«Τί ποιήσας
ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;»… «Ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς,καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι».
Στο ερώτημα του νέου για τη σωτηρία του,
ο Κύριος του λέγει να πάει να πουλήσει τα υπάρχοντά του, να τα μοιράσει στους
φτωχούς και θα έχει θησαυρό στον ουρανό και να Τον ακολουθήσει. Η τήρηση των
εντολών είναι καθήκον όχι κάποιο επιπλέον κατόρθωμα. Και επειδή το εμπόδιο ήταν
ο μεγάλος πόθος του πλούτου, ο Ιησούς τον συμβούλευσε να απαλλαχθεί από όλα τα
πλούτη, για να λάβει άλλα περισσότερα και σπουδαιότερα αγαθά στον ουρανό. Τα
λόγια του Κυρίου είναι «ρήματα ζωῆς αἰωνίου», που ελευθερώνουν τον
άνθρωπο από την αμαρτία και του ανοίγουν το δρόμο προς τη λύτρωση και την
Ανάσταση.
Θησαυρό ο Χριστός εννοεί την πνευματική
ζωή με πλήρη αυτοσυνειδησία, το δρόμο που οδηγεί στην ηθική τελειότητα. Γι’
αυτό του λέγει να μοιράσει τα πλούτη του στους πτωχούς, να απελευθερώσει την
σκλαβωμένη ψυχή του από τα γήϊνα και να Τον ακολουθήσει, καλλιεργώντας τον πόθο
για την κατάκτηση της Βασιλείας του Θεού.
Ο πλούσιος όμως όταν άκουσε ότι έπρεπε
να θυσιάσει τον θησαυρό του, έγινε περίλυπος γιατί ήταν πολύ πλούσιος και ήταν
προσκολλημένος στα υλικά αγαθά περισσότερο παρά στον αιώνιο Θεό. Τότε βλέποντας
ο Χριστός την λύπη του ανθρώπου εξηγεί τη δυσκολία των πλουσίων να εισέλθουν
στη Βασιλεία των ουρανών. Διότι μεγάλη ανταμοιβή θα έχουν από τον Θεό όσοι
προσφέρουν τα αγαθά τους στους πτωχούς. Ο δρόμος για την κατάκτηση της σωτηρίας
επιτυγχάνεται με τη βοήθεια του Παντοδυνάμου Θεού, ο οποίος θέλει τη σωτηρία
μας, αρκεί εμείς να παραμερίσουμε το δικό μας θέλημα, που προσκολλάται σε
μάταια πράγματα, να δούμε τις ελλείψεις μας, να ασκήσουμε βία στον εαυτό μας
και να εμπιστευθούμε την ζωή μας στον Κύριο. Όταν ο άνθρωπος ακολουθεί τον
Χριστό, η ζωή παίρνει πνευματικό νόημα, το ενδιαφέρον στρέφεται προς τις
αιώνιες αξίες, με σκοπό την αθανασία της ψυχής.
Για τον λόγο αυτό, ο Κύριος διαβεβαιώνει
τους μαθητές ότι ο δρόμος για τη σωτηρία μας είναι έργο του Θεού, της θείας
Χάριτος, «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστίν». Η Χάρις του Θεού φωτίζει,
ζωογονεί και ενισχύει την ψυχή του ανθρώπου, όταν προσπέσει διά της προσευχής
στον Κύριο και ζητήσει βοήθεια.
Δόξα Πατρί…
ΕΩΘΙΝΟΝ Α’. Ἦχος α’.
Εἰς τὸ ὄρος τοῖς Μαθηταῖς ἐπειγομένοις, διὰ τὴν χαμόθεν ἔπαρσιν, ἐπέστη ὁ Κύριος, καὶ προσκυνήσαντες αὐτὸν καὶ τὴν δοθεῖσαν ἐξουσίαν, πανταχοῦ διδαχθέντες, εἰς τὴν ὑπ’ οὐρανὸν ἐξαπεστέλλοντο, κηρῦξαι τὴν ἐκ
νεκρῶν Ἀνάστασιν,
καὶ τὴν εἰς Οὐρανοὺς ἀποκατάστασιν· οἷς καὶ συνδιαιωνίζειν, ὁ ἀψευδὴς ἐπηγγείλατο, Χριστὸς ὁ Θεός, καὶ Σωτὴρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς