυγούστου). Αν η 15η Αυγούστου συμπέσει Τετάρτη ή Παρασκευή, τότε γίνεται κατάλυση μόνον ιχθύος.
Η Παναγία φεύγοντας από την παρούσα ζωή και αποχαιρετώντας τις φίλες της υποσχέθηκε ότι θα είναι πάντοτε μαζί τους, δεν θα τις ξεχάσει ποτέ, καθώς και όλον τον κόσμο. Τις διαβεβαίωσε ότι δεν θα παύσει να φροντίζει για όλο τον κόσμο μετά την Κοίμησή Της. Πραγματικά, η Ουράνια Μητέρα μας δεν μας ξέχασε, όπως το υποσχέθηκε. «Οὐ κατέλιπε τὸν κόσμον. Μετέστη προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της Ζωής και ταις πρεσβείαις ταις Σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών» τονίζει το απολυτίκιο της Κοιμήσεώς Της.
Ας τιμήσουμε λοιπόν ευχαριστώντας και παρακαλώντας την Παναγία μας: «Πρεσβεία θερμή, καί τεῖχος ἀπροσμάχητον· ἐλέους πηγή, τοῦ κόσμου καταφύγιον· ἐκτενῶς βοῶμεν σοι, Θεοτόκε Δέσποινα, πρόφθασον· καί ἐκ κινδύνων λύτρωσαι ἡμᾶς· ἡ μόνη ταχέως προστατεύουσα…»
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς