«…εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν, φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου ᾽Ισραήλ».
Είναι Δεσποτική εορτή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αλλά και Θεομητορική με την Παναγία να αφιερώνει το Βρέφος στο Ναό του Θεού. Ο Χριστός όντας Θεός έρχεται στον κόσμο με τη δική μας θνητή φύση και υπακούει σε όλα τα προστάγματα του Μωσαϊκού Νόμου. Υποτάσσεται στον Νόμο, που Εκείνος μας έδωσε ενώ εμείς οι άνθρωποι δεν έχουμε παύσει να παραβιάζουμε, δείχνοντας με τον τρόπο αυτό, ότι η υπακοή είναι η οδός της συμφιλίωσής μας με τον Θεό. Παρόλο που ούτε Εκείνος ούτε η άμωμη Μητέρα Του είχαν ανάγκη καθαρισμού, την όγδοη ημέρα υπέβαλε την σάρκα Του στην περιτομή. Κατόπιν Αυτός, ο απρόσιτος και απερινόητος Θεός, συγκαταβαίνει περιμένοντας στην Βηθλεέμ να περάσει το καθορισμένο διάστημα, για να παρουσιάσει στον Ναό της δόξης Του αυτό το Σώμα που προσέλαβε και να το καταστήσει νέο, τέλειο Ναό της θεότητάς Του.
Φθάνοντας στο Ναό, Τον υποδέχθηκε ο
Δίκαιος Συμεών, ο οποίος περίμενε πολλά χρόνια την εκπλήρωση της προφητείας,
που του ενέπνευσε το Άγιο Πνεύμα, ότι δεν θα πέθαινε προτού δει και αγγίξει τον
Σωτήρα Χριστό. Με την Υπαπαντή του Χριστού, ο πρεσβύτης Συμεών υποδέχθηκε τον
Σωτήρα και ευχαριστώντας τον Θεό είπε: «Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν
σου, Δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ· ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν
σου ὃ ἡτοίμασας
κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν, φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου ᾽Ισραήλ». Ο λόγος αυτός είναι μία αποκάλυψη
του Θεού στον πρεσβύτη Συμεών. Ο Χριστός είναι η Ζωή και το Φως του κόσμου που
διώχνει το σκοτάδι της άγνοιας και της κακίας.
Στην επί γης ζωή Του ο Κύριος ήλθε
πάμφτωχος, παίρνοντας δούλου μορφή κατά την θεία οικονομία, για να ενωθεί με το
πλάσμα Του και να ζωοποιήσει την ανθρώπινη φύση, με τη σταυρική Του θυσία και
την Ανάστασή Του. Έκτοτε περιμένει με αγάπη τη δική μας ανταπόκριση και την
ένωσή μας μαζί Του. Μέσα στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας και στα Μυστήρια, συναντάται
και ενώνεται ο πιστός με τον Χριστό, όταν μιμείται το παράδειγμά Του. Ο Ναός
του Θεού γίνεται το σπίτι του, όπου εκτός από τον Θεό συναντά και τον
συνάνθρωπό του, που είναι εικόνα Θεού. Και όλοι μαζί οι πιστοί αισθάνονται
αδελφοί «ἐν Χριστῶ» με κοινό Πατέρα τον Παντοδύναμο Θεό. Η
Υπαπαντή του Χριστού ας επιφέρει και τη δική μας Υπαπαντή μέσα στην Εκκλησία
Του για τη σωτηρία μας.
Δόξα Πατρί… Ἦχος πλ. β’. Γερμανοῦ
Ὁ ἐν
χερσὶ πρεσβυτικαῖς, τὴν σήμερον ἡμέραν,
ὡς ἐφ’ ἅρματος Χερουβίμ, ἀνακλιθῆναι εὐδοκήσας, Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ ἡμᾶς τοὺς ὑμνοῦντάς σε, τῆς τῶν παθῶν τυραννίδος, ἀνακαλούμενος ῥῦσαι, καὶ σῶσον
τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς