Σταυρὲ πανσεβάσμιε, καθαγίασον ἡμῶν τὰς ψυχάς
καὶ τὰ σώματα, τῇ δυνάμει σου…
Ο Σταυρός του Χριστού είναι το σύμβολο
της θυσίας του Θεανθρώπου και το μέσο λύτρωσης και σωτηρίας του κόσμου. Είναι
όπλο δυνάμεως και νίκης κατά του διαβόλου. Με την ύψωση και την προσκύνησή του
ενισχύει τους πιστούς χριστιανούς στον καθημερινό αγώνα της ζωής και στο
δύσκολο πνευματικό αγώνα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Μας υπενθυμίζει το σκοπό
της βαθύτερης εκκλησιαστικής ζωής αυτήν την περίοδο. Και ποιος είναι ο ρόλος
του Σταυρού;
Όπως ο Χριστός σήκωσε πρώτος το δικό Του
Σταυρό στο Γολγοθά έτσι και οι πιστοί καλούνται να σηκώσουν τον προσωπικό τους
σταυρό, για να επιτελέσουν τον προορισμό τους σε αυτή τη ζωή, τον αγώνα για
σωτηρία και τελείωση. Ο δρόμος για τη σωτηρία είναι πραγματικός Γολγοθάς και
απαιτεί αυταπάρνηση και θερμή πίστη σε όσους τον ανεβαίνουν. Κάθε αποστολή
είναι ένας σταυρός. Ο αγώνας μας για κάθε επιδίωξη απαιτεί πολύ κόπο και
μεγάλες θυσίες.
Κι είναι πολλές οι στιγμές στη ζωή που
οι δυσκολίες κορυφώνονται και απαιτείται αγώνας σκληρός. Οι δοκιμασίες και τα
εμπόδια έρχονται και παρέρχονται. Η Εκκλησία προκειμένου να ανανεώσει το
αγωνιστικό πνεύμα και να μας ενδυναμώσει το φρόνημα, προβάλλει για προσκύνηση
τον Τίμιο Σταυρό πάνω στον οποίο θυσιάστηκε ο Κύριος, του οποίου το παράδειγμα
καλούμαστε να μιμηθούμε, να γίνουμε κι εμείς μέτοχοι του μυστηρίου του Σταυρού.
Να σηκώνουμε δηλαδή κι εμείς τον δικό
μας σταυρό με υπομονή, ταπείνωση, αυταπάρνηση, αγάπη στο Θεό και στον πλησίον
μας. Να ακολουθούμε τον Χριστό, μιμούμενοι το παράδειγμά Του, τηρώντας τις
εντολές Του. Με το ζωοποιό Σταυρό του Κυρίου γλυκαίνει και ο δικός μας πόνος,
ζωογονούμαστε ατενίζοντας το ξάγναντο που είναι η Ανάσταση. Μετά τον Γολγοθά
ακολουθεί πάντοτε η Ανάσταση. Θα μας τη χαρίσει ο Κύριος, ο οποίος μας κάλεσε
να Τον ακολουθήσουμε: «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν…ἀράτω
τὸν σταυρόν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθήτω
μοι». (Ματθ.16:24)
«Τὸν Σταυρόν σου προσκυνοῦμεν, Δέσποτα
καὶ τὴν Ἁγίαν σου Ἀνάστασιν δοξάζομεν»
Εξαποστειλάρια. Τοῦ
Σταυροῦ. Τοῖς Μαθηταῖς…
Σταυρὸν Χριστοῦ τὸν τίμιον, σήμερον προτεθέντα, ἰδόντες
προσκυνήσωμεν, καὶ πιστῶς εὐφρανθῶμεν, κατασπαζόμενοι πόθῳ, τὸν ἐν τούτῳ θελήσει, σταυρωθέντα αἰτούμενοι,
Κύριον ἀξιῶσαι,
πάντας ἡμᾶς, τὸν Σταυρὸν τὸν τίμιον προσκυνῆσαι, καὶ φθάσαι τὴν Ἀνάστασιν, πάντας ἀκατακρίτως.
Θεοτοκίον.
Τὸ ξύλον ἐν ᾧ Πάνσεμνε τὰς ἀχράντους
παλάμας, ὑπὲρ ἡμῶν ἐξέτεινε, προσπαγεὶς ὁ Υἱός σου, νῦν εὐσεβῶς προσκυνοῦμεν, δὸς ἡμῖν τὴν εἰρήνην,
καὶ τὰ κοσμοσωτήρια, φθάσαι πάνσεπτα Πάθη, καὶ τὴν
λαμπράν, καὶ κοσμοχαρμόσυνον προσκυνῆσαι, τοῦ Πάσχα
κυριώνυμον καὶ φωσφόρον ἡμέραν.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς