Θαύματα της Αγίας Άννας


 Η Αγία Άννα, η μητέρα της Παναγίας είναι προστάτης των άτεκνων ζευγαριών, επειδή η ίδια τεκνοποίησε σε μεγάλη ηλικία. Ο πιστός του Κυρίου λαός πιστεύει ότι είναι μεγάλη η δύναμη των προσευχών της βρεφοκρατούσης την μητέρα του Ιησού Χριστού Αγίας Άννας και γι’ αυτό καταφεύγει στη μεσιτεία της και στις προσευχές της. Πολλά είναι τα θαύματα που επιτελεί συνεχώς η Αγία Άννα.
 

1. Πολλές είναι οι αφηγήσεις των μοναχών της Σκήτης για ζευγάρια που είχαν χάσει κάθε ελπίδα τεκνοποίησης και έγιναν γονείς με τη βοήθεια της Αγίας Άννης, όταν με ευλάβεια και πίστη κατέφυγαν σ’ αυτήν και ζήτησαν τη βοήθειά της. Χαρακτηριστική είναι η παρακάτω αφήγηση: Ο Σουλτάνος της Λήμνου δεν μπορούσε ν’ αποκτήσει παιδί και για το λόγο αυτό ήταν πολύ στεναχωρημένος.

Άκουσε από τους κατοίκους του νησιού, που επισκέπτονταν το Άγιον Όρος και τη σκήτη της Αγίας Άννης, για τα θαύματα της μητέρας της Παναγίας και τη βοήθεια που αυτή προσέφερε στα άτεκνα ζευγάρια, προκειμένου αυτά να αποκτήσουν παιδί. Πείσθηκε από τις ιστορίες που κυκλοφορούσαν και για το λόγο αυτό έστειλε με κάποιους προσκυνητές δώρα στη Σκήτη, στη χάρη της Αγίας Άννης και ζήτησε να του φέρουν λάδι και αγίασμα της Αγίας.

Οι χριστιανοί, επειδή ο Σουλτάνος ήτο αλλόθρησκος, πέταξαν τα δώρα και δεν του έφεραν τίποτα. Ο Σουλτάνος όμως επέμενε και έστειλε πάλι δώρα στη χάρη της Αγίας και ζήτησε πάλι να του φέρουν αγίασμα και λάδι και μάλιστα απείλησε τους προσκυνητές με αυστηρές κυρώσεις, σε περίπτωση που δεν του τα φέρουν.

Οι μοναχοί της Σκήτης, επειδή ο Σουλτάνος δεν ήτο χριστιανός και υπό το βάρος της απειλής, του έστειλαν πόσιμο νερό και όχι αγίασμα και κοινό λάδι.

Η Αγία Άννα, λόγω της πίστεως και επιμονής του Σουλτάνου, τον βοήθησε και απέκτησε ένα υγιέστατο παιδί και αυτός από ευγνωμοσύνη δώρισε στη χάρη της Αγίας το κανδήλι το οποίο είχε τάξει και επειδή ο κατασκευαστής έκλεψε μέρος του πολύτιμου υλικού, ο Σουλτάνος προσέθεσε στο κάτω μέρος, το αυγό που φαίνεται, ώστε το τάμα να είναι πλήρες.







2. Σ’ ένα χωριό της Χαλκιδικής περνούσε ο πατήρ Ησύχιος με το λείψανο της Αγίας Άννης και στην αυλή ενός σπιτιού είδε μία γυναίκα που έκλαιγε και τραβούσε τα μαλλιά της για το αλογάκι της που, εκείνη την στιγμή, ήταν κατά γης και άφριζε.  –Τι έχει, χριστιανή μου, το αλογάκι σου;                   
–Αχ, Πάτερ μου, θα ψοφήσει! Μου το είπε ο κτηνίατρος και δεν έχω άλλο, η καημένη!
–Μη κλαις, θα γίνει καλά! Έχω μαζί μου την Αγία Άννα. Θα διαβάσουμε στην χάρη της μία Παράκληση και θα κάνουμε Αγιασμό.
Μετά τις προσευχές, πότισε το ζώο με αγιασμό και –ώ, του θαύματος!– το ζώο αμέσως σηκώθηκε και περπατούσε. Ενώ συνέβαιναν αυτά, δύο κτηνίατροι που ήταν στον επάνω δεύτερο όροφο, άρχισαν να κατηγορούν τον ευλαβή παπά λέγοντας: «Νάτος, ο καλόγερος! Ήρθε να πάρει το πενηντάρικο της δυστυχισμένης γυναίκας. Για πάμε να τον πειράξουμε!».

Πλησίασαν και του λέγουν: «Τι κάνεις, παπά; Έκανες καλά το άλογο;». Και ο παπάς, με ύφος αυστηρό, τους απαντά: «Θεομπαίχτες! Δεν ντρέπεστε να με κατηγορείτε ότι ήλθα να πάρω τα λεφτά της γυναίκας; Περιμένετε και θα δείτε το θαύμα!». Εκείνοι, μετά την θεραπεία του ζώου, έμειναν άφωνοι. Εζήτησαν συγχώρεση και αναχώρησαν…

ΠΗΓΗ: Περιοδικό «ο Όσιος Γρηγόριος»,
περ. β΄, 1982, αρ. τ.7, σ. 80, 88–92.





πολυτίκιον τς γίας ννης. χος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ζωήν τήν κυήσασαν κυοφόρησας, γνήν Θεομήτορα, θεόφρον, ννα, δι’ πρός λξιν οράνιον, νθα εφραινομένων, κατοικία ν δόξη, χαίρουσα νν μετέστης, τος τιμσι σέ πάθω, πταισμάτων ατουμένη λασμόν, ειμακάριστε.



Κοντάκιον. χος πλ.δ΄. Τ περμάχω.
ς το Σωτρος εκλεέστατοι Προπάτορες, πουρανίων δωρεν μφω τύχατε, ωακείμ καί ννα ο θεοφόροι. λλ’ κ πάσης πήρειας κλυτρώσασθε, τούς ατοντας τήν θερμήν μν ντίληψιν, καί κραυγάζοντας, χαίροις ζεγος θεόκλητον.



κ τς ερς Μονς