Οι δοκιμασίες στη ζωή του ευσεβούς Ιώβ, στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, ήταν πάρα πολλές και τραγικές. Η οδύνη που προκάλεσαν στον ίδιο και την οικογένειά του είναι ασύλληπτη. Η απώλεια όχι μόνο της περιουσίας του και των αγαθών του, αλλά και των δέκα παιδιών του υπήρξε τραγικότατη. Η προσβολή της μολυσματικής ασθένειας του ιδίου του Ιώβ και η απομόνωση από τον κόσμο, δοκίμασαν την πίστη του στο Θεό. Παρόλη την πικρία του όμως η ελπίδα του στον Θεό δεν εξέλιπε. Η υπομονή του ήταν ακατάβλητη και ανεξάντλητη. Η ελπίδα είναι η γεννήτρια και η τροφός της αρετής της υπομονής, λέγει ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός.
Ως ανταμοιβή της μεγάλης του υπομονής, ο Θεός τον αποκατέστησε στην αρχική κατάσταση υγείας και ευδαιμονίας, και μάλιστα με μεγαλύτερα πλούτη έως τα 248 έτη ζωής. Έτσι έμεινε παροιμιώδης η αρετή της υπομονής του, αφού και σήμερα υπάρχει η έκφραση «Ιώβειος υπομονή». Έτσι ο δίκαιος και πολύαθλος Ιώβ έγινε συνώνυμο της υπομονής και πρότυπο αξιομίμητο.
Η υπομονή του Ιώβ έχει ουράνια χαρακτηριστικά. Η απάντηση στη γυναίκα του που τον προκαλούσε να γογγύσει κατά του Θεού για τα δεινά, εμπεριέχει τη δικαιοσύνη και την ευγνωμοσύνη του προς τον Δωρεοδότη Θεό. «Εἰ τὰ ἀγαθὰ ἐδεξάμεθα ἐκ χειρὸς Κυρίου, τὰ κακὰ οὐχ ὑποίσομεν;» (Ιώβ, κεφ.18)
Η υπομονή του προμήνυε ακλόνητη πίστη κι εμπιστοσύνη στον Μεγαλοδύναμο Κύριο, ο Οποίος κατά τον προφήτη Ησαϊα επιβλέπει επί τον ταπεινόν και ησύχιον και τον χαριτώνει. «Λέγει Κύριος· καὶ ἐπὶ τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ᾿ ἢ ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἡσύχιον καὶ τρέμοντα τοὺς λόγους μου; (Ησ. 66, 2)
Η υπομονή, κατά τον Απόστολο Παύλο, μας κάνει «συμμόρφους» του Χριστού (Φιλιπ. 3, 10) και ο Ιώβ ήταν πράος και ταπεινός τη καρδία, όπως ο Χριστός. Η υπομονή του απέδωσε πνευματικούς καρπούς και στην παρούσα ζωή και στην μέλλουσα. Με το στεφάνι της υπομονής, λέγει ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, «ο Ιησούς συνήθως στεφανώνει τους αθλητές Του».
Ο σύγχρονος άγιος Γέροντας Παΐσιος
συμβούλευε τους πιστούς: Τι να κάνετε; Υπομονή να κάνετε. Η υπομονή είναι το
ισχυρότερο φάρμακο που θεραπεύει τις μεγάλες και μακροχρόνιες δοκιμασίες. Οι
περισσότερες δοκιμασίες μόνο με την υπομονή περνούν. Η μεγάλη υπομονή
ξεδιαλύνει πολλά και φέρνει θεϊκά αποτελέσματα εκεί που δεν περιμένεις την
λύση. Δίνει ο Θεός την καλύτερη λύση. Να ξέρετε ότι ο Θεός ευαρεστείται, όταν ο
άνθρωπος περνά δοκιμασίες και υπομένει αγόγγυστα δοξάζοντας το άγιο όνομά Του.
Ο Μωϋσής άντεξε τα δεινά της έρημης γης και τις πολλές άλλες δοκιμασίες,
υπομένοντας και προσβλέποντας στο Πρόσωπο Εκείνου, ο Οποίος τον κατεύθυνε.
Γιατί εκείνος που υπομένει και ελπίζει δεν είναι ποτέ μόνος. Νιώθει δίπλα του
την παρουσία του Θεού ζωντανή.
Στο τέλος κάθε Θείας Λειτουργίας ακούμε την φράση του δικαίου Ιώβ, ο οποίος ευχαριστούσε συνεχώς τον Θεό, παρά τις δοκιμασίες που βίωνε: «Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἔως τοῦ αἰῶνος!» Η Ιώβειος υπομονή οδήγησε στη λύτρωση και σωτηρία, διότι «ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται» (Ματθ. ι΄ 22). Η Εκκλησία εορτάζει τον δίκαιο Ιώβ στις 6 Μαΐου.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Ὡς ἀπαρχᾶς τῆς φύσεως.
Ὡς ἀληθὴς καὶ δίκαιος, θεοσεβὴς καὶ ἄμεμπτος, ἡγιασμένος τε ὤφθης πανένδοξε, Θεοῦ θεράπον γνήσιε· καὶ ἐδίδαξας κόσμον, ἐν τῇ σῇ καρτερίᾳ Ἰώβ πολύαθλε· ὅθεν πάντες τιμῶντες, ὑμνοῦμέν σου τὸ μνημόσυνον.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς