Η Αγία Φωτεινή η Σαμαρείτις και η αγία οικογένειά της - Το αγίασμα της αγίας Φωτίδας και η πίστη του Αγά!

 Στις 26 Φεβρουαρίου εορτάζει η Αγία η Σαμαρείτιδα Φωτεινή η Μεγαλομάρτυς και η οικογένειά της: οι πέντε αδελφές της: Αγία Ανατολή, Αγία Φωτώ, Αγία Φωτίς, Αγία Παρασκευή, Αγία Κυριακή, οι δύο γυιοί της: Άγιος Ιωσής, Άγιος Βίκτωρ-Φωτεινός και ο φίλος του Βίκτωρα Άγιος Σεβαστιανός ο δούκας.

Πολλά είναι τα θαύματα από το βίο της Αγίας Φωτεινής στην οικογένειά της, κατά την διάρκεια των φρικτών μαρτυρίων που όλοι υπέστησαν και μετά την κοίμησή τους. Αναφέρουμε ένα χαρακτηριστικό θαύμα.

Το αγίασμα της αγίας Φωτίδας και η πίστη του Αγά! 

 Το παρακάτω γεγονός καταγράφεται στον τόμο Ασκητές μέσα στον κόσμο, που εκδόθηκε από το Ησυχαστήριο «Άγ. Ιωάννης ο Πρόδρομος» στη Μεταμόρφωση Χαλκιδικής, 2008, σελ. 315-317.  «Μία από τις πολλές φορές που πηγαίναμε με τον ιερέα του χωριού μου, τον παπά Αλέκο, να εξυπηρετήσουμε τον συνοικισμό της Αμφιπόλεως» [ανατ. Μακεδονία κοντά στο Στρυμώνα], διηγήθηκε ο Γέροντας Γρηγόριος της Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Μεταμορφώσεως, «συναντήσαμε κάποιον ηλικιωμένο που τότε βοηθούσε στην εκκλησία της Αμφιπόλεως.

Συζητώντας μαζί του μας διηγήθηκε ένα γεγονός που συνέβη επί τουρκοκρατίας, όταν αυτός ήταν παιδί δώδεκα ετών: «Είχε αρρωστήσει βαριά ο Αγάς, έτρεχε σε γιατρούς στα κοντινά μέρη, έφτασε μέχρι την Θεσσαλονίκη αλλά δεν μπορούσε να τον κάνει κανείς καλά και η υγεία του πήγαινε προς το χειρότερο. Καθηλώθηκε στο κρεββάτι. Κάποια μέρα απελπισμένος θυμήθηκε την αγία Φωτίδα, το εξωκλήσι της αγίας που ήταν κατά σάρκα αδελφή της αγίας Φωτεινής, και εορτάζουν την ίδια μέρα, 26 Φεβρουαρίου, το οποίο απέχει περίπου ένα χιλιόμετρο από τον συνοικισμό και στο οποίο μέχρι σήμερα αναβλύζει αγίασμα. Το “αγίασμα της αγίας Φωτίδος”. “Η αγία Φωτίδα θα με κάνει καλά”, είπε ο Αγάς. Διέταξε λοιπόν τον τότε επίτροπο της εκκλησίας της Αμφιπόλεως να πάει να του φέρει αγίασμα από την αγία Φωτίδα.

Ο επίτροπος δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Βγαίνοντας όμως από το σπίτι του Αγά ψιθύρισε: “Γουρούνι, θα σου φέρω, νομίζεις, αγίασμα από την αγία μας να το μαγαρίσεις;”. Έφυγε, υπολόγισε την ώρα που θα έκανε να πάει και να επιστρέψει από το εξωκλήσι, για να μην αντιληφθεί την απάτη ο Αγάς και τον τιμωρήσει, πήρε κοινό νερό και το πήγε αντί για αγίασμα στον Αγά.

Ο Αγάς, όταν έφθασε το δήθεν αγίασμα της αγίας Φωτίδος, διέταξε τους παρισταμένους να τον ανασηκώσουν στο κρεββάτι του, έκλαψε και με ευλάβεια και δάκρυα στα μάτια είπε δυο φορές: “Αγία Φωτίδα, βοήθησέ με. Αγία Φωτίδα, βοήθησέ με”. Πήρε το “αγίασμα”, όπως το θεωρούσε, το ήπιε και την άλλη μέρα ήταν καλά. Όλοι έμειναν κατάπληκτοι, ειδικά ο επίτροπος που ήξερε τι έκανε. Η πίστη, ο πόθος και η εμπιστοσύνη του Αγά στην αγία Φωτίδα, καθώς και οι πρεσβείες της αγίας, τον έκαναν καλά».

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Φωτεινὴν καὶ Φωτίδα καὶ Φωτώ ἀνυμνήσωμεν, σὺν Ἀνατολὴ Φωτεινὸν τὲ Ἰωσῆν θείοις ἄσμασιν, ὁμοῦ Κυριακὴν Παρασκευήν, τοὺς Μάρτυρας Χριστοῦ περιφανεῖς· θείαν χάριν γὰρ αἰτοῦνται καὶ φωτισμόν, τοῖς πίστει ἀνακράζουσι· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι δι’ ὑμῶν πᾶσιν ἰάματα.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς