Ικετήριος
ευχή εις τον όσιο και θεοφόρο πατέρα ημών Γεράσιμο,
προστάτη
και φύλακα της νήσου Κεφαλληνίας.
Aλλ’
ω θεοφόρε και επίγειε πάτερ Γεράσιμε, εις το τέλος τον αληθινό της ημών
πατρίδος προστάτη στρέφω την δέησίν μου, τον δια των έργων σου δοξάσαντα τον
Θεό και παρά του Θεού αντιδοξασθέντα, διευθύνω τας ικετηρίους ταύτας ευχάς μου.
Δέξε αυτάς, ως ο Θεάνθρωπος και γλυκύς Ιησούς απεδέχθη τα δύο λεπτά της χήρας.
Σύ ικέτευσον τον ειρηνάρχην Θεό να εμπνεύση εις όλους τους ανθρώπους και
ειδικώτερον τους χριστιανούς την προς αλλήλους Αγάπη. Αποδίωξον αφ’ ημών τα
θεομίσητα πάθη του φθόνου, της καταδρομής, της υπερηφανίας και της μνησικακίας.
Συνέργησον να είμεθα και πράγμα και
όνομα χριστιανοί. Θεράπευσον τους εν ασθενείαις κατακειμένους, και τους υπό
πνευμάτων ακαθάρτων ενοχλούμενους. Πρέσβευε και δι’ εμέ τον αμαρτωλό και ανάξιο
δούλο του Θεού Γαβριήλ ιερομονάχου. Και δος μοι υγεία σώματος και ψυχής, γενού
προστάτης των διαβημάτων μου.
Λύτρωσέ με από τας παγίδας του πονηρού
δαίμονος. Σκέπε την Μονή και την νήσο σου. Φύλαττε ανενόχλητους και ανωτέρας
πάσης ραδιουργίας, αιρέσεως, επιβολής και επιβουλής. Χάριζε ειρήνη εις την
Εκκλησία. Ένταξον εις τας ψυχάς και καρδίας την αρετή και την γαλήνη.
Καταξίωσον δε ημάς, καθώς εις την πρόσκαιρο ταύτη πατρίδα μας να ασπαζόμεθα το
θαυματόβρυτον σώμα σου και εις άλλα μέρη της γης την αγίαν εικόνα σου, ούτω και
εις την αρχαία εκείνην την μακαρίαν και αιώνιον, να δοξάζωμεν μετά σου τον εν
Τριάδι ένα Θεόν, απολαμβάνοντες τα ανεκλάλητα εκείνα αγαθά «ἅ ὀφθαλμός οὐκ εἶδε, καί οὗς οὐκ ἤκουσε,
καὶ ἐπί καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη».
Γένοιτο, γένοιτο, όσιε πάτερ Γεράσιμε.
ΠΗΓΗ: Εγκόλπιον Προσευχών Γαβριήλ
Ανδ. Σταματελάτου Αγιορείτου του
Κεφαλλήνος 1972
Τό Ἀπολυτίκιο Ἦχος α΄. Αὐτόμελον.
Τῶν Ὀρθοδόξων προστάτην καὶ ἐν σώματι ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον· ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ ἀπείληφεν,
ἰαμάτων τὴν ἀέναον χάριν· ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται· διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς