Στο πλαίσιο των θαυμάτων της Παναγίας
της Προυσιώτισσας, εντάσσονται πάμπολλα θαύματα, που σχετίζονται με ομάδες
ανθρώπων που περιέπεσαν σε κάποια συμφορά. Μεταξύ αυτών αναφέρουμε δύο
περιπτώσεις που συνέβησαν στο Αγρίνιο και στην γύρω περιοχή. Στις 12 Οκτωβρίου
το 1854 σταμάτησε η επιδημία χολέρας στην πόλη του Αγρινίου, χάρη στη λιτάνευση
της Εικόνας της Προυσιώτισσας. Το ίδιο συνέβη και με την υποχώρηση της
θανατηφόρου γρίππης, κατά τον Οκτώβριο του 1918 στις πόλεις του Αγρινίου,
Μεσολογγίου και Αιτωλικού, οπότε και πάλι η μεταφερθείσα Εικόνα στο Αγρίνιο
θαυματούργησε.
Ήταν Οκτώβριος 1918. Το Αγρίνιο δεν
απαριθμεί περισσοτέρους από 15.000 κατοίκους. Η επάρατος νόσος, η γρίππη, έχει
ενσκήψει και θερίζει, κυριολεκτικά, την πόλη και την γύρω περιοχή της. Δεν
υπάρχει οικογένεια που να μη θρηνεί τα θύματά της. Φόβος συνέχει τους κατοίκους
όλης της περιοχής, γιατί η κατάσταση δεν είναι καλύτερη στο Μεσολόγγι και στο
Αιτωλικό. Η επιστήμη φαίνεται ανίκανη να ανακόψει τη θανατερή πορεία της νόσου.
Ο αριθμός των θανάτων μόνο μέσα στο Αγρίνιο, φτάνει τον αριθμό των 40 έως 50
ημερησίως. Κανείς δεν συνοδεύει πια τους νεκρούς, οι οποίοι μεταφέρονται με
δίτροχα κάρα από αχθοφόρους στο νεκροταφείο, όπου μετά από μια σύντομη ευχή
τους ιερέως, πολλές φορές δε και χωρίς αυτήν, θάβονται. Οι κάτοικοι όχι μόνον
δεν επιμελούνται τους νεκρούς τους, αλλά και τους αποφεύγουν από τον φόβο της
μεταδόσεως της ασθένειας.
Όλοι αποκαμωμένοι ψυχικά λες και
περιμένουν με σταυρωμένα χέρια το μοιραίο. Καμιά ελπίδα από πουθενά δεν φαίνεται.
Δεν μένει άλλο καταφύγιο από την πίστη. Η μνήμη τους ξαναγυρίζει 64 χρόνια
πίσω, στο 1854. Θυμούνται όμως ότι κάποτε μία άλλη επάρατος νόσος, η χολέρα,
είχε ενσκήψει στην πόλη του Αγρινίου και είχε αποδεκατίσει τον πληθυσμό της.
Και διηγούνταν στις επόμενες γενεές το θαύμα της Παναγίας της Προυσιώτισσας. Η
«σανίς σωτηρίας» είχε βρεθεί. Ήταν η πίστη στην προστασία της Παναγίας της
Προυσιώτισσας. Στο θαύμα της Μεγαλόχαρης. Όταν οι γέροντες το είπαν, όλοι
ζήτησαν να μεταφερθεί η εικόνα της. Όλοι αυτομάτως πια ήταν βέβαιοι ότι, όταν η
εικόνα της Προυσιώτισσας θα ερχόταν στο Αγρίνιο, τότε η πόλη θα απαλλασσόταν
από την τραγική δοκιμασία.
Πραγματικά στο Αγρίνιο, χιλιάδες πιστοί
έκαναν Παράκληση στον Ιερό Ναό της
Μητροπόλεως κι άλλοι ξεκίνησαν μία ολονύκτια πορεία μέσα στα βουνά.
Προχωρούν όλοι με μετάνοια και συντριβή προς τα Αραποκέφαλα, για να
προϋπαντήσουν την Μεγαλόχαρη, την μόνη ελπίδα της σωτηρίας που τους απόμενε.
Εκεί, γίνεται η πρώτη μεγάλη Δέηση. Δέηση στο όρος! Σε πέντε χιλιάδες
υπολογίσθηκαν οι Χριστιανοί, που γονυπετείς γέμισαν τα γύρω φαράγγια και με
δάκρυα μετανοίας αληθινής παρακολούθησαν την Δέηση στην Παναγία. Και μετά από
αυτήν ξαναρχίζει η πορεία. Η θεία Εικόνα ακολουθείται από χιλιάδες ευλαβών
χριστιανών που τη συνοδεύουν και το πρωΐ της επομένης μέρας σταματά στο χωριό
Προστοβά, όπου ψέλνεται κατανυκτική Παράκληση, ενώ τις νυχτερινές ώρες φτάνει
στα προάστια του Αγρινίου.
Όταν η Εικόνα έφθασε στα πρόθυρα της
πόλης, κατευθύνεται στο Ναό της Αγίας Τριάδος. Εκεί, αναπέμπεται ευχαριστήρια
Δέηση και ακολουθεί Μεγάλη Παράκληση για την απαλλαγή του δοκιμαζόμενου λαού
από την μάστιγα της τρομερής αρρώστιας. Και μετά, επί ένα εικοσιτετράωρο
συνεχώς οι ιερείς δεν σταμάτησαν να ψέλνουν ομαδικές Παρακλήσεις των πιστών,
ενώ οι περισσότεροι μεταλάμβαναν των Αχράντων Μυστηρίων. Μετά τις πρώτες ώρες
από την άφιξη της Προυσιώτισσας στην πόλη, το κακό είχε σταματήσει! Οι
άρρωστοι, ως και οι κατάκοιτοι, που δεν μπορούσαν να σηκωθούν από το κρεβάτι,
τώρα κατά δεκάδες, τελείως υγιείς, έσπευσαν στην Αγία Τριάδα, για να
ευχαριστήσουν την Μεγαλόχαρη. Το θαύμα είχε συντελεσθεί ομαδικά! Η ζωή στο
Αγρίνιο ξανάρχιζε να παίρνει το ρυθμό της.
Μέσα στο ίδιο κλίμα συντελείται το θαύμα
της Παναγίας στο Μεσολόγγι και ακολούθως στο Αιτωλικό. Με την άφιξη της
θαυματουργής Εικόνας στις πόλεις, το θαύμα έγινε. Η πόλεις σώθηκαν. Κατά την
επιδημία του 1918, σημειώθηκαν πολλά προσωπικά θαύματα, εκτός από τα ομαδικά.
Τη μνήμη αυτού του γεγονότος στο Μεσολόγγι διασώζει ως σήμερα ένα αργυρό
πολυκάνδηλο στο καθολικό της Μονής Προυσού, με την επιγραφή: «Ἀνάθημα τῆς πόλεως τοῦ Μεσολογγίου ἐπί τῆ διασώσει τῆς ἐκ
γρίππης, 3 Νοεμβρίου 1918, έργον Α. Π. Τούντα».
Η Κεχαριτωμένη Θεοτόκος πάντοτε μας
συντρέχει, όταν ενωμένοι με θερμή πίστη στον Σωτήρα μας Χριστό καταφεύγουμε σε
Εκείνη να μεσολαβήσει στον Υιόν Της και Θεό μας να μας συγχωρήσει για τις
αμαρτίες μας και να δείξει έλεος στις συμφορές μας.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς