Ο Προφήτης Ιερεμίας

 Ο προφήτης Ιερεμίας γεννήθηκε στην πόλη Αναθώθ, κοντά στην Ιερουσαλήμ, το 650 π.Χ και καταγόταν από εύπορη ιερατική οικογένεια. Λαμβάνει το προφητικό χάρισμα σε πολύ μικρή ηλικία και προλέγει την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Διακρίθηκε για την αντιαιρετική του δράση και μισήθηκε από τον λαό του και την εξουσία, με αποτέλεσμα να υποστεί ανελέητες διώξεις και εξευτελισμούς. Ο θλιμμένος προφήτης, όπως ονομάσθηκε, κατακεραύνωσε με τους λόγους του τους πλούσιους για την καταπίεση των φτωχών και τον λαό για την ηθική κατάπτωσή του. Εξορίζεται στην Αίγυπτο και οδηγείται σε μαρτυρικό θάνατο δια λιθοβολισμού από τους συμπατριώτες του. Η Σύναξή του ετελείτο στο ναό του Αποστόλου Πέτρου, που ήταν κοντά στην Μεγάλη Εκκλησία.

 

Ολόκληρος ο βίος του προφήτη Ιερεμία υπήρξε ένα διαρκές μαρτύριο και αποτυπώνεται στο ομώνυμο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης. Το βιβλίο του δεν παρουσιάζει μόνο υψηλές θρησκευτικές ιδέες, αλλά κυρίως μία έντονη θρησκευτική προσωπικότητα, διότι ο Ιερεμίας δεν κήρυττε μόνο, αλλά ζούσε την διδασκαλία αυτή με τόση επιμονή, ώστε όχι μόνο ο θάνατός του υπήρξε μαρτυρικός, αλλά και ολόκληρη η ζωή του. Η διδασκαλία του προφήτη Ιερεμία αφορούσε τον άνθρωπο, τον Θεό και το λαό του Θεού. Κέντρο και των τριών αυτών είναι η καρδιά, η βάση της προσωπικότητας του ανθρώπου. Γι’ αυτό είχε τη βαθιά πεποίθηση ότι ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει αληθινά μόνον όταν μετανιώσει πραγματικά. Μία τέτοια μετάνοια όμως δεν πετυχαίνεται με εξωτερικές αλλαγές. Είναι πάνω από όλα μία υπόθεση καρδιάς.

Η μαρτυρική και ασκητική ζωή του Αγίου τον κατέταξε στους μεγάλους βιβλικούς προφήτες, οι οποίοι προλείαναν το δρόμο για την έλευση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 1 Μαΐου εκάστου έτους. 

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Ἐκ γαστρὸς ἠγιάσθης τὴ προγνώσει τοῦ Κτίσαντος, καὶ προφητικῆς   ἐπληρώθης ἐκ σπαργάνων συνέσεως, ἐθρήνησας τὴν πτῶσιν Ἰσραήλ,  σοφὲ Ἱερεμία ἐν στοργῇ, διὰ τοῦτο ὡς Προφήτην καὶ Ἀθλητήν, τιμῶμεν σὲ κραυγάζοντες, δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι διὰ σοῦ, ἡμῖν τὰ κρείττονα.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος β’.

Τοῦ προφήτου σου Ἰερεμίου τὴν μνήμην, Κύριε, ἑορτάζοντες, δι᾽ αὐτοῦ σὲ δυσωποῦμεν· Σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς