«Ἐπεφάνη ὁ Σωτήρ, ἡ χάρις ἡ ἀλήθεια…
ἦλθεν, ἐφάνη, τὸ φῶς τὸ ἀπρόσιτον».
Η Βάπτιση του Χριστού σηματοδοτεί την
έναρξη μίας νέας ευκαιρίας για τον άνθρωπο να επιστρέψει στο Θεό και να
ανακτήσει όλα όσα έχασε με την απομάκρυνσή του από Αυτόν. Με τη Θεία
συγκατάβαση επέρχεται η απαλλαγή από το προπατορικό αμάρτημα και τις αμαρτίες.
Ο Κύριος με την Βάπτισή Του αγίασε το νερό, έγινε νερό αγιασμού και συμφιλίωσης
με το Θεό. Έτσι η Βάπτιση του Κυρίου άνοιξε τη θύρα του Μυστηρίου του
Βαπτίσματος. Με την καθαρτική χάρη του αγίου Βαπτίσματος ο παλαιός αμαρτωλός
άνθρωπος ανακαινίζεται και με την τήρηση των θείων εντολών ανυψώνεται και
γίνεται κληρονόμος της Βασιλείας των Ουρανών. Άπλετο φως περιλούζει όλη την
οικουμένη!
«Σήμερον ἡ κτίσις φωτίζεται, σήμερον τά πάντα εὐφραίνονται, τά οὐράνια ἅμα καί τά ἐπίγεια». Το Φως της Τρισηλίου Θεότητος
λάμπρυνε όλη την κτίση και η ίδια η κτίση μας οδηγεί στον Δημιουργό. Το
Απολυτίκιο της εορτής μας το επιβεβαιώνει:
«Ὅτε τῇ Ἐπιφανείᾳ σου ἐφώτισας τὰ σύμπαντα, τότε ἡ ἀλμυρὰ τῆς ἀπιστίας
θάλασσα ἔφυγε, καὶ Ἰορδάνης κάτω ῥέων ἐστράφη, πρὸς οὐρανὸν ἀνυψῶν ἡμᾶς. Ἀλλὰ τῷ ὕψει τῶν θείων ἐντολῶν σου, συντήρησον Χριστὲ ὁ Θεός, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, καὶ σῶσον ἡμᾶς».
Όλη η υμνολογία της Εκκλησίας μας
επισημαίνει ότι η Ενανθρώπηση του Κυρίου πραγματοποιήθηκε «διά τήν ἡμῶν κάθαρσιν… ἁγιάζων ἡμᾶς καί
τά ὕδατα καί τάς κεφαλάς τῶν δρακόντων, συντρίβων ἐπί τοῦ ὕδατος».
Το Φως των Θεοφανείων ας φωτίσει τις
ψυχές μας να αγαπήσουν περισσότερο τον Επιφανέντα Σωτήρα μας Χριστό και να
μείνουν κοντά Του σε όλη τη ζωή.
Από τους Αίνους
Τὸ ἀληθινὸν φῶς ἐπεφάνη, καὶ πᾶσι τὸν φωτισμὸν δωρεῖται. Βαπτίζεται Χριστὸς μεθ’ ἡμῶν, ὁ πάσης ἐπέκεινα
καθαρότητος, ἐνίησι
τὸν ἁγιασμὸν τῷ ὕδατι,
καὶ ψυχῶν τοῦτο καθάρσιον γίνεται, ἐπίγειον
τὸ φαινόμενον, καὶ ὑπὲρ τοὺς οὐρανοὺς τὸ νοούμενον, διὰ λουτροῦ σωτηρία, δι’ ὕδατος τὸ Πνεῦμα, διὰ καταδύσεως, ἡ πρός Θεὸν ἡμῶν ἄνοδος γίνεται, θαυμάσια τὰ ἔργα
σου Κύριε! δόξα σοι.
ΙΔΙΟΜΕΛΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ. ΗΧΟΣ ΠΛ. Δ΄
Σωφρονίου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων
Φωνὴ Κυρίου ἐπὶ τῶν ὑδάτων βοᾷ λέγουσα· Δεῦτε λάβετε πάντες, Πνεῦμα σοφίας, Πνεῦμα συνέσεως, Πνεῦμα φόβου Θεοῦ, τοῦ ἐπιφανέντος
Χριστοῦ.
Σήμερον τῶν ὑδάτων,
ἁγιάζεται ἡ φύσις, καὶ ῥήγνυται ὁ Ἰορδάνης,
καὶ τῶν ἰδίων
ναμάτων ἐπέχει τὸ ῥεῦμα, Δεσπότην ὁρῶν ῥυπτόμενον.
Ὡς ἄνθρωπος
ἐν ποταμῷ, ἦλθες
Χριστὲ Βασιλεῦ, καὶ δουλικὸν Βάπτισμα λαβεῖν, σπεύδεις ἀγαθέ, ὑπὸ τῶν τοῦ Προδρόμου χειρῶν, διὰ τάς ἁμαρτίας ἡμῶν
φιλάνθρωπε.
Δόξα… Καὶ νῦν…
Πρὸς τὴν φωνὴν τοῦ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ· Ἐτοιμάσατε τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, ἦλθες Κύριε, μορφὴν δούλου λαβών, Βάπτισμα αἰτῶν, ὁ μὴ γνοὺς ἁμαρτίαν.
Εἴδοσάν σε ὕδατα, καὶ ἐφοβήθησαν, σύντρομος γέγονεν ὁ Πρόδρομος, καὶ ἐβόησε λέγων· πῶς φωτίσει ὁ λύχνος τὸ Φῶς; πῶς χειροθετήσει δοῦλος τὸν Δεσπότην; ἁγίασον ἐμὲ καὶ τὰ ὕδατα
Σωτήρ, ὁ αἲρων τοῦ κόσμου τὴν ἁμαρτίαν.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς