«Κήρυκες θεοφόροι γεγονόντες οἱ Μάγοι, ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Βαβυλώνα, ἐκτελέσαντές σου τὸν χρησμόν καὶ κηρύξαντὲς σε τὸν Χριστόν ἅπασιν».
Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός γεννήθηκε
στη Βηθλεέμ, Τον προσκύνησαν πρώτοι οι ποιμένες και οι σοφοί (οι αστρονόμοι)
από ανατολών, δηλαδή οι πιο απλοί και οι πιο σοφοί άνθρωποι του κόσμου τούτου!
Ακόμη και σήμερα, αυτοί που ειλικρινέστερα απ’ όλους λατρεύουν τον Ιησού
Χριστό, ως Θεό και Σωτήρα, είναι οι πιο απλοί και οι πιο σοφοί του κόσμου.
Απεναντίας, η διεστραμμένη απλοϊκότητα και η ημιμάθεια υπήρξαν πάντοτε εχθροί
της Θεότητος του Χριστού και πολέμιοι του Ευαγγελίου Του.
Ποιοί ήταν οι σοφοί αυτοί άνθρωποι που
ήρθαν από ανατολών; Το ερώτημα μελέτησε επισταμένως ο άγιος Δημήτριος του
Ροστώφ. Λέει, λοιπόν, ότι την εποχή εκείνη υπήρχαν κάποιοι βασιλείς ορισμένων
μικρότερων περιοχών ή και μεμονωμένων πόλεων στην Περσία, την Αραβία και την
Αίγυπτο. Αυτοί ήταν επίσης και ειδήμονες αστρονόμοι. Το λαμπρό άστρο, που
είδαν, τους φανερώθηκε για να αναγγείλει τη γέννηση του Νέου Βασιλέως.

Ο ένας εξ’ αυτών ονομαζόταν Μελχιώρ.
Ήταν γέροντας με κατάλευκα μαλλιά και γένια. Αυτός πρόσφερε το χρυσάφι ως δώρο
στον Κύριο. Ο δεύτερος ονομαζόταν Γάσπαρ• ήταν νέος με ροδαλό πρόσωπο και
αγένειος. Αυτός πρόσφερε το λιβάνι ως δώρο στον Κύριο. Ο τρίτος ονομαζόταν
Βαλτάσαρ• είχε μελαχρινή επιδερμίδα και δασύτριχη γενειάδα. Αυτός πρόσφερε ως
δώρο στον Κύριο το μύρο. Αυτοί ήταν οι «μάγοι με τα δώρα».
Μετά τον θάνατό τους τα σκηνώματά τους
μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη• από την Κωνσταντινούπολη στο Μιλάνο και,
απ’ το Μιλάνο στην Κολωνία. Μπορούμε επίσης να πούμε ότι οι τρεις αυτοί σοφοί
άνδρες εκπροσωπούσαν τις τρεις κύριες φυλές των ανθρώπων, που κατάγονταν από
τους τρεις γιους του Νώε: Σημ, Χαμ και Ιάφεθ. Ο Πέρσης σοφός εκπροσωπούσε τους
Ιαφεθίτες, ο Άραβας τους Σημίτες και ο Αιγύπτιος τους Χαμίτες. Έτσι μπορούμε να
πούμε ότι διά μέσου των τριών αυτών, τρόπον τινά, ολόκληρο το ανθρώπινο γένος
προσκύνησε τον Ενανθρωπήσαντα Θεό και Κύριο!
Πηγή: Αγ.
Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Αχρίδος» – Δεκέμβριος, εκδ. Άθως.
«Οἱ
μάγοι ἔχουν κάτι σπουδαῖο νά μᾶς δείξουν μέ τήν ἐπιστροφή στήν πατρίδα τους ἀπό ἄλλο δρόμο.
Πατρίδα μας εἶναι ὁ παράδεισος. Ὅταν γνωρίσουμε τό Χριστό, ὁ δρόμος γιά νά γυρίσουμε
στόν παράδεισο ἀπό κεῖ πού ἤρθαμε εἶναι κλειστός. Φύγαμε ἀπό τήν πατρίδα μας ἀκολουθώντας τό δρόμο τῆς ὑπερηφάνειας, τῆς παρακοῆς καί τῆς πρόληψης πρός τόν ἀόρατο κόσμο, ἀφοῦ δοκιμάσαμε τόν ἀπαγορευμένο καρπό.
Στό δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς πρέπει ν᾿ ἀκολουθήσουμε τό δρόμο τῶν δακρύων καί τῆς ὑπακοῆς, τῆς περιφρόνησης τῶν ἐγκοσμίων
καί τῆς ἀποχῆς ἀπό
τίς σωματικές ἐπιθυμίες».
ΠΗΓΗ:
Αγ.Νικόλαος Βελιμίροβιτς «Θεός ἐπί γῆς, ἄνθρωπος ἐν οὐρανῷ», Εκδ. Πέτρος Μπότσης.
Κάθισμα τῆς ἑορτῆς. Ἦχος δ’ – Κατεπλάγη Ἰωσὴφ
Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός, ἀκολουθήσωμεν λοιπὸν ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ, μετὰ τῶν Μάγων Ἀνατολῆς τῶν Βασιλέων. Ἄγγελοι ὑμνοῦσιν, ἀκαταπαύστως ἐκεῖ. Ποιμένες ἀγραυλοῦσιν, ᾠδὴν ἐπάξιον΄ Δόξα ἐν ὑψίστοις λέγοντες, τῷ σήμερον ἐν Σπηλαίῳ τεχθέντι, ἐκ τῆς Παρθένου, καὶ Θεοτόκου, ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς