«῎Ερχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα.
Καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες..»
Ιδιαίτερη η τιμή, μοναδική, ανεπανάληπτη
η πρόσκληση του Κυρίου στο Μεγάλο Δείπνο. Ουράνιο κάλεσμα, ουράνιο πανηγύρι!
Είναι μακάριος εκείνος που θα συμμετάσχει στο Δείπνο της Βασιλείας του Θεού. Το
Δείπνο αυτό θα έχει πλούσια πνευματικά αγαθά που ετοίμασε ο Θεός για μας.
Δηλαδή οι ψυχές μας στην ουράνια Βασιλεία θα ζουν αιώνια με αγαλλίαση και
ευφροσύνη, αναπαυόμενες μαζί με τους δικαίους και όλες τις αγγελικές δυνάμεις
και γευόμενες τις άπειρες πνευματικές δωρεές του Θεού.
Ο Θεός ετοίμασε για μας άπειρα και
απερίγραπτα αγαθά, που δεν μπορούμε να τα φαντασθούμε. Καλεί λοιπόν τον καθένα
μας στο Δείπνο αυτό της Βασιλείας Του, για να έλθουμε σε κοινωνία μαζί Του και
τους αγίους και να ζήσουμε αιώνια ευτυχισμένοι. Ο Θεός καλεί όλους τους
ανθρώπους και τους ειδοποιεί από καιρό για το δείπνο. Εμείς όμως δεχόμαστε την
πρόσκληση ή την αρνούμαστε; Οι άνθρωποι της παραβολής δεν δέχθηκαν να
παρευρεθούν στο λαμπρό συμπόσιο του άρχοντα, αλλά προτίμησαν ο πρώτος τη γη, τη
φροντίδα του χωραφιού του, ο δεύτερος τα βόδια που μόλις αγόρασε, ο τρίτος τις
οικογενειακές υποχρεώσεις του. Όλοι βυθίστηκαν στις γήϊνες φροντίδες και
απέρριψαν την τιμητική πρόσκληση του άρχοντα. Όλες οι προφάσεις των ανθρώπων
της παραβολής δείχνουν πόσο μας περισπούν και μας δένουν οι φροντίδες της ζωής,
η εργασία μας και οι οικογενειακές μας υποχρεώσεις.
Η είσοδος όμως στη Βασιλεία των Ουρανών,
που μας κάνει την τιμή και μας προσκαλεί ο Θεός, προϋποθέτει τη σχέση μας με
την Εκκλησία Του εδώ στη γη. Ας διερωτηθούμε. Είμαστε συνειδητά μέλη της
Εκκλησίας του Χριστού, με συμμετοχή στη Μυστηριακή ζωή της; Πηγαίνουμε την
Κυριακή στην Εκκλησία να υμνήσουμε τον Πανάγαθο Θεό για τις δωρεές Του και να
οπλισθούμε με πνευματικά εφόδια για τον καθημερινό μας αγώνα; Έχουμε ζωντανή
και προσωπική σχέση με τον Θεό, την Παναγία και τους αγίους μας;
Ο οικοδεσπότης Χριστός μας περιμένει στη
Θεία Τράπεζα της Εκκλησίας, να μας γεμίσει με ουράνια δώρα, άπειρες και αιώνιες
ευλογίες.
Εάν προτιμούμε τα γήινα και όχι τα
ουράνια αγαθά, είμαστε σε αυτάρκεια απατηλή και σε παραλογισμό. Κάποτε η πόρτα
του Δείπνου θα κλείσει και όποιος προλάβει, θα δειπνήσει αιωνίως μετά του
Κυρίου.
Καὶ νῦν… Θεοτοκίον Ἑσπερινοῦ. Ἦχος α’.
Τὴν παγκόσμιον δόξαν τὴν ἐξ ἀνθρώπων σπαρεῖσαν, καὶ τὸν Δεσπότην τεκοῦσαν, τὴν ἐπουράνιον πύλην, ὑμνήσωμεν Μαρίαν τὴν Παρθένον, τῶν Ἀσωμάτων τὸ ᾆσμα, καὶ τῶν πιστῶν τὸ ἐγκαλλώπισμα, αὕτη γὰρ ἀνεδείχθη οὐρανός, καὶ ναὸς τῆς θεότητος, αὕτη τὸ μεσότοιχον τῆς ἔχθρας καθελοῦσα, εἰρήνην ἀντεισῆξε, καὶ τὸ βασίλειον ἠνέωξε. Ταύτην οὖν κατέχοντες, τῆς πίστεως τὴν ἄγκυραν, ὑπέρμαχον ἔχομεν, τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Κύριον. Θαρσείτω τοίνυν, θαρσείτω Λαὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ γάρ αὐτὸς πολεμήσει τοὺς ἐχθροὺς ὡς Παντοδύναμος.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς