"Χαῖρε πύρινε στῦλε ὁδηγῶν τούς ἐν σκότει,
χαῖρε σκέπη τοῦ κόσμου πλατυτέρα
νεφέλης".
Η Θεοτόκος προτυπώνεται με τη φωτεινή
νεφέλη της Παλαιάς Διαθήκης που κάλυπτε την παρεμβολή των Εβραίων, κατά την
πορεία τους διαμέσου της ερήμου. Πολλές φορές ο Θεός μιλούσε στο Μωϋσή και στον
Ααρών μέσα από τη νεφέλη. Όταν οι Ισραηλίτες βρέθηκαν σε μεγάλο κίνδυνο,
μπροστά τους να απλώνεται η θάλασσα και πίσω τους να έρχεται ολοταχώς ο στρατός
και τα άρματα του Φαραώ, η νεφέλη πήγε και στάθηκε πίσω, ανάμεσα στα δύο
στρατόπεδα, και έγινε σκοτάδι και πυκνή ομίχλη, ώσπου πέρασε η νύχτα, χωρίς τα
στρατόπεδα να πλησιάσουν το ένα το άλλο, και στο ξημέρωμα έγινε η θαυμαστή
διάβαση της Ερυθράς θαλάσσης «ως διά ξηράς», και σώθηκε οι Ισραηλίτες. Αναφέρει
σχετικά το βιβλίο της Εξόδου: «ὁ δὲ Θεὸς ἠγεῖτο αὐτῶν, ἡμέρας μὲν ἐν
στύλῳ νεφέλης, δεῖξαι αὐτοῖς τὴν ὁδὸν τὴν δὲ νύκτα ἐν στύλῳ πυρὸς οὐκ ἐξέλιπε
δὲ ὁ στύλος τῆς νεφέλης ἡμέρας καὶ ὁ
στύλος τοῦ πυρὸς νυκτὸς ἐναντίον
τοῦ λαοῦ παντὸς» (ΙΓ΄ 21-21). Δηλαδή: Ο Θεός κάλυπτε
την παρεμβολή με νεφέλη, για να τους προστατεύει από τον ήλιο και τη νύκτα
προπορευόταν σαν πύρινος στύλος για να τους φωτίζει.
Και η Αγία Θεοτόκος ως νεφέλη διαμέσου
των αιώνων, σκεπάζει τους ανθρώπους από το σύγχρονο καύμα της αμαρτίας, ενώ
ταυτόχρονα ως πύρινος στύλος τους φωτίζει μέσα στο πηκτό σκοτάδι που επικρατεί
στον κόσμο που είναι μακριά από τον Θεό. Επομένως δίκαια ο υμνογράφος του Ακαθίστου
ύμνου τη χαιρετίζει με τους στίχους: «Χαῖρε
πύρινε στύλε, ὁδηγῶν τοὺς ἐν
σκότει, Χαῖρε σκέπη τοῦ κόσμου πλατυτέρα νεφέλης».
Και στον κανόνα της ίδιας ακολουθίας αναφέρει: «Χαρᾶς αἰτία χαρίτωσον, ἡμῶν τὸν λογισμὸν τοῦ κραγάζειν σοι, Χαῖρε ἡ ἄφλεκτος
βάτος, Νεφέλη ὁλόφωτε ἡ τοὺς πιστοὺς ἀπαύστως
ἐπισκιάζουσα».
Οι Άγιοι Πατέρες ομολογούν ότι δικαίως
εικονίζεται η Παναγία με πύρινο στύλο, σκέπη του κόσμου και ολόφωτη νεφέλη.
Στους Βυζαντινούς χρόνους, αλλά και τους νεώτερους, η Παναγία πιστεύεται και
είναι η Οδηγήτρια των πιστών στη Βασιλεία του Θεού. Η Παναγία ως νεφέλη και
Υπέρμαχος Στρατηγός στην ιστορία της Κων/πόλεως, διέσωσε τους κατοίκους της από
διάφορους εχθρούς που την επιβουλεύονταν. Δεν ήταν λίγες οι φορές που άνθρωποι
ευλαβείς έβλεπαν με τα μάτια τους την Παναγία να προσεύχεται για την Πόλη και
να έχει το πέπλο της απλωμένο πάνω από αυτήν και να την σκεπάζει… Ως θεία Σκέπη
έσωσε πολλές φορές θαυματουργικά την Πόλη. Και σε όλη την ελληνική Ιστορία, η
Παναγία υπήρξε κινητήριος δύναμη του Γένους σε όλους τους εθνικούς Αγώνες. Η
Υπέρμαχος Στρατηγός, «ο Πύρινος Στύλος», οδήγησε το Γένος της Ρωμιοσύνης στο
δρόμο του Θριάμβου και της Νίκης. Πολλές ήταν οι σωτήριες εμφανίσεις της
Παναγίας μας και οι υπερφυσικές εμπειρίες που έζησαν οι έλληνες στρατιώτες στον
πόλεμο του 1940.
Η Παναγία είναι η Σκέπη όλου του κόσμου.
Και των ευσεβών αλλά και των αμαρτωλών ανθρώπων. Όταν επικαλούμαστε με πίστη
την βοήθεια και την παραμυθία της, λαμβάνουμε πάντοτε τα πλούσια δώρα της. Η
ζωντανή αυτή παρουσία της Θεοτόκου στην προσωπική και στην κοινή ζωή των
χριστιανών, για να γίνει αποδεκτή, προϋποθέτει από μέρους μας την ζωντανή πίστη
και τη δύναμη της προσευχής. Με τα θαύματα η Θεοτόκος έρχεται σε άμεση επαφή με
τους ανθρώπους και τα προβλήματά τους. Επεμβαίνει θαυματουργικά και θεραπεύει αρρώστιες,
ενθαρρύνει πολεμιστές, ικανοποιεί ανάγκες, σώζει από κινδύνους, δίνει λύσεις σε
προβλήματα και αδιέξοδα. Οδηγεί στη μετάνοια και μεταστρέφει και αλλόθρησκους.
Η ιστορία της Εκκλησίας έχει καταγράψει πλήθος θαυμάτων της Παναγίας μας. Ας
Την παρακαλούμε σε όλες τις ανάγκες μας:
Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς Σὲ ἀνατίθημι,
Μῆτερ τοῦ Θεοῦ,
φύλαξον ἡμᾶς ὑπό τὴν Σκέπην σου!
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς