Η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του
Κυρίου μας Ιησού Χριστού αποτελεί ορόσημο πνευματικού ανεφοδιασμού των ψυχών
μας. Η Αγία μας Εκκλησία μας καλεί αυτές τις ημέρες να βιώσουμε με συντριβή και
κατάνυξη τα άγια και σεπτά Πάθη του Χριστού, για να γίνουμε κοινωνοί των
παθημάτων Του. Να νοιώσουμε το μέγεθος της θείας αγάπης και της φιλανθρωπίας
Του και αγωνιζόμενοι να μυηθούμε κι εμείς στην σταυρωμένη πορεία του Πάθους
Του, αλλά και της Αναστάσεώς Του.
Η θεόπνευστη υμνογραφία και τα
αγιογραφικά αναγνώσματα της Μ. Εβδομάδας είναι ιδιαιτέρως κατανυκτικά και μας
βοηθούν να κατανοήσουμε και να ζήσουμε αληθινά τα Πάθη και την Ανάσταση του
Κυρίου. Ένας υπέροχος ύμνος της Μ. Δευτέρας «Ἐρχόμενος ὁ Κύριος πρὸς τὸ ἑκούσιον
Πάθος» μας εισάγει στα Άχραντα Πάθη του Κυρίου μας με τα χαρακτηριστικά λόγια:
«Συμπορευθῶμεν αὐτῷ καὶ συσταυρωθῶμεν καὶ νεκρωθῶμεν δι’αὐτόν ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς' ἵνα καἰ συζήσωμεν αὐτῷ».
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός πορεύεται
εκούσια προς το άχραντο πάθος Του και στην ένδοξη Ανάστασή Του, από αγάπη στον
άνθρωπο και πόθο να θυσιασθεί για τη σωτηρία μας. Υψώθηκε στον Σταυρό, σήκωσε
τις αμαρτίες όλης της ανθρωπότητος και έσωσε τον κόσμο. Το θείο Πάθος μπορεί να
μας ανακαινίσει, να μας διδάξει πνευματικές αλήθειες που έχουν σχέση με την ζωή
του Χριστού, με τον τρόπο της Αγάπης Του, της καινής εντολής που άλλαξε όλες
τις μέχρι τότε θεωρίες και πράξεις. Η μετάνοια και η συγχώρεση των ανθρώπων
μετά την έλευση του Θεανθρώπου απέκτησε βαθύτερο νόημα στη ζωή όλων. Η σταυρική
θυσία του Χριστού έγινε η μακαρία οδός που οδηγεί από το θάνατο στην ανάσταση.
Ο εκκλησιαστικός ρήτωρ Ηλίας Μηνιάτης
(1669-1714), Επίσκοπος Κερνίκης και Καλαβρύτων, μέσα από τους λόγους του στην
Αγία και Μεγάλη Παρασκευή, για να συλλάβουμε ορθά το νόημα των Αγίων Παθών,
διακηρύττει: «Ὅλον τὸ θεμέλιον τῆς ὀρθοδόξου μας πίστεως εἶναι πὼς ἐκεῖνος ὁποῦ ἔπαθεν, ὁποῦ ἐσταυρώθη, ὁποῦ ἀπέθανεν,
ἐστάθη ἀληθῶς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ… διὰ νὰ γένῃ τὸ μέγα ἔργον τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων…»
«Συμπορευθῶμεν!» Καλούμαστε την Μεγάλη Εβδομάδα να την αφιερώσουμε στον
Αγαπημένο μας Κύριο και Διδάσκαλο, στον Νυμφίο της ψυχής μας. Καλούμαστε όχι να
ενθυμηθούμε αλλά να βιώσουμε με όλο μας το είναι τα γεγονότα της διαφορετικής
αυτής εβδομάδος, διότι τα Πάθη του Χριστού έφεραν τη συγχώρηση των αμαρτιών μας
και τη λύτρωση, άλλαξαν τον ρουν της ιστορίας του κόσμου. Σηματοδότησαν μία νέα
αρχή για την πορεία του ανθρωπίνου γένους. Ως εκ τούτου είναι βέβαιο ότι
μπορούμε να συναντήσουμε τον Χριστό, όταν αγαπήσουμε τον Θεό και τον κόσμο,
κατά το υπόδειγμα του Κυρίου, που έπαθε υπέρ ημών.
Συσταυρωθῶμεν! Σημαίνει
να σηκώσουμε κι εμείς τον δικό μας σταυρό και να σταυρώσουμε τον παλαιό εαυτό
μας. Αν συμπορευτούμε με τον Χριστό στο πάθος Του, θα μάθουμε να αγωνιζόμαστε
κατά των παθών μας και θα αντιμετωπίζουμε κάθε πειρασμό με τη δύναμη του
Σταυρού του Χριστού. Είναι μεγάλη η δύναμη του Σταυρού. Όταν υπομένουμε για την
αγάπη του Χριστού με καρτερία και ταπείνωση, αξιωνόμαστε της Βασιλείας Του. Γι’
αυτό ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς και τις θλίψεις, ώστε δίκαια να ζητήσουμε
ανάπαυση στον ουρανό. Όταν οι δοκιμασίες είναι μεγάλες και φαίνονται
αξεπέραστες, ο Εσταυρωμένος Χριστός θαυματουργεί σε όποιον αγκαλιάσει το Πάθος
Του με πίστη και αγάπη.
Οι Άγιοι Πατέρες μας προτρέπουν να
μελετούμε σε βάθος τη Σταύρωση του Χριστού και να την έχουμε προ οφθαλμών στις
δυσκολίες μας. Έτσι ανακουφιζόμαστε στους κόπους μας, με την ανάμνηση των
δεσποτικών θλίψεων και γευόμαστε τις δωρεές του Σταυρού. Απελευθερωνόμαστε από
το Εγώ μας και από τα υλικά αγαθά και συμφιλιωνόμαστε με τον Θεό. Αγωνιζόμαστε
κατά της αμαρτίας και γινόμαστε μέλη του μυστικού σώματός Του, που είναι η
Εκκλησία. Η χάρη του Θεού μας επισκιάζει, το Αίμα του Χριστού μας θεραπεύει και
μας προετοιμάζει για την τελική μάχη, που θα μας εισαγάγει στη Βασιλεία Του.
«Συζήσωμεν αὐτῷ!» Η
συνάντηση και η συμπόρευση με τον Χριστό οδηγεί στην Ανάσταση! Ο πιστός
αγωνιστής όταν ζει τη ζωή του Χριστού από την παρούσα κατάσταση, θα συναντήσει
τον Αναστημένο Χριστό και στη βασιλεία Του. Την Ανάσταση ζει αυτός που είναι
ξένος ως προς τον κόσμο. Δεν τον ενδιαφέρουν όλα τα του κόσμου. Θεωρεί τα
βάσανα της παρούσης ζωής πρόσκαιρα και οραματίζεται την αιώνια απόλαυση.
Μετά τη Σταύρωση, ακολουθεί η Ανάσταση.
Άρα και σε αυτόν που θα σταυρώσει τα πάθη του, θα ακολουθήσει η ανάσταση της
ψυχής του. Εάν δώσει ο Θεός και γευθεί ο άνθρωπος τη χάρη της Ανάστασης,
αισθάνεται στην καρδιά του τον Παράδεισο! Γι’αυτό ο Χριστός είπε: «ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός
ἡμῶν ἐστί»
(Λουκ. ιζ’, 21). Η σχέση αυτή ανάμεσα στον Θεό και στον άνθρωπο γίνεται
τελειότερη μέσω των αχράντων Μυστηρίων της Εκκλησίας μας. Η Αγία Τράπεζα με τη
Θεία Κοινωνία είναι η αρχή και το τέλος της εν Χριστώ ζωής. Από εκεί ξεκινάει η
συμπόρευση, η συσταύρωση και η συνανάσταση.
Εισερχόμενοι στην Εβδομάδα των Παθών του
Κυρίου, εάν θελήσουμε να εντείνουμε τον αγώνα της ψυχής μας με πνεύμα μετανοίας
και προσευχής, θα αναβαπτισθούμε και θα εφοδιασθούμε με τα απαραίτητα
πνευματικά όπλα για τη συνέχιση του αγώνα της ζωής.
Καλή
συμπόρευση, συσταύρωση και
συνανάσταση
με τον Χριστό!